به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۲۸: برخاسته این شاخ انار، از گل کیست؟!

2280عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

برخاسته این شاخ انار، از گل کیست؟!
بنشسته ز گلنار بخون، مایل کیست؟!
این حقه ی لعل دانه دانه در وی،
گرد آمده قطره قطره خون دل کیست؟!

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۷: خالی، که چو داغ لاله در سینه ی اوس ...2شمارهٔ ۲۸: برخاسته این شاخ انار، از گل کیست؟!3شمارهٔ ۲۹: ساقی! می از آب زندگانی کم نیست!4شمارهٔ ۳۰: از سعی تو، دل بسته ی زنجیر تو نیست 5شمارهٔ ۳۱: چون تیر قلم گرفت و دفتر برداشت 6شمارهٔ ۳۲: حاجی زجاجی که ز دین ساز نداشت 7شمارهٔ ۳۳: آذر که مدام شکوه از خوی تو داشت 8شمارهٔ ۳۴: هر بار که سرگردان ز من یار گذشت 9شمارهٔ ۳۵: چون دید جداییش مرا خواهد کشت 10شمارهٔ ۳۶: چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت 11شمارهٔ ۳۷: د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت 12شمارهٔ ۳۸: این دل، سر راهی بنگاری نگرفت 13شمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت 14شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛15شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 16شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!17شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 18شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 19شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...20شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 21شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 22شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 23شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 24شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 25شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 26شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛27شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 28شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛29شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛30شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛31شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!32شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 33شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...34شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 35شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛36شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!37شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!38شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 39شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛40شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 41شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 42شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 43شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!44شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛45شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 46شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛47شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 48شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛49شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!50شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 51شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 52شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 53شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 54شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 55شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 56شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛57شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 58شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 59شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 60شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 61شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 62شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 63شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 64شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 65شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 66شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!67شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!68شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 69شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 70شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛71شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 72شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 73شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 74شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 75شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 76شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...77شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 78شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 79شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 80شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 81شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 82شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!83شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 84شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 85شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 86شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 87شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 88شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 89شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 90شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 91شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!92شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 93شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 94شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 95شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...96شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 97شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 98شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 99شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 100شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 101شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 102شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 103شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 104شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 105شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 106شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 107شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 108شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 109شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...110شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 111شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 112شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!113شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!114شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 115شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 116شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 117شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!118شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...119شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 120شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 121شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 122شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 123شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!124شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!125شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 126شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!127شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 128شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 129شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 130شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!131شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 132شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 133شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 134شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!135شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 136شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 137شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛138شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 139شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 140شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 141شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 142شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!143شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 144شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 145شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 146شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!147شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 148شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!149شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 150شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!151شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 152شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 153شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 154شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!155شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 156شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 157شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!158شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!159شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ