به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۱۶: حالم ز غم هجر، چه ناخوش حال است

2120عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

حالم ز غم هجر، چه ناخوش حال است
حالی که ز گفتنش زبانم لال است!
دارم چشم نگه ز چشمی و چه چشم؟!
چشمی که هزار چشمش از دنبال است!

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۵: از هجر، مرا هم مژه گوهر پوش است 2شمارهٔ ۱۶: حالم ز غم هجر، چه ناخوش حال است 3شمارهٔ ۱۷: کوی تو، که رشک گلستان ارم است 4شمارهٔ ۱۸: از گل بسته است دسته، کاین روی من ا ...5شمارهٔ ۱۹: گل بر سر هم ریخته، کاین روی من است ...6شمارهٔ ۲۰: امشب که مرا بر آستانت راه است 7شمارهٔ ۲۱: این باغ، سر کروی نگاری بوده است؛8شمارهٔ ۲۲: هادی که ازو زمانه را آبادی است 9شمارهٔ ۲۳: ز آن عهد که بستیم بهم ای بت مست 10شمارهٔ ۲۴: تو میروی و نگاه من از پی تست 11شمارهٔ ۲۵: پیکی آورد پوستینی از دوست 12شمارهٔ ۲۶: ای دوست! که از دوستیت با دل خوست 13شمارهٔ ۲۷: خالی، که چو داغ لاله در سینه ی اوس ...14شمارهٔ ۲۸: برخاسته این شاخ انار، از گل کیست؟!15شمارهٔ ۲۹: ساقی! می از آب زندگانی کم نیست!16شمارهٔ ۳۰: از سعی تو، دل بسته ی زنجیر تو نیست 17شمارهٔ ۳۱: چون تیر قلم گرفت و دفتر برداشت 18شمارهٔ ۳۲: حاجی زجاجی که ز دین ساز نداشت 19شمارهٔ ۳۳: آذر که مدام شکوه از خوی تو داشت 20شمارهٔ ۳۴: هر بار که سرگردان ز من یار گذشت 21شمارهٔ ۳۵: چون دید جداییش مرا خواهد کشت 22شمارهٔ ۳۶: چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت 23شمارهٔ ۳۷: د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت 24شمارهٔ ۳۸: این دل، سر راهی بنگاری نگرفت 25شمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت 26شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛27شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 28شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!29شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 30شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 31شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...32شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 33شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 34شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 35شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 36شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 37شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 38شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛39شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 40شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛41شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛42شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛43شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!44شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 45شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...46شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 47شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛48شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!49شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!50شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 51شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛52شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 53شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 54شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 55شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!56شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛57شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 58شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛59شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 60شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛61شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!62شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 63شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 64شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 65شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 66شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 67شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 68شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛69شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 70شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 71شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 72شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 73شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 74شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 75شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 76شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 77شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 78شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!79شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!80شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 81شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 82شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛83شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 84شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 85شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 86شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 87شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 88شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...89شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 90شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 91شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 92شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 93شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 94شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!95شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 96شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 97شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 98شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 99شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 100شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 101شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 102شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 103شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!104شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 105شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 106شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 107شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...108شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 109شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 110شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 111شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 112شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 113شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 114شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 115شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 116شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 117شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 118شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 119شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 120شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 121شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...122شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 123شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 124شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!125شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!126شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 127شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 128شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 129شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!130شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...131شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 132شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 133شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 134شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 135شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!136شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!137شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 138شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!139شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 140شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 141شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 142شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!143شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 144شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 145شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 146شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!147شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 148شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 149شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛150شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 151شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 152شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 153شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 154شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!155شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 156شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 157شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 158شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!159شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 160شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!161شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 162شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!163شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 164شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 165شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 166شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!167شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 168شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 169شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!170شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!171شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ