به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل

630عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

مرا تن زورق است و ناخدا دل

در این زورق بود فرمانروا دل

برد فایز به ساحل یا شود غرق

ندانم می برد ما را کجا دل

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 2شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 3شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 4شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 5شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 6شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 7شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 8شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 9شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 10شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!11شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 12شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 13شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 14شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 15شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 16شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 17شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 18شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 19شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 20شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 21شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 22شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 23شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 24شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 25شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 26شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 27شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 28شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 29شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 30شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 31شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 32شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 33شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 34شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 35شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 36شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 37شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 38شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 39شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 40شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 41شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 42شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 43شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 44شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 45شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 46شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 47شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 48شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 49شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 50شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 51شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 52شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 53شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 54شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 55شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 56شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 57شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 58شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 59شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 60شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟61شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 62شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 63شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 64شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 65شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 66شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 67شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 68شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 69شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 70شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 71شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 72شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 73شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 74شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 75شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 76شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 77شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 78شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 79شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 80شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 81شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 82شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟83شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 84شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 85شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 86شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 87شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 88شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 89شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 90شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 91شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 92شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 93شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 94شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 95شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 96شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 97شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 98شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 99شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 100شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 101شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 102شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 103شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 104شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 105شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 106شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 107شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 108شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 109شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 110شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 111شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 112شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 113شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 114شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟115شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 116شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 117شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 118شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 119شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 120شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 121شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 122شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 123شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 124شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 125شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟126شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 127شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟128شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 129شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 130شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 131شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 132شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 133شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 134شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 135شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 136شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 137شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 138شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 139شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 140شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 141شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 142شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 143شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 144شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟145شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 146شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 147شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 148شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 149شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 150شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 151شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 152شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ