به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست

1060عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عرق بر چهره ات گل یا گلابست

و یا پروین به روی ماهتابست؟

نشانده یار فایز نقره بر آل

و یا بر آتش تر خشک آبست؟

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 2شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 3شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 4شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 5شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 6شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 7شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 8شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 9شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 10شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 11شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 12شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 13شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 14شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 15شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 16شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 17شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 18شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 19شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 20شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 21شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 22شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 23شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 24شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 25شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 26شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 27شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 28شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 29شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 30شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 31شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 32شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 33شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 34شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 35شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 36شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 37شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 38شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 39شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 40شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟41شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 42شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 43شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 44شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 45شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 46شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 47شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 48شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 49شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 50شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 51شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 52شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 53شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 54شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 55شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 56شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 57شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 58شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 59شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 60شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 61شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 62شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 63شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 64شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 65شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 66شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 67شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 68شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 69شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 70شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 71شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 72شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 73شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 74شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 75شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 76شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 77شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 78شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 79شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 80شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 81شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 82شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 83شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 84شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 85شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 86شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 87شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 88شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 89شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!90شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 91شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 92شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 93شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 94شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 95شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 96شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 97شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 98شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 99شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 100شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 101شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 102شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 103شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 104شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 105شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 106شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 107شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 108شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 109شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 110شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 111شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 112شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 113شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 114شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 115شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 116شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 117شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 118شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 119شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 120شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 121شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 122شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 123شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 124شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 125شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 126شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 127شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 128شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 129شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 130شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 131شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 132شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 133شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 134شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 135شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 136شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 137شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 138شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 139شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 140شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 141شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 142شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 143شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 144شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 145شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 146شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 147شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 148شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 149شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 150شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 151شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 152شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 153شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 154شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 155شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 156شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 157شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 158شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 159شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 160شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 161شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 162شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 163شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 164شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 165شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 166شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 167شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 168شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 169شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟170شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 171شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 172شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 173شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 174شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 175شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 176شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 177شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 178شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 179شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 180شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 181شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 182شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 183شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 184شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 185شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 186شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 187شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 188شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 189شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 190شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 191شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 192شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 193شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!194شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 195شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 196شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 197شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 198شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 199شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 200شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 201شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 202شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 203شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 204شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 205شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 206شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 207شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 208شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 209شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 210شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 211شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 212شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 213شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 214شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 215شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 216شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 217شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 218شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 219شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 220شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 221شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 222شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 223شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 224شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 225شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 226شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 227شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 228شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 229شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 230شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 231شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 232شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 233شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 234شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 235شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 236شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 237شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 238شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 239شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 240شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 241شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 242شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 243شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟244شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 245شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 246شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 247شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 248شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 249شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 250شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 251شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 252شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 253شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 254شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 255شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 256شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 257شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 258شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 259شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 260شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 261شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 262شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 263شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 264شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 265شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟266شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 267شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 268شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 269شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 270شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 271شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 272شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 273شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 274شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 275شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 276شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 277شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 278شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 279شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 280شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 281شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 282شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 283شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 284شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 285شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 286شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 287شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 288شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 289شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 290شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 291شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 292شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 293شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 294شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 295شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 296شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 297شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟298شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 299شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 300شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 301شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 302شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 303شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 304شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 305شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 306شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 307شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 308شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟309شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 310شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟311شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 312شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 313شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 314شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 315شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 316شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 317شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 318شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 319شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 320شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 321شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 322شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 323شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 324شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 325شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 326شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 327شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟328شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 329شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 330شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 331شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 332شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 333شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 334شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 335شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ