به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت

2150عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گر از تو نهان، کس آید اندر کویت
وز دور گهی نظر گشاید سویت
بهتر که تمام عمر در پهلویت
بنشیند و از بیم نبیند رویت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 2شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 3شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...4شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 5شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 6شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 7شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 8شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 9شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 10شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛11شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 12شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛13شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛14شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛15شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!16شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 17شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...18شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 19شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛20شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!21شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!22شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 23شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛24شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 25شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 26شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 27شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!28شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛29شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 30شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛31شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 32شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛33شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!34شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 35شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 36شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 37شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 38شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 39شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 40شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛41شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 42شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 43شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 44شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 45شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 46شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 47شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 48شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 49شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 50شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!51شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!52شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 53شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 54شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛55شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 56شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 57شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 58شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 59شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 60شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...61شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 62شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 63شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 64شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 65شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 66شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!67شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 68شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 69شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 70شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 71شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 72شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 73شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 74شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 75شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!76شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 77شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 78شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 79شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...80شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 81شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 82شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 83شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 84شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 85شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 86شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 87شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 88شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 89شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 90شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 91شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 92شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 93شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...94شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 95شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 96شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!97شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!98شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 99شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 100شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 101شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!102شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...103شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 104شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 105شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 106شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 107شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!108شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!109شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 110شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!111شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 112شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 113شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 114شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!115شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 116شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 117شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 118شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!119شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 120شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 121شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛122شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 123شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 124شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 125شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 126شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!127شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 128شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 129شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 130شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!131شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 132شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!133شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 134شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!135شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 136شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 137شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 138شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!139شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 140شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 141شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!142شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!143شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ