به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛

1780عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛
گفتیم: دل آنکه داد، پس میگیرد
در گوشه ی بام، گفت ماهی: رو رو
در کوچه ما دزد عسس میگیرد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 2شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛3شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛4شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛5شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!6شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 7شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...8شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 9شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛10شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!11شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!12شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 13شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛14شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 15شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 16شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 17شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!18شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛19شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 20شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛21شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 22شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛23شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!24شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 25شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 26شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 27شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 28شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 29شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 30شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛31شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 32شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 33شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 34شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 35شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 36شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 37شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 38شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 39شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 40شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!41شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!42شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 43شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 44شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛45شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 46شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 47شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 48شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 49شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 50شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...51شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 52شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 53شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 54شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 55شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 56شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!57شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 58شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 59شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 60شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 61شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 62شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 63شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 64شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 65شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!66شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 67شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 68شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 69شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...70شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 71شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 72شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 73شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 74شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 75شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 76شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 77شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 78شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 79شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 80شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 81شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 82شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 83شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...84شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 85شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 86شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!87شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!88شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 89شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 90شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 91شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!92شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...93شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 94شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 95شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 96شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 97شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!98شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!99شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 100شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!101شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 102شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 103شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 104شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!105شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 106شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 107شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 108شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!109شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 110شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 111شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛112شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 113شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 114شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 115شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 116شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!117شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 118شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 119شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 120شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!121شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 122شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!123شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 124شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!125شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 126شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 127شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 128شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!129شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 130شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 131شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!132شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!133شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ