به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۲۴: اسیرم کرده چشم مستت ای دوست

1120عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

اسیرم کرده چشم مستت ای دوست

قتیلم کرده تیر شستت ای دوست

خوشا فایز رود اندر گدایی

ولی دستش بود در دستت ای دوست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۳: بتا بر طرف معجر کن نقابت 2شمارهٔ ۲۴: اسیرم کرده چشم مستت ای دوست 3شمارهٔ ۲۵: رخ تو کعبه و محراب ابروت 4شمارهٔ ۲۶: دل من همچو رستم در عتابست 5شمارهٔ ۲۷: گهی دل مسکنش در کنج لبهات 6شمارهٔ ۲۸: اگر دانی که فردا محشری نیست 7شمارهٔ ۲۹: رخ تو آتش و زلف تو دود است 8شمارهٔ ۳۰: اگر از رخ براندازی نقابت 9شمارهٔ ۳۱: کنم مدح خم ابروت یا روت 10شمارهٔ ۳۲: رخت تا در نظر می آرم ای دوست 11شمارهٔ ۳۳: هر آن کس عاشق است از دور پیداست 12شمارهٔ ۳۴: دلا امشب نه وقت قال و قیل است 13شمارهٔ ۳۵: خداوندا جوانیم بسر رفت 14شمارهٔ ۳۶: جهان رفت و جوانی و چمن رفت 15شمارهٔ ۳۷: سر و زلف سیاهت شام یلداست 16شمارهٔ ۳۸: نه پر دارم که پروازم به کویت 17شمارهٔ ۳۹: به دارالملک تن دل پادشاهست 18شمارهٔ ۴۰: هنوزم بوی زلفش در مشام است 19شمارهٔ ۴۱: برفت آن یار و از ما مهر برداشت 20شمارهٔ ۴۲: دل آگه چه محتاج برید است 21شمارهٔ ۴۳: مرا در پیش راهی پر زبیم است 22شمارهٔ ۴۴: نه از دل می رود بیرون خیالت 23شمارهٔ ۴۵: گرت با ما نگارا میل سوداست 24شمارهٔ ۴۶: به رویش زلف اندر پیچ و تابست 25شمارهٔ ۴۷: دلم از دست خوبان چاک چاکست 26شمارهٔ ۴۸: ز من ببرید جانان باز پیوست 27شمارهٔ ۴۹: نه هر بالانشینی ماهتابست 28شمارهٔ ۵۰: نه چشم است آن که چشمانش ندیده ست 29شمارهٔ ۵۱: ز هم بگسسته ای بند نقابت 30شمارهٔ ۵۲: سرم پر شور شیدای تو کافیست 31شمارهٔ ۵۳: سخن آهسته تر گو دلبر این جاست 32شمارهٔ ۵۴: بهشت است این زمین یا کوی یار است 33شمارهٔ ۵۵: نه قامت، تازه سرو جویبار است 34شمارهٔ ۵۶: اگر از روی تو مهجورم ای دوست 35شمارهٔ ۵۷: تو خوبی او ز خوبی بی نیاز است 36شمارهٔ ۵۸: تو که هیچت ز حال ما خبر نیست 37شمارهٔ ۵۹: مرا یاران وصیت این چنین است 38شمارهٔ ۶۰: به لب خال سیاهت جایگاهست 39شمارهٔ ۶۱: دگر از نو نوای نی بلند است 40شمارهٔ ۶۲: برو قاصد که در رفتن ثوابست 41شمارهٔ ۶۳: دلم را تیر مژگانت شکار است 42شمارهٔ ۶۴: نه هر سرچشمه ای آب زلالست 43شمارهٔ ۶۵: بتا از کجرویهایت شکایت 44شمارهٔ ۶۶: مبر نام جدایی ترسم ای دوست 45شمارهٔ ۶۷: خبر از دل ندارم نیست یا هست 46شمارهٔ ۶۸: به چشمان تو دل دادم امانت 47شمارهٔ ۶۹: شب ابر است و دنیا تیره تار است 48شمارهٔ ۷۰: خدنگ مه جبینان دلنشین است 49شمارهٔ ۷۱: چرا خواهی که من آیم به غربت 50شمارهٔ ۷۲: به تیرم زد کمان افکند در پشت 51شمارهٔ ۷۳: انیس من به جز آه سحر نیست 52شمارهٔ ۷۴: بیا جانا که دنیا را وفا نیست 53شمارهٔ ۷۵: دلا دیدی که دلبر عهد بشکست 54شمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست 55شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت 56شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است 57شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 58شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 59شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 60شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 61شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 62شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 63شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 64شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 65شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 66شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 67شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 68شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 69شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 70شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 71شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 72شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 73شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 74شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 75شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 76شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 77شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 78شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 79شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 80شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 81شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 82شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 83شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 84شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 85شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 86شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 87شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 88شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 89شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 90شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 91شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 92شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 93شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 94شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 95شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 96شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 97شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 98شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟99شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 100شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 101شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 102شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 103شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 104شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 105شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 106شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 107شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 108شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 109شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 110شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 111شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 112شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 113شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 114شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 115شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 116شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 117شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 118شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 119شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 120شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 121شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 122شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 123شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 124شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 125شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 126شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 127شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 128شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 129شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 130شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 131شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 132شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 133شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 134شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 135شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 136شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 137شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 138شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 139شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 140شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 141شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 142شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 143شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 144شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 145شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 146شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 147شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!148شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 149شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 150شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 151شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 152شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 153شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 154شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 155شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 156شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 157شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 158شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 159شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 160شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 161شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 162شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 163شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 164شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 165شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 166شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 167شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 168شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 169شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 170شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 171شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 172شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 173شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 174شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 175شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 176شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 177شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 178شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 179شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 180شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 181شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 182شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 183شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 184شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 185شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 186شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 187شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 188شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 189شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 190شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 191شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 192شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 193شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 194شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 195شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 196شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 197شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 198شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 199شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 200شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 201شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 202شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 203شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 204شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 205شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 206شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 207شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 208شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 209شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 210شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 211شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 212شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 213شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 214شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 215شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 216شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 217شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 218شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 219شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 220شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 221شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 222شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 223شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 224شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 225شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 226شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 227شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟228شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 229شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 230شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 231شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 232شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 233شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 234شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 235شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 236شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 237شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 238شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 239شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 240شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 241شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 242شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 243شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 244شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 245شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 246شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 247شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 248شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 249شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 250شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 251شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!252شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 253شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 254شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 255شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 256شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 257شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 258شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 259شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 260شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 261شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 262شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 263شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 264شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 265شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 266شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 267شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 268شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 269شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 270شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 271شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 272شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 273شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 274شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 275شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 276شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 277شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 278شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 279شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 280شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 281شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 282شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 283شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 284شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 285شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 286شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 287شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 288شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 289شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 290شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 291شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 292شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 293شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 294شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 295شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 296شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 297شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 298شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 299شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 300شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 301شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟302شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 303شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 304شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 305شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 306شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 307شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 308شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 309شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 310شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 311شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 312شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 313شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 314شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 315شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 316شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 317شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 318شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 319شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 320شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 321شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 322شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 323شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟324شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 325شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 326شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 327شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 328شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 329شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 330شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 331شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 332شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 333شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 334شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 335شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 336شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 337شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 338شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 339شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 340شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 341شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 342شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 343شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 344شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 345شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 346شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 347شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 348شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 349شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 350شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 351شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 352شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 353شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 354شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 355شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟356شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 357شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 358شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 359شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 360شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 361شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 362شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 363شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 364شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 365شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 366شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟367شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 368شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟369شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 370شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 371شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 372شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 373شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 374شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 375شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 376شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 377شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 378شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 379شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 380شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 381شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 382شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 383شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 384شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 385شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟386شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 387شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 388شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 389شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 390شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 391شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 392شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 393شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ