به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد

1790عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

عسل از معدن زنبور خیزد

کلام الله ز کوه طور خیزد

اگر نشنیده ای بشنو تو فایز!

به قبرت یا محمد نور خیزد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 2شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 3شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 4شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 5شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 6شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 7شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 8شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 9شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 10شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 11شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 12شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 13شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 14شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 15شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 16شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!17شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 18شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 19شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 20شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 21شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 22شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 23شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 24شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 25شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 26شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 27شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 28شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 29شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 30شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 31شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 32شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 33شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 34شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 35شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 36شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 37شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 38شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 39شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 40شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 41شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 42شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 43شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 44شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 45شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 46شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 47شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 48شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 49شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 50شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 51شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 52شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 53شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 54شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 55شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 56شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 57شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 58شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 59شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 60شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 61شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 62شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 63شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 64شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 65شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 66شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 67شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 68شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 69شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 70شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 71شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 72شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 73شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 74شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 75شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 76شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 77شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 78شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 79شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 80شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 81شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 82شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 83شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 84شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 85شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 86شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 87شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 88شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 89شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 90شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 91شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 92شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 93شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 94شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 95شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 96شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟97شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 98شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 99شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 100شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 101شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 102شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 103شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 104شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 105شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 106شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 107شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 108شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 109شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 110شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 111شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 112شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 113شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 114شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 115شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 116شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 117شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 118شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 119شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 120شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!121شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 122شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 123شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 124شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 125شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 126شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 127شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 128شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 129شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 130شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 131شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 132شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 133شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 134شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 135شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 136شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 137شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 138شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 139شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 140شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 141شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 142شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 143شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 144شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 145شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 146شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 147شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 148شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 149شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 150شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 151شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 152شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 153شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 154شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 155شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 156شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 157شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 158شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 159شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 160شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 161شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 162شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 163شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 164شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 165شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 166شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 167شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 168شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 169شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 170شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟171شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 172شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 173شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 174شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 175شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 176شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 177شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 178شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 179شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 180شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 181شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 182شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 183شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 184شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 185شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 186شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 187شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 188شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 189شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 190شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 191شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 192شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟193شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 194شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 195شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 196شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 197شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 198شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 199شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 200شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 201شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 202شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 203شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 204شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 205شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 206شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 207شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 208شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 209شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 210شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 211شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 212شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 213شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 214شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 215شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 216شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 217شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 218شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 219شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 220شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 221شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 222شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 223شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 224شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟225شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 226شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 227شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 228شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 229شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 230شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 231شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 232شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 233شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 234شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 235شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟236شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 237شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟238شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 239شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 240شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 241شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 242شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 243شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 244شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 245شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 246شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 247شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 248شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 249شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 250شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 251شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 252شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 253شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 254شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟255شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 256شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 257شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 258شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 259شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 260شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 261شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 262شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ