به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد

2210عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد
و آن کس که ببحر، آب گوهر بندد
نه بند ز دست دشمنت بگشاید
نه بر رخ بنده ی تو، در بر بندد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 2شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 3شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 4شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛5شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 6شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛7شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛8شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛9شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!10شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 11شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...12شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 13شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛14شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!15شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!16شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 17شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛18شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 19شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 20شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 21شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!22شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛23شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 24شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛25شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 26شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛27شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!28شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 29شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 30شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 31شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 32شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 33شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 34شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛35شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 36شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 37شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 38شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 39شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 40شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 41شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 42شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 43شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 44شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!45شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!46شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 47شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 48شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛49شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 50شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 51شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 52شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 53شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 54شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...55شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 56شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 57شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 58شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 59شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 60شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!61شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 62شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 63شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 64شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 65شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 66شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 67شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 68شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 69شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!70شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 71شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 72شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 73شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...74شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 75شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 76شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 77شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 78شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 79شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 80شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 81شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 82شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 83شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 84شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 85شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 86شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 87شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...88شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 89شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 90شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!91شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!92شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 93شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 94شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 95شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!96شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...97شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 98شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 99شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 100شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 101شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!102شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!103شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 104شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!105شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 106شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 107شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 108شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!109شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 110شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 111شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 112شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!113شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 114شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 115شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛116شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 117شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 118شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 119شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 120شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!121شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 122شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 123شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 124شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!125شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 126شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!127شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 128شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!129شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 130شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 131شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 132شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!133شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 134شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 135شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!136شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!137شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ