به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کریم خان، شه ملک قباد

1860عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

در عهد کریم خان، شه ملک قباد
از سعی سلیم حاکم پاک نهاد
تعمیر چو یافت باغ فین، آذر گفت:
«آباد شده عمارت فین آباد»

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 2شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...3شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 4شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 5شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 6شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 7شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 8شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 9شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛10شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 11شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛12شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛13شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛14شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!15شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 16شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...17شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 18شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛19شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!20شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!21شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 22شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛23شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 24شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 25شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 26شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!27شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛28شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 29شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛30شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 31شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛32شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!33شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 34شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 35شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 36شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 37شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 38شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 39شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛40شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 41شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 42شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 43شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 44شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 45شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 46شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 47شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 48شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 49شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!50شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!51شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 52شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 53شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛54شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 55شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 56شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 57شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 58شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 59شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...60شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 61شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 62شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 63شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 64شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 65شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!66شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 67شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 68شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 69شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 70شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 71شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 72شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 73شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 74شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!75شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 76شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 77شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 78شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...79شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 80شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 81شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 82شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 83شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 84شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 85شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 86شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 87شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 88شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 89شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 90شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 91شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 92شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...93شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 94شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 95شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!96شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!97شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 98شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 99شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 100شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!101شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...102شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 103شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 104شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 105شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 106شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!107شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!108شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 109شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!110شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 111شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 112شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 113شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!114شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 115شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 116شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 117شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!118شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 119شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 120شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛121شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 122شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 123شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 124شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 125شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!126شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 127شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 128شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 129شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!130شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 131شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!132شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 133شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!134شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 135شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 136شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 137شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!138شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 139شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 140شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!141شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!142شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ