به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد

1180عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

نخستین بار باید ترک جان کرد

سپس آهنگ روی گلرخان کرد

نباید در طریق عشق فایز!

حذر از خنجر و تیر و سنان کرد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 2شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 3شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟4شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 5شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 6شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 7شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 8شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 9شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 10شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 11شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 12شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 13شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 14شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 15شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 16شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 17شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 18شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 19شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 20شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 21شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 22شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 23شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 24شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 25شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 26شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 27شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 28شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 29شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 30شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 31شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 32شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 33شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 34شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 35شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 36شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 37شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 38شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 39شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 40شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 41شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 42شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 43شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 44شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 45شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 46شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 47شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 48شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 49شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 50شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 51شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 52شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!53شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 54شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 55شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 56شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 57شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 58شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 59شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 60شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 61شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 62شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 63شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 64شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 65شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 66شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 67شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 68شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 69شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 70شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 71شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 72شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 73شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 74شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 75شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 76شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 77شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 78شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 79شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 80شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 81شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 82شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 83شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 84شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 85شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 86شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 87شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 88شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 89شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 90شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 91شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 92شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 93شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 94شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 95شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 96شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 97شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 98شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 99شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 100شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 101شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 102شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 103شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 104شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 105شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 106شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 107شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 108شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 109شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 110شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 111شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 112شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 113شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 114شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 115شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 116شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 117شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 118شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 119شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 120شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 121شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 122شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 123شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 124شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 125شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 126شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 127شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 128شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 129شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 130شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 131شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 132شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟133شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 134شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 135شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 136شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 137شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 138شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 139شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 140شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 141شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 142شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 143شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 144شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 145شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 146شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 147شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 148شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 149شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 150شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 151شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 152شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 153شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 154شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 155شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 156شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!157شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 158شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 159شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 160شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 161شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 162شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 163شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 164شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 165شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 166شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 167شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 168شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 169شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 170شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 171شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 172شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 173شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 174شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 175شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 176شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 177شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 178شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 179شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 180شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 181شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 182شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 183شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 184شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 185شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 186شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 187شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 188شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 189شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 190شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 191شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 192شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 193شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 194شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 195شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 196شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 197شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 198شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 199شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 200شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 201شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 202شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 203شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 204شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 205شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 206شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟207شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 208شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 209شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 210شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 211شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 212شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 213شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 214شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 215شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 216شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 217شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 218شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 219شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 220شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 221شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 222شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 223شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 224شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 225شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 226شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 227شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 228شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟229شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 230شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 231شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 232شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 233شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 234شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 235شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 236شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 237شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 238شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 239شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 240شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 241شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 242شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 243شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 244شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 245شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 246شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 247شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 248شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 249شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 250شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 251شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 252شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 253شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 254شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 255شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 256شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 257شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 258شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 259شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 260شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟261شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 262شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 263شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 264شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 265شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 266شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 267شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 268شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 269شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 270شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 271شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟272شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 273شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟274شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 275شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 276شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 277شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 278شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 279شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 280شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 281شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 282شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 283شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 284شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 285شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 286شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 287شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 288شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 289شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 290شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟291شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 292شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 293شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 294شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 295شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 296شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 297شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 298شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ