به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۳۶: چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت

1750عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت
گفتم: شب وصل است و کنون خواهد خفت!
از شوق نخفت، تا شب هجر آمد؛
چون با تو نخفت، بیتو چون خواهد خفت؟!

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۵: چون دید جداییش مرا خواهد کشت 2شمارهٔ ۳۶: چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت 3شمارهٔ ۳۷: د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت 4شمارهٔ ۳۸: این دل، سر راهی بنگاری نگرفت 5شمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت 6شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛7شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 8شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!9شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 10شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 11شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...12شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 13شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 14شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 15شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 16شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 17شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 18شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛19شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 20شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛21شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛22شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛23شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!24شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 25شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...26شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 27شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛28شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!29شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!30شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 31شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛32شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 33شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 34شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 35شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!36شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛37شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 38شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛39شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 40شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛41شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!42شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 43شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 44شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 45شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 46شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 47شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 48شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛49شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 50شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 51شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 52شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 53شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 54شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 55شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 56شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 57شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 58شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!59شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!60شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 61شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 62شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛63شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 64شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 65شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 66شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 67شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 68شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...69شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 70شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 71شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 72شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 73شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 74شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!75شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 76شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 77شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 78شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 79شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 80شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 81شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 82شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 83شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!84شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 85شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 86شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 87شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...88شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 89شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 90شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 91شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 92شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 93شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 94شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 95شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 96شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 97شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 98شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 99شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 100شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 101شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...102شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 103شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 104شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!105شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!106شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 107شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 108شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 109شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!110شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...111شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 112شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 113شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 114شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 115شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!116شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!117شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 118شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!119شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 120شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 121شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 122شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!123شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 124شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 125شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 126شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!127شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 128شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 129شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛130شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 131شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 132شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 133شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 134شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!135شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 136شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 137شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 138شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!139شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 140شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!141شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 142شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!143شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 144شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 145شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 146شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!147شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 148شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 149شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!150شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!151شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ