به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد

2190عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چون کار نظر بپاک بینی برسد
یا زور کمر بدار چینی برسد
نبود عجب ار، ز گفتگوی زن وشوی
زحمت ببرادران دینی برسد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!2شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 3شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...4شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 5شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛6شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!7شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!8شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 9شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛10شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 11شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 12شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 13شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!14شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛15شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 16شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛17شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 18شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛19شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!20شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 21شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 22شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 23شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 24شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 25شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 26شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛27شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 28شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 29شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 30شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 31شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 32شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 33شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 34شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 35شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 36شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!37شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!38شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 39شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 40شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛41شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 42شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 43شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 44شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 45شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 46شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...47شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 48شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 49شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 50شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 51شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 52شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!53شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 54شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 55شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 56شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 57شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 58شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 59شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 60شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 61شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!62شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 63شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 64شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 65شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...66شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 67شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 68شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 69شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 70شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 71شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 72شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 73شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 74شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 75شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 76شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 77شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 78شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 79شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...80شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 81شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 82شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!83شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!84شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 85شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 86شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 87شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!88شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...89شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 90شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 91شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 92شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 93شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!94شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!95شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 96شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!97شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 98شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 99شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 100شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!101شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 102شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 103شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 104شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!105شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 106شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 107شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛108شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 109شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 110شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 111شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 112شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!113شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 114شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 115شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 116شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!117شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 118شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!119شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 120شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!121شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 122شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 123شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 124شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!125شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 126شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 127شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!128شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!129شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ