به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۲۷: خالی، که چو داغ لاله در سینه ی اوست

1840عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خالی، که چو داغ لاله در سینه ی اوست
هندوست که پاسبان گنجینه ی اوست
نه سینه بسینه ی من از مهر نهاد
نه داغ دلم عکس بر آیینه ی اوست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۶: ای دوست! که از دوستیت با دل خوست 2شمارهٔ ۲۷: خالی، که چو داغ لاله در سینه ی اوس ...3شمارهٔ ۲۸: برخاسته این شاخ انار، از گل کیست؟!4شمارهٔ ۲۹: ساقی! می از آب زندگانی کم نیست!5شمارهٔ ۳۰: از سعی تو، دل بسته ی زنجیر تو نیست 6شمارهٔ ۳۱: چون تیر قلم گرفت و دفتر برداشت 7شمارهٔ ۳۲: حاجی زجاجی که ز دین ساز نداشت 8شمارهٔ ۳۳: آذر که مدام شکوه از خوی تو داشت 9شمارهٔ ۳۴: هر بار که سرگردان ز من یار گذشت 10شمارهٔ ۳۵: چون دید جداییش مرا خواهد کشت 11شمارهٔ ۳۶: چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت 12شمارهٔ ۳۷: د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت 13شمارهٔ ۳۸: این دل، سر راهی بنگاری نگرفت 14شمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت 15شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛16شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 17شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!18شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 19شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 20شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...21شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 22شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 23شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 24شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 25شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 26شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 27شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛28شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 29شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛30شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛31شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛32شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!33شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 34شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...35شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 36شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛37شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!38شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!39شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 40شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛41شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 42شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 43شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 44شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!45شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛46شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 47شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛48شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 49شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛50شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!51شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 52شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 53شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 54شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 55شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 56شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 57شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛58شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 59شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 60شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 61شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 62شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 63شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 64شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 65شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 66شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 67شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!68شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!69شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 70شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 71شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛72شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 73شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 74شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 75شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 76شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 77شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...78شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 79شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 80شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 81شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 82شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 83شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!84شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 85شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 86شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 87شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 88شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 89شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 90شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 91شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 92شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!93شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 94شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 95شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 96شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...97شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 98شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 99شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 100شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 101شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 102شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 103شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 104شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 105شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 106شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 107شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 108شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 109شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 110شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...111شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 112شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 113شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!114شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!115شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 116شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 117شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 118شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!119شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...120شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 121شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 122شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 123شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 124شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!125شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!126شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 127شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!128شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 129شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 130شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 131شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!132شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 133شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 134شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 135شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!136شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 137شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 138شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛139شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 140شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 141شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 142شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 143شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!144شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 145شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 146شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 147شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!148شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 149شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!150شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 151شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!152شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 153شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 154شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 155شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!156شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 157شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 158شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!159شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!160شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ