به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود

1110عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

فلک! از جور تو دل پر زخون بود

غم و اندوه من از حد فزون بود

نه اکنونست ظلمش یار فایز

ز هنگام تولد تاکنون بود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 2شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 3شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 4شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 5شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 6شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 7شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 8شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 9شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 10شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 11شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 12شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!13شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 14شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 15شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 16شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 17شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 18شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 19شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 20شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 21شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 22شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 23شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 24شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 25شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 26شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 27شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 28شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 29شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 30شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 31شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 32شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 33شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 34شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 35شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 36شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 37شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 38شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 39شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 40شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 41شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 42شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 43شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 44شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 45شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 46شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 47شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 48شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 49شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 50شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 51شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 52شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 53شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 54شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 55شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 56شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 57شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 58شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 59شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 60شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 61شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 62شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 63شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 64شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 65شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 66شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 67شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 68شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 69شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 70شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 71شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 72شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 73شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 74شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 75شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 76شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 77شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 78شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 79شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 80شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 81شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 82شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 83شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 84شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 85شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 86شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 87شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 88شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 89شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 90شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 91شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 92شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟93شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 94شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 95شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 96شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 97شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 98شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 99شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 100شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 101شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 102شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 103شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 104شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 105شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 106شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 107شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 108شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 109شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 110شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 111شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 112شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 113شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 114شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 115شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 116شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!117شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 118شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 119شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 120شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 121شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 122شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 123شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 124شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 125شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 126شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 127شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 128شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 129شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 130شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 131شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 132شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 133شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 134شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 135شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 136شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 137شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 138شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 139شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 140شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 141شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 142شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 143شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 144شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 145شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 146شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 147شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 148شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 149شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 150شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 151شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 152شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 153شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 154شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 155شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 156شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 157شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 158شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 159شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 160شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 161شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 162شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 163شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 164شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 165شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 166شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟167شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 168شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 169شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 170شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 171شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 172شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 173شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 174شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 175شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 176شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 177شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 178شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 179شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 180شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 181شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 182شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 183شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 184شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 185شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 186شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 187شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 188شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟189شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 190شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 191شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 192شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 193شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 194شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 195شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 196شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 197شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 198شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 199شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 200شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 201شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 202شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 203شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 204شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 205شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 206شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 207شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 208شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 209شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 210شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 211شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 212شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 213شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 214شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 215شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 216شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 217شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 218شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 219شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 220شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟221شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 222شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 223شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 224شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 225شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 226شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 227شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 228شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 229شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 230شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 231شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟232شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 233شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟234شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 235شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 236شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 237شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 238شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 239شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 240شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 241شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 242شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 243شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 244شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 245شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 246شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 247شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 248شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 249شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 250شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟251شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 252شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 253شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 254شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 255شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 256شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 257شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 258شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ