به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت

2210عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت
گفتم که : تو را یار مگر هیچ نگفت؟!
گفتا که: چرا، گفتمش : آن گفته بگو؟!
آهی بلب آورد و دگر هیچ نگفت!

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛2شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 3شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!4شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 5شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 6شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...7شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 8شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 9شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 10شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 11شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 12شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 13شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛14شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 15شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛16شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛17شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛18شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!19شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 20شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...21شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 22شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛23شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!24شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!25شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 26شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛27شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 28شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 29شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 30شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!31شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛32شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 33شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛34شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 35شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛36شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!37شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 38شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 39شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 40شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 41شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 42شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 43شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛44شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 45شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 46شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 47شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 48شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 49شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 50شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 51شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 52شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 53شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!54شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!55شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 56شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 57شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛58شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 59شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 60شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 61شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 62شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 63شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...64شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 65شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 66شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 67شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 68شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 69شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!70شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 71شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 72شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 73شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 74شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 75شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 76شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 77شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 78شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!79شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 80شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 81شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 82شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...83شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 84شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 85شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 86شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 87شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 88شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 89شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 90شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 91شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 92شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 93شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 94شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 95شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 96شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...97شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 98شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 99شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!100شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!101شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 102شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 103شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 104شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!105شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...106شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 107شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 108شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 109شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 110شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!111شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!112شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 113شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!114شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 115شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 116شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 117شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!118شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 119شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 120شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 121شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!122شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 123شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 124شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛125شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 126شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 127شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 128شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 129شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!130شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 131شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 132شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 133شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!134شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 135شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!136شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 137شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!138شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 139شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 140شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 141شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!142شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 143شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 144شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!145شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!146شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ