به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۳۱: چون تیر قلم گرفت و دفتر برداشت

1890عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

چون تیر قلم گرفت و دفتر برداشت
خواجه زر و، من عشق و، هما پر برداشت!
ناگاه ز پاگاه خری سر برداشت
افسار ز سر فگند و افسر برداشت!

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۰: از سعی تو، دل بسته ی زنجیر تو نیست 2شمارهٔ ۳۱: چون تیر قلم گرفت و دفتر برداشت 3شمارهٔ ۳۲: حاجی زجاجی که ز دین ساز نداشت 4شمارهٔ ۳۳: آذر که مدام شکوه از خوی تو داشت 5شمارهٔ ۳۴: هر بار که سرگردان ز من یار گذشت 6شمارهٔ ۳۵: چون دید جداییش مرا خواهد کشت 7شمارهٔ ۳۶: چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت 8شمارهٔ ۳۷: د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت 9شمارهٔ ۳۸: این دل، سر راهی بنگاری نگرفت 10شمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت 11شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛12شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 13شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!14شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 15شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 16شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...17شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 18شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 19شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 20شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 21شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 22شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 23شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛24شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 25شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛26شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛27شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛28شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!29شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 30شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...31شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 32شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛33شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!34شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!35شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 36شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛37شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 38شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 39شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 40شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!41شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛42شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 43شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛44شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 45شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛46شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!47شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 48شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 49شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 50شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 51شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 52شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 53شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛54شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 55شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 56شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 57شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 58شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 59شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 60شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 61شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 62شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 63شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!64شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!65شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 66شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 67شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛68شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 69شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 70شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 71شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 72شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 73شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...74شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 75شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 76شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 77شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 78شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 79شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!80شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 81شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 82شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 83شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 84شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 85شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 86شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 87شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 88شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!89شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 90شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 91شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 92شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...93شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 94شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 95شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 96شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 97شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 98شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 99شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 100شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 101شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 102شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 103شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 104شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 105شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 106شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...107شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 108شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 109شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!110شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!111شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 112شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 113شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 114شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!115شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...116شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 117شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 118شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 119شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 120شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!121شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!122شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 123شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!124شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 125شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 126شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 127شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!128شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 129شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 130شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 131شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!132شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 133شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 134شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛135شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 136شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 137شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 138شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 139شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!140شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 141شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 142شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 143شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!144شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 145شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!146شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 147شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!148شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 149شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 150شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 151شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!152شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 153شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 154شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!155شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!156شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ