به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۳۴: هر بار که سرگردان ز من یار گذشت

2240عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

هر بار که سرگردان ز من یار گذشت
گفتم که: چنین ز بیم اغیار گذشت
بگذشت و نبود غیر با او، افغان
کاین بار هم از برم چو هر بار گذشت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۳: آذر که مدام شکوه از خوی تو داشت 2شمارهٔ ۳۴: هر بار که سرگردان ز من یار گذشت 3شمارهٔ ۳۵: چون دید جداییش مرا خواهد کشت 4شمارهٔ ۳۶: چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت 5شمارهٔ ۳۷: د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت 6شمارهٔ ۳۸: این دل، سر راهی بنگاری نگرفت 7شمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت 8شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛9شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 10شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!11شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 12شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 13شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...14شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 15شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 16شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 17شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 18شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 19شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 20شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛21شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 22شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛23شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛24شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛25شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!26شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 27شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...28شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 29شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛30شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!31شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!32شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 33شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛34شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 35شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 36شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 37شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!38شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛39شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 40شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛41شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 42شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛43شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!44شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 45شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 46شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 47شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 48شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 49شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 50شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛51شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 52شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 53شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 54شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 55شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 56شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 57شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 58شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 59شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 60شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!61شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!62شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 63شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 64شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛65شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 66شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 67شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 68شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 69شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 70شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...71شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 72شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 73شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 74شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 75شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 76شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!77شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 78شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 79شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 80شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 81شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 82شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 83شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 84شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 85شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!86شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 87شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 88شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 89شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...90شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 91شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 92شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 93شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 94شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 95شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 96شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 97شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 98شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 99شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 100شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 101شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 102شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 103شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...104شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 105شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 106شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!107شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!108شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 109شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 110شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 111شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!112شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...113شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 114شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 115شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 116شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 117شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!118شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!119شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 120شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!121شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 122شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 123شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 124شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!125شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 126شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 127شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 128شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!129شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 130شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 131شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛132شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 133شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 134شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 135شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 136شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!137شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 138شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 139شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 140شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!141شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 142شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!143شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 144شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!145شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 146شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 147شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 148شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!149شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 150شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 151شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!152شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!153شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ