به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۹: بگداخت تنم ز آتش تب امشب

2220عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بگداخت تنم ز آتش تب امشب
جانم ز غمش رسده بر لب امشب
بگذشت ز من یار، چو هر روز امروز؛
ز آن میگذرد بمن، چو هر شب امشب

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸: دور از تو شبی در اثر زاریها 2شمارهٔ ۹: بگداخت تنم ز آتش تب امشب 3شمارهٔ ۱۰: مرغ دل من، که بود دست آموزت؛4شمارهٔ ۱۱: گر جز تو کسی دل مرا برد رواست 5شمارهٔ ۱۲: باد سحری، ز مرغزاری برخاست؛6شمارهٔ ۱۳: ای اهل هوس، عشق شماری دگر است 7شمارهٔ ۱۴: ما را شب هجر، سینه سوداخیز است 8شمارهٔ ۱۵: از هجر، مرا هم مژه گوهر پوش است 9شمارهٔ ۱۶: حالم ز غم هجر، چه ناخوش حال است 10شمارهٔ ۱۷: کوی تو، که رشک گلستان ارم است 11شمارهٔ ۱۸: از گل بسته است دسته، کاین روی من ا ...12شمارهٔ ۱۹: گل بر سر هم ریخته، کاین روی من است ...13شمارهٔ ۲۰: امشب که مرا بر آستانت راه است 14شمارهٔ ۲۱: این باغ، سر کروی نگاری بوده است؛15شمارهٔ ۲۲: هادی که ازو زمانه را آبادی است 16شمارهٔ ۲۳: ز آن عهد که بستیم بهم ای بت مست 17شمارهٔ ۲۴: تو میروی و نگاه من از پی تست 18شمارهٔ ۲۵: پیکی آورد پوستینی از دوست 19شمارهٔ ۲۶: ای دوست! که از دوستیت با دل خوست 20شمارهٔ ۲۷: خالی، که چو داغ لاله در سینه ی اوس ...21شمارهٔ ۲۸: برخاسته این شاخ انار، از گل کیست؟!22شمارهٔ ۲۹: ساقی! می از آب زندگانی کم نیست!23شمارهٔ ۳۰: از سعی تو، دل بسته ی زنجیر تو نیست 24شمارهٔ ۳۱: چون تیر قلم گرفت و دفتر برداشت 25شمارهٔ ۳۲: حاجی زجاجی که ز دین ساز نداشت 26شمارهٔ ۳۳: آذر که مدام شکوه از خوی تو داشت 27شمارهٔ ۳۴: هر بار که سرگردان ز من یار گذشت 28شمارهٔ ۳۵: چون دید جداییش مرا خواهد کشت 29شمارهٔ ۳۶: چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت 30شمارهٔ ۳۷: د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت 31شمارهٔ ۳۸: این دل، سر راهی بنگاری نگرفت 32شمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت 33شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛34شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 35شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!36شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 37شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 38شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...39شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 40شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 41شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 42شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 43شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 44شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 45شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛46شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 47شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛48شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛49شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛50شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!51شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 52شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...53شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 54شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛55شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!56شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!57شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 58شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛59شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 60شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 61شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 62شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!63شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛64شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 65شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛66شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 67شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛68شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!69شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 70شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 71شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 72شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 73شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 74شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 75شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛76شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 77شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 78شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 79شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 80شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 81شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 82شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 83شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 84شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 85شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!86شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!87شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 88شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 89شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛90شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 91شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 92شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 93شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 94شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 95شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...96شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 97شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 98شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 99شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 100شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 101شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!102شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 103شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 104شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 105شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 106شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 107شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 108شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 109شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 110شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!111شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 112شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 113شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 114شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...115شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 116شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 117شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 118شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 119شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 120شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 121شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 122شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 123شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 124شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 125شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 126شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 127شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 128شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...129شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 130شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 131شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!132شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!133شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 134شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 135شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 136شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!137شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...138شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 139شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 140شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 141شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 142شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!143شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!144شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 145شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!146شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 147شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 148شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 149شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!150شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 151شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 152شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 153شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!154شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 155شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 156شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛157شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 158شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 159شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 160شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 161شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!162شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 163شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 164شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 165شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!166شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 167شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!168شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 169شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!170شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 171شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 172شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 173شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!174شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 175شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 176شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!177شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!178شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ