به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۳۳: آذر که مدام شکوه از خوی تو داشت

1830عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

آذر که مدام شکوه از خوی تو داشت
جان داد و ز جان شوق سری تو داشت
غافل مشو از زیارتش، کآن مسکین
میمرد و بدل آرزوی روی تو داشت!

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۲: حاجی زجاجی که ز دین ساز نداشت 2شمارهٔ ۳۳: آذر که مدام شکوه از خوی تو داشت 3شمارهٔ ۳۴: هر بار که سرگردان ز من یار گذشت 4شمارهٔ ۳۵: چون دید جداییش مرا خواهد کشت 5شمارهٔ ۳۶: چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت 6شمارهٔ ۳۷: د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت 7شمارهٔ ۳۸: این دل، سر راهی بنگاری نگرفت 8شمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت 9شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛10شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 11شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!12شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 13شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 14شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...15شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 16شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 17شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 18شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 19شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 20شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 21شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛22شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 23شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛24شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛25شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛26شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!27شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 28شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...29شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 30شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛31شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!32شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!33شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 34شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛35شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 36شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 37شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 38شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!39شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛40شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 41شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛42شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 43شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛44شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!45شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 46شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 47شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 48شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 49شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 50شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 51شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛52شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 53شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 54شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 55شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 56شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 57شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 58شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 59شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 60شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 61شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!62شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!63شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 64شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 65شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛66شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 67شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 68شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 69شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 70شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 71شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...72شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 73شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 74شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 75شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 76شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 77شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!78شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 79شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 80شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 81شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 82شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 83شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 84شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 85شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 86شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!87شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 88شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 89شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 90شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...91شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 92شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 93شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 94شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 95شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 96شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 97شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 98شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 99شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 100شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 101شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 102شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 103شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 104شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...105شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 106شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 107شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!108شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!109شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 110شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 111شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 112شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!113شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...114شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 115شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 116شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 117شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 118شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!119شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!120شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 121شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!122شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 123شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 124شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 125شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!126شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 127شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 128شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 129شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!130شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 131شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 132شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛133شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 134شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 135شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 136شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 137شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!138شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 139شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 140شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 141شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!142شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 143شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!144شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 145شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!146شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 147شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 148شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 149شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!150شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 151شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 152شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!153شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!154شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ