به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت

2210عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

امشب، مهی از شهر بهامون میرفت
کز رفتن او، ز چشمها خون میرفت
من در غم جان و، هر که را میدیدم
دل دل گویان، ز شهر بیرون میرفت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۸: این دل، سر راهی بنگاری نگرفت 2شمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت 3شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛4شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 5شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!6شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 7شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 8شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...9شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 10شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 11شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 12شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 13شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 14شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 15شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛16شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 17شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛18شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛19شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛20شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!21شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 22شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...23شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 24شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛25شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!26شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!27شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 28شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛29شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 30شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 31شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 32شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!33شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛34شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 35شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛36شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 37شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛38شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!39شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 40شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 41شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 42شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 43شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 44شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 45شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛46شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 47شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 48شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 49شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 50شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 51شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 52شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 53شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 54شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 55شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!56شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!57شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 58شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 59شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛60شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 61شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 62شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 63شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 64شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 65شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...66شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 67شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 68شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 69شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 70شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 71شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!72شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 73شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 74شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 75شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 76شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 77شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 78شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 79شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 80شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!81شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 82شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 83شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 84شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...85شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 86شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 87شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 88شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 89شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 90شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 91شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 92شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 93شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 94شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 95شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 96شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 97شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 98شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...99شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 100شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 101شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!102شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!103شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 104شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 105شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 106شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!107شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...108شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 109شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 110شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 111شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 112شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!113شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!114شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 115شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!116شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 117شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 118شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 119شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!120شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 121شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 122شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 123شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!124شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 125شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 126شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛127شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 128شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 129شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 130شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 131شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!132شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 133شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 134شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 135شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!136شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 137شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!138شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 139شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!140شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 141شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 142شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 143شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!144شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 145شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 146شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!147شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!148شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ