به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد

960عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بتم سرپنجه با لوح و قلم زد

زمین و آسمان از نو به هم زد

پس پرده در آمد یار فایز

چو خورشیدی که از مشرق علم زد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 2شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 3شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 4شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 5شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 6شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 7شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 8شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 9شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 10شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟11شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 12شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 13شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 14شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 15شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 16شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 17شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 18شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 19شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 20شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 21شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 22شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 23شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 24شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 25شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 26شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 27شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 28شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 29شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 30شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 31شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 32شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 33شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 34شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 35شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 36شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 37شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 38شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 39شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 40شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 41شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 42شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 43شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 44شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 45شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 46شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 47شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 48شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 49شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 50شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 51شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 52شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 53شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 54شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 55شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 56شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 57شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 58شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 59شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!60شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 61شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 62شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 63شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 64شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 65شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 66شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 67شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 68شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 69شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 70شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 71شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 72شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 73شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 74شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 75شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 76شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 77شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 78شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 79شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 80شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 81شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 82شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 83شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 84شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 85شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 86شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 87شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 88شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 89شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 90شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 91شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 92شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 93شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 94شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 95شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 96شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 97شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 98شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 99شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 100شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 101شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 102شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 103شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 104شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 105شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 106شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 107شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 108شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 109شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 110شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 111شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 112شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 113شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 114شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 115شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 116شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 117شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 118شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 119شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 120شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 121شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 122شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 123شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 124شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 125شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 126شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 127شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 128شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 129شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 130شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 131شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 132شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 133شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 134شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 135شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 136شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 137شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 138شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 139شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟140شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 141شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 142شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 143شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 144شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 145شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 146شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 147شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 148شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 149شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 150شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 151شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 152شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 153شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 154شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 155شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 156شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 157شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 158شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 159شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 160شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 161شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 162شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 163شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!164شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 165شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 166شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 167شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 168شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 169شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 170شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 171شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 172شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 173شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 174شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 175شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 176شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 177شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 178شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 179شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 180شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 181شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 182شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 183شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 184شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 185شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 186شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 187شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 188شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 189شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 190شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 191شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 192شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 193شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 194شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 195شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 196شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 197شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 198شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 199شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 200شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 201شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 202شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 203شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 204شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 205شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 206شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 207شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 208شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 209شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 210شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 211شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 212شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 213شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟214شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 215شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 216شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 217شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 218شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 219شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 220شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 221شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 222شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 223شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 224شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 225شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 226شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 227شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 228شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 229شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 230شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 231شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 232شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 233شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 234شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 235شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟236شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 237شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 238شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 239شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 240شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 241شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 242شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 243شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 244شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 245شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 246شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 247شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 248شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 249شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 250شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 251شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 252شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 253شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 254شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 255شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 256شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 257شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 258شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 259شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 260شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 261شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 262شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 263شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 264شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 265شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 266شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 267شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟268شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 269شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 270شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 271شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 272شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 273شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 274شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 275شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 276شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 277شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 278شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟279شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 280شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟281شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 282شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 283شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 284شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 285شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 286شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 287شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 288شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 289شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 290شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 291شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 292شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 293شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 294شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 295شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 296شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 297شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟298شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 299شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 300شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 301شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 302شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 303شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 304شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 305شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ