به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۲۹: ساقی! می از آب زندگانی کم نیست!

2300عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ساقی! می از آب زندگانی کم نیست!
زنده است از جام نام جم، گر جم نیست!
گویند که: تلخ است می، آری، سم نیست!
تلخ است، اگر چه تلخ تر از غم نیست!!

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۸: برخاسته این شاخ انار، از گل کیست؟!2شمارهٔ ۲۹: ساقی! می از آب زندگانی کم نیست!3شمارهٔ ۳۰: از سعی تو، دل بسته ی زنجیر تو نیست 4شمارهٔ ۳۱: چون تیر قلم گرفت و دفتر برداشت 5شمارهٔ ۳۲: حاجی زجاجی که ز دین ساز نداشت 6شمارهٔ ۳۳: آذر که مدام شکوه از خوی تو داشت 7شمارهٔ ۳۴: هر بار که سرگردان ز من یار گذشت 8شمارهٔ ۳۵: چون دید جداییش مرا خواهد کشت 9شمارهٔ ۳۶: چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت 10شمارهٔ ۳۷: د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت 11شمارهٔ ۳۸: این دل، سر راهی بنگاری نگرفت 12شمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت 13شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛14شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 15شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!16شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 17شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 18شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...19شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 20شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 21شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 22شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 23شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 24شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 25شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛26شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 27شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛28شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛29شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛30شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!31شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 32شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...33شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 34شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛35شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!36شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!37شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 38شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛39شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 40شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 41شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 42شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!43شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛44شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 45شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛46شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 47شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛48شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!49شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 50شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 51شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 52شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 53شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 54شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 55شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛56شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 57شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 58شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 59شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 60شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 61شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 62شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 63شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 64شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 65شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!66شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!67شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 68شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 69شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛70شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 71شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 72شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 73شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 74شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 75شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...76شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 77شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 78شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 79شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 80شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 81شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!82شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 83شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 84شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 85شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 86شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 87شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 88شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 89شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 90شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!91شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 92شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 93شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 94شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...95شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 96شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 97شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 98شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 99شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 100شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 101شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 102شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 103شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 104شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 105شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 106شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 107شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 108شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...109شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 110شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 111شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!112شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!113شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 114شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 115شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 116شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!117شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...118شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 119شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 120شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 121شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 122شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!123شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!124شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 125شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!126شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 127شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 128شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 129شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!130شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 131شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 132شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 133شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!134شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 135شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 136شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛137شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 138شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 139شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 140شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 141شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!142شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 143شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 144شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 145شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!146شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 147شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!148شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 149شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!150شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 151شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 152شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 153شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!154شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 155شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 156شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!157شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!158شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ