به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

آذر بیگدلی

آذر بیگدلیرباعی هاشمارهٔ ۱۲: باد سحری، ز مرغزاری برخاست؛

2260عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

باد سحری، ز مرغزاری برخاست؛
وز هر طرفی، بانگ هزاری برخاست
از عشق گلی، در آشیان نالیدم؛
از هر قفسی ناله ی زاری برخاست!

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱: گر جز تو کسی دل مرا برد رواست 2شمارهٔ ۱۲: باد سحری، ز مرغزاری برخاست؛3شمارهٔ ۱۳: ای اهل هوس، عشق شماری دگر است 4شمارهٔ ۱۴: ما را شب هجر، سینه سوداخیز است 5شمارهٔ ۱۵: از هجر، مرا هم مژه گوهر پوش است 6شمارهٔ ۱۶: حالم ز غم هجر، چه ناخوش حال است 7شمارهٔ ۱۷: کوی تو، که رشک گلستان ارم است 8شمارهٔ ۱۸: از گل بسته است دسته، کاین روی من ا ...9شمارهٔ ۱۹: گل بر سر هم ریخته، کاین روی من است ...10شمارهٔ ۲۰: امشب که مرا بر آستانت راه است 11شمارهٔ ۲۱: این باغ، سر کروی نگاری بوده است؛12شمارهٔ ۲۲: هادی که ازو زمانه را آبادی است 13شمارهٔ ۲۳: ز آن عهد که بستیم بهم ای بت مست 14شمارهٔ ۲۴: تو میروی و نگاه من از پی تست 15شمارهٔ ۲۵: پیکی آورد پوستینی از دوست 16شمارهٔ ۲۶: ای دوست! که از دوستیت با دل خوست 17شمارهٔ ۲۷: خالی، که چو داغ لاله در سینه ی اوس ...18شمارهٔ ۲۸: برخاسته این شاخ انار، از گل کیست؟!19شمارهٔ ۲۹: ساقی! می از آب زندگانی کم نیست!20شمارهٔ ۳۰: از سعی تو، دل بسته ی زنجیر تو نیست 21شمارهٔ ۳۱: چون تیر قلم گرفت و دفتر برداشت 22شمارهٔ ۳۲: حاجی زجاجی که ز دین ساز نداشت 23شمارهٔ ۳۳: آذر که مدام شکوه از خوی تو داشت 24شمارهٔ ۳۴: هر بار که سرگردان ز من یار گذشت 25شمارهٔ ۳۵: چون دید جداییش مرا خواهد کشت 26شمارهٔ ۳۶: چشمم، که نه ز آن بزم خواهد خفت 27شمارهٔ ۳۷: د رجان، از داغ عشق، سوزم بگرفت 28شمارهٔ ۳۸: این دل، سر راهی بنگاری نگرفت 29شمارهٔ ۳۹: امشب، مهی از شهر بهامون میرفت 30شمارهٔ ۴۰: از عشق، سخن به بوالهوس نتوان گفت؛31شمارهٔ ۴۱: قاصد که ازو بمن خبر هیچ نگفت 32شمارهٔ ۴۲: ای خون دل پیر و جوان خورد دلت!33شمارهٔ ۴۳: ای برده ز مهر تاب، ماه علمت 34شمارهٔ ۴۴: گر از تو نهان، کس آید اندر کویت 35شمارهٔ ۴۵ - ماده تاریخ (۱۱۷۶ ه.ق): در عهد کری ...36شمارهٔ ۴۶: هجر تو نصیبم ای دل افروز مباد 37شمارهٔ ۴۷: در تن، نفسی جان غمین، بیتو مباد 38شمارهٔ ۴۸: ایزد، همه عمر کامرانیت دهاد 39شمارهٔ ۴۹: شاها بروادت بجهان داد زیاد 40شمارهٔ ۵۰: آن کس که بچرخ، نقش اختر بندد 41شمارهٔ ۵۱: دیدم گلکی بصد دهان میخندد 42شمارهٔ ۵۲: جان رفت و، دل از تو باز دردی دارد؛43شمارهٔ ۵۳: امشب که ز وصلم بطرب میگذرد 44شمارهٔ ۵۴: در کوی بتان، گاه نفس میگیرد؛45شمارهٔ ۵۵: وقت است بهار، باغ و راغ افروزد؛46شمارهٔ ۵۶: از خواب سیه روز تو، چون شب خیزد؛47شمارهٔ ۵۷: نایی ز نوا فتاده، تا نی برسد!48شمارهٔ ۵۸: چون کار نظر بپاک بینی برسد 49شمارهٔ ۵۹ - ماده تاریخ (۱۱۷۵ ه.ق): صهبا، ز زک ...50شمارهٔ ۶۰: ترکی که مرا برده ی خود میداند 51شمارهٔ ۶۱: ای کاسلامت، بکافریها ماند؛52شمارهٔ ۶۲: هاروت، بجزع چشم بندت ماند!53شمارهٔ ۶۳: عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!54شمارهٔ ۶۴: گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند 55شمارهٔ ۶۵: ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛56شمارهٔ ۶۶: ایشان که قرار سینه ریشان بردند 57شمارهٔ ۶۷: رفت آن کاغیار دشمن بودند 58شمارهٔ ۶۸: در عشق تو، آنان که به،هم نفسند 59شمارهٔ ۶۹: خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!60شمارهٔ ۷۰: یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛61شمارهٔ ۷۱: تو شاه و شهانت ز هواخواهانند 62شمارهٔ ۷۲: دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛63شمارهٔ ۷۳: از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند 64شمارهٔ ۷۴: غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛65شمارهٔ ۷۵: ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!66شمارهٔ ۷۶: وقت است که گل قدم سوی باغ نهد 67شمارهٔ ۷۷: از کوی تو چون باد صبا میآید 68شمارهٔ ۷۸: پیکی که ز کوی یار ما میآید 69شمارهٔ ۷۹: ای فوج طبیب را بدوزخ قائد 70شمارهٔ ۸۰: زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید 71شمارهٔ ۸۱: برف آمده و بیخته کافور به بید 72شمارهٔ ۸۲: تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛73شمارهٔ ۸۳: دردی که بپای جبهه سای تو رسید 74شمارهٔ ۸۴: سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید 75شمارهٔ ۸۵: با گل میگفت بلبلی زار و نزار 76شمارهٔ ۸۶: میخانه، ز کارگاه مانی خوشتر 77شمارهٔ ۸۷: پیمانه ی ما پر از شراب اولیتر 78شمارهٔ ۸۸: ای رفته سوی خلد، ز دامان پدر 79شمارهٔ ۸۹: ز آزردن جان خسته جانی بگذر 80شمارهٔ ۹۰: امشب دارم بجان ز تن سوز دگر 81شمارهٔ ۹۱: این پرده که نقش چین خجل کرده نگر 82شمارهٔ ۹۲: آذر! دو جهان بدرگهش بنده نگر!83شمارهٔ ۹۳: آذر! آن شوخ را در اندیشه نگر!84شمارهٔ ۹۴: چل سال، براه عاشقی کردم سیر 85شمارهٔ ۹۵: ای جود تو از ابر برآورده نفیر 86شمارهٔ ۹۶: زآن د رچو روم، عاشق زاری کم گیر؛87شمارهٔ ۹۷: از غالیه خاک این چمن بیخته گیر 88شمارهٔ ۹۸: شب بیتو چو باشم، سحرم ناید باز 89شمارهٔ ۹۹: هر مرغ که نامه ی من از تیهو و باز 90شمارهٔ ۱۰۰: در کنج خرابه بر حصیری دو سه گز 91شمارهٔ ۱۰۱: جویم هر روز شب، که کاهد این سوز 92شمارهٔ ۱۰۲: تا کی شب و روز و روز، شب از سر سو ...93شمارهٔ ۱۰۳: شبها دارم از آن مه مهر فروز 94شمارهٔ ۱۰۴: امشب ز مه رخت شبم مهر افروز 95شمارهٔ ۱۰۵: یاری که بود دردم ازوف درمان نیز 96شمارهٔ ۱۰۶: تن ز آتش غم، چو عود می بین و مپرس 97شمارهٔ ۱۰۷: خسرو، کآراست ملک چون روی عروس 98شمارهٔ ۱۰۸: جانم ز تو شد تباه، افسوس افسوس!99شمارهٔ ۱۰۹: یا رب مپسند کعبه گردد ناووس 100شمارهٔ ۱۱۰: یاری کامروز نقد دل باختمش 101شمارهٔ ۱۱۱: یار آمد و، جان برایگان میدهمش 102شمارهٔ ۱۱۲: خوش آنکه ز وصل تو شبی بالم خوش 103شمارهٔ ۱۱۳: امشب مهم آمد، نه چنان فاش که دوش 104شمارهٔ ۱۱۴: نقشی زخطا نبسته کلک تو زخط 105شمارهٔ ۱۱۵: بوی گل خود میشنوم از گل باغ 106شمارهٔ ۱۱۶: شد ماه سخن نهفته آذر ز کلف 107شمارهٔ ۱۱۷: روز وصلت، شد آتش افروز فراق!108شمارهٔ ۱۱۸: گفتم: گویم درد غم اندوز فراق 109شمارهٔ ۱۱۹: شادیم، مدام از غم دلکش عشق 110شمارهٔ ۱۲۰: ای بسته در صلح و گشاده در جنگ 111شمارهٔ ۱۲۱: ای خواجه، چه میگریزی از من مه و س ...112شمارهٔ ۱۲۲: آن چارده ساله ماه، کز غنج و دلال 113شمارهٔ ۱۲۳: ای شوخ! فراق تو کشیدن مشکل 114شمارهٔ ۱۲۴: عید است، مگردان صنما روی ز گل 115شمارهٔ ۱۲۵: ز آن شب که رخت دیده، گلت چیدستم 116شمارهٔ ۱۲۶: بس شب بلب آه سینه سوز آوردم 117شمارهٔ ۱۲۷: دلدار ز جور کام مشکل دهدم 118شمارهٔ ۱۲۸: در گلشن روزگار میگردیدم 119شمارهٔ ۱۲۹: گر در باغم، ز باغبان ناز کشم 120شمارهٔ ۱۳۰: ای محرم خلوت ومه انجمنم 121شمارهٔ ۱۳۱: در کوی تو، دلباخته ها می بینم 122شمارهٔ ۱۳۲: چون رخت ازین سرای شش گوشه بریم 123شمارهٔ ۱۳۳: چون گشت بخیر عاقبت کار نعیم 124شمارهٔ ۱۳۴: وقت است ز باغ نکهت گل شنویم 125شمارهٔ ۱۳۵ - ماده تاریخ (۱۱۸۶ه.ق): چون صدر جه ...126شمارهٔ ۱۳۶: چند ای ظالم! بهر فریب دگران 127شمارهٔ ۱۳۷: آن دوست که دشمن است با دوست همان 128شمارهٔ ۱۳۸: جمشیدی و جام تو شکستن نتوان!129شمارهٔ ۱۳۹: ای در هوس روی تو، روشن رایان!130شمارهٔ ۱۴۰: ای دوست! چراغ مهر خاموش مکن 131شمارهٔ ۱۴۱: خوش آنکه بگوش تو رسد یا رب من 132شمارهٔ ۱۴۲: ای آنکه سر کوی تو شد منزل من 133شمارهٔ ۱۴۳: ای سوخته از هزار فرسخ دل من!134شمارهٔ ۱۴۴: دل خواست ز خلق و خون شد از غم دل ...135شمارهٔ ۱۴۵: آن کس که براز عشق شد محرم من 136شمارهٔ ۱۴۶: دی دست نگارین بت سیمین تن من 137شمارهٔ ۱۴۷: این طاس مصفی که بود آینه گون 138شمارهٔ ۱۴۸: آه از حسنین، کز جهان شیون و شین 139شمارهٔ ۱۴۹: در دل آهم شعله فروز است ببین!140شمارهٔ ۱۵۰: بشکافته دوست بر تنم پوست ببین!141شمارهٔ ۱۵۱: آن زلف، که صید مرغ دل کرده ز چین 142شمارهٔ ۱۵۲: شاها!تا کی پیاده ماند فرزین؟!143شمارهٔ ۱۵۳: شد زلزله یی، که نیست شد هست زمین 144شمارهٔ ۱۵۴: یا رب! یکی از عباد زورآور تو 145شمارهٔ ۱۵۵: ای من ز جفا جسته جدایی از تو 146شمارهٔ ۱۵۶: از کین چکند تا بدل ما دل تو؟!147شمارهٔ ۱۵۷: گفتم: بدلی نکرده یاری دل تو 148شمارهٔ ۱۵۸: جز در دل من گذر ندارد غم تو 149شمارهٔ ۱۵۹: صحبت چه شود گرم میان من و تو 150شمارهٔ ۱۶۰: گفتم: یار است پای من در گل از او!151شمارهٔ ۱۶۱: سویم بفرست گاه پیغامی و گاه 152شمارهٔ ۱۶۲: جار جنبم گر ندهد جاریه به 153شمارهٔ ۱۶۳: ای کشته ی امروز تو، فردا زنده؛154شمارهٔ ۱۶۴: ای باخته نرد دلبری با زهره 155شمارهٔ ۱۶۵: نه روی گله دارم و نه رای گله 156شمارهٔ ۱۶۶: امروز چو گل شکفته باشیم همه 157شمارهٔ ۱۶۷: آن شوخ کزو دور شبی خفتم،نه 158شمارهٔ ۱۶۸: عید است چه مانده ای صباحی بسرای؟!159شمارهٔ ۱۶۹: لرزان من و خواجه دوش از سردی دی 160شمارهٔ ۱۷۰: از دور فلک که باخت لعب عجبی 161شمارهٔ ۱۷۱: قاصد!دلم از حرف وفا خوش کردی 162شمارهٔ ۱۷۲: گفتی: ز رخم چرا نظر پوشیدی؟!163شمارهٔ ۱۷۳: دوشم دل برد، شاهد بازاری 164شمارهٔ ۱۷۴: رویی که کله ز مه رباید داری!165شمارهٔ ۱۷۵: دارم ز فراق ماه مهر افروزی 166شمارهٔ ۱۷۶: من مفلسم و، تو کیمییا ای ساقی!167شمارهٔ ۱۷۷: وقت است ز هر سو شکفد روی گلی 168شمارهٔ ۱۷۸: ز آن پیش که، شمع مهرش افروختمی 169شمارهٔ ۱۷۹: خوش آنکه چو یاد از اسیریم کنی 170شمارهٔ ۱۸۰: آذر! که چو من مانده جدا از وطنی!171شمارهٔ ۱۸۱: من بیتو دریده هر نفس پیرهنی 172شمارهٔ ۱۸۲: فردا چو بنامه ی سیاهم بینی 173شمارهٔ ۱۸۳: با کس سخنان ناپسندیده مگوی!174شمارهٔ ۱۸۴: در کوچه ی عشق، پای در گل ننهی!175شمارهٔ ۱۸۵: هنگامه ی ناز، تا بکی ساز دهی؟!

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ