به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛

2290عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛
وز لاله و گل، شمع و چراغ افروزد
گل، چهره اش از خون جگر گیرد رنگ؛
لاله، رخش از آتش داغ افروزد!

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛2شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛3شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛4شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!5شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 6شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...7شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 8شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛9شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!10شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!11شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 12شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛13شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 14شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 15شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 16شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!17شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛18شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 19شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛20شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 21شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛22شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!23شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 24شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 25شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 26شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 27شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 28شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 29شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛30شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 31شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 32شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 33شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 34شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 35شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 36شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 37شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 38شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 39شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!40شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!41شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 42شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 43شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛44شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 45شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 46شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 47شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 48شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 49شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...50شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 51شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 52شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 53شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 54شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 55شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!56شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 57شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 58شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 59شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 60شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 61شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 62شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 63شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 64شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!65شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 66شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 67شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 68شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...69شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 70شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 71شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 72شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 73شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 74شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 75شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 76شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 77شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 78شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 79شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 80شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 81شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 82شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...83شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 84شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 85شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!86شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!87شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 88شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 89شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 90شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!91شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...92شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 93شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 94شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 95شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 96شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!97شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!98شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 99شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!100شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 101شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 102شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 103شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!104شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 105شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 106شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 107شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!108شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 109شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 110شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛111شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 112شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 113شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 114شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 115شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!116شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 117شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 118شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 119شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!120شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 121شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!122شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 123شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!124شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 125شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 126شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 127شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!128شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 129شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 130شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!131شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!132شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ