به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت

1050عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ندارم راحتی جز زجر و زحمت

به جز خواری و دشواری و محنت

دل فایز به پیری کرده پرواز

به باغ گلرخان چون اشتر مست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 2شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 3شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 4شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 5شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 6شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 7شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 8شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 9شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 10شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 11شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 12شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 13شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 14شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 15شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 16شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 17شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 18شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 19شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 20شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 21شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 22شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 23شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 24شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 25شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 26شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 27شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 28شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 29شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 30شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 31شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 32شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 33شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 34شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 35شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 36شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 37شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 38شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 39شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 40شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 41شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 42شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟43شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 44شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 45شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 46شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 47شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 48شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 49شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 50شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 51شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 52شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 53شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 54شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 55شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 56شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 57شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 58شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 59شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 60شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 61شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 62شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 63شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 64شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 65شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 66شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 67شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 68شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 69شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 70شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 71شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 72شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 73شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 74شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 75شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 76شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 77شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 78شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 79شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 80شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 81شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 82شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 83شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 84شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 85شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 86شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 87شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 88شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 89شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 90شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 91شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!92شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 93شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 94شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 95شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 96شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 97شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 98شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 99شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 100شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 101شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 102شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 103شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 104شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 105شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 106شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 107شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 108شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 109شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 110شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 111شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 112شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 113شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 114شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 115شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 116شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 117شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 118شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 119شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 120شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 121شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 122شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 123شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 124شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 125شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 126شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 127شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 128شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 129شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 130شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 131شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 132شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 133شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 134شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 135شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 136شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 137شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 138شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 139شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 140شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 141شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 142شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 143شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 144شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 145شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 146شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 147شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 148شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 149شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 150شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 151شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 152شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 153شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 154شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 155شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 156شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 157شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 158شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 159شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 160شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 161شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 162شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 163شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 164شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 165شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 166شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 167شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 168شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 169شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 170شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 171شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟172شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 173شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 174شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 175شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 176شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 177شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 178شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 179شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 180شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 181شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 182شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 183شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 184شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 185شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 186شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 187شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 188شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 189شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 190شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 191شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 192شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 193شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 194شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 195شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!196شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 197شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 198شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 199شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 200شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 201شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 202شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 203شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 204شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 205شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 206شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 207شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 208شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 209شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 210شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 211شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 212شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 213شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 214شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 215شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 216شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 217شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 218شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 219شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 220شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 221شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 222شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 223شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 224شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 225شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 226شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 227شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 228شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 229شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 230شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 231شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 232شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 233شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 234شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 235شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 236شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 237شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 238شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 239شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 240شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 241شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 242شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 243شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 244شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 245شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟246شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 247شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 248شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 249شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 250شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 251شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 252شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 253شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 254شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 255شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 256شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 257شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 258شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 259شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 260شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 261شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 262شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 263شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 264شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 265شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 266شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 267شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟268شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 269شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 270شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 271شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 272شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 273شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 274شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 275شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 276شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 277شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 278شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 279شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 280شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 281شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 282شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 283شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 284شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 285شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 286شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 287شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 288شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 289شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 290شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 291شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 292شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 293شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 294شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 295شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 296شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 297شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 298شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 299شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟300شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 301شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 302شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 303شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 304شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 305شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 306شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 307شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 308شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 309شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 310شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟311شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 312شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟313شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 314شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 315شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 316شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 317شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 318شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 319شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 320شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 321شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 322شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 323شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 324شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 325شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 326شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 327شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 328شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 329شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟330شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 331شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 332شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 333شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 334شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 335شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 336شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 337شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ