به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۲۶: ای دوست! که از دوستیت با دل خوست

2240عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ای دوست! که از دوستیت با دل خوست
با دل منشین، که دشمن جان من اوست
منعت کنم ار ز صحبت دل چه عجب؟!
نتوانم دید صحبت دشمن دوست!

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۵: پیکی آورد پوستینی از دوست 2شمارهٔ ۲۶: ای دوست! که از دوستیت با دل خوست 3شمارهٔ ۲۷: خالی، که چو داغ لاله در سینه ی اوس ...4شمارهٔ ۲۸: برخاسته این شاخ انار، از گل کیست؟!5شمارهٔ ۲۹: ساقی! می از آب زندگانی کم نیست!6شمارهٔ ۳۰: از سعی تو، دل بسته ی زنجیر تو نیست 7شمارهٔ ۳۱: چون تیر قلم گرفت و دفتر برداشت 8شمارهٔ ۳۲: حاجی زجاجی که ز دین ساز نداشت 9شمارهٔ ۳۳: آذر که مدام شکوه از خوی تو داشت 10شمارهٔ ۳۴: هر بار که سرگردان ز من یار گذشت 11شمارهٔ ۳۵: چون دید جداییش مرا خواهد کشت 12شمارهٔ ۳۶: چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت 13شمارهٔ ۳۷: د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت 14شمارهٔ ۳۸: این دل، سر راهی بنگاری نگرفت 15شمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت 16شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛17شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 18شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!19شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 20شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 21شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...22شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 23شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 24شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 25شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 26شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 27شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 28شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛29شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 30شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛31شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛32شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛33شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!34شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 35شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...36شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 37شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛38شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!39شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!40شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 41شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛42شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 43شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 44شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 45شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!46شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛47شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 48شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛49شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 50شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛51شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!52شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 53شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 54شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 55شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 56شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 57شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 58شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛59شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 60شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 61شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 62شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 63شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 64شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 65شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 66شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 67شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 68شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!69شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!70شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 71شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 72شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛73شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 74شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 75شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 76شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 77شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 78شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...79شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 80شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 81شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 82شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 83شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 84شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!85شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 86شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 87شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 88شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 89شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 90شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 91شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 92شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 93شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!94شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 95شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 96شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 97شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...98شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 99شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 100شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 101شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 102شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 103شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 104شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 105شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 106شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 107شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 108شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 109شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 110شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 111شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...112شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 113شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 114شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!115شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!116شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 117شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 118شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 119شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!120شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...121شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 122شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 123شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 124شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 125شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!126شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!127شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 128شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!129شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 130شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 131شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 132شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!133شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 134شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 135شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 136شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!137شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 138شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 139شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛140شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 141شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 142شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 143شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 144شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!145شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 146شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 147شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 148شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!149شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 150شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!151شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 152شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!153شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 154شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 155شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 156شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!157شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 158شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 159شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!160شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!161شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ