به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد

630عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دل من حالت پروانه دارد

ز آتش سوختن پروا ندارد

دل فایز چو مرغ پر شکسته

به هر جا کو فتد پر، وا ندارد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 2شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 3شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 4شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟5شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 6شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 7شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 8شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 9شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 10شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 11شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 12شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 13شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 14شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 15شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 16شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 17شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 18شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 19شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 20شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 21شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 22شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 23شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 24شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 25شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 26شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 27شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 28شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 29شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 30شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 31شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 32شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 33شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 34شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 35شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 36شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 37شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 38شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 39شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 40شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 41شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 42شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 43شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 44شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 45شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 46شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 47شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 48شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 49شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 50شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 51شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 52شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 53شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!54شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 55شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 56شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 57شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 58شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 59شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 60شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 61شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 62شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 63شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 64شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 65شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 66شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 67شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 68شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 69شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 70شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 71شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 72شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 73شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 74شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 75شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 76شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 77شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 78شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 79شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 80شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 81شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 82شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 83شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 84شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 85شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 86شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 87شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 88شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 89شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 90شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 91شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 92شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 93شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 94شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 95شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 96شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 97شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 98شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 99شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 100شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 101شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 102شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 103شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 104شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 105شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 106شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 107شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 108شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 109شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 110شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 111شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 112شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 113شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 114شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 115شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 116شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 117شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 118شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 119شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 120شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 121شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 122شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 123شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 124شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 125شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 126شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 127شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 128شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 129شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 130شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 131شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 132شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 133شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟134شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 135شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 136شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 137شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 138شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 139شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 140شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 141شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 142شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 143شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 144شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 145شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 146شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 147شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 148شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 149شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 150شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 151شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 152شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 153شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 154شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 155شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 156شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 157شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!158شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 159شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 160شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 161شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 162شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 163شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 164شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 165شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 166شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 167شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 168شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 169شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 170شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 171شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 172شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 173شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 174شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 175شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 176شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 177شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 178شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 179شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 180شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 181شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 182شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 183شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 184شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 185شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 186شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 187شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 188شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 189شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 190شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 191شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 192شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 193شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 194شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 195شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 196شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 197شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 198شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 199شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 200شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 201شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 202شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 203شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 204شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 205شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 206شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 207شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟208شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 209شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 210شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 211شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 212شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 213شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 214شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 215شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 216شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 217شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 218شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 219شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 220شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 221شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 222شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 223شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 224شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 225شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 226شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 227شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 228شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 229شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟230شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 231شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 232شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 233شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 234شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 235شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 236شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 237شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 238شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 239شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 240شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 241شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 242شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 243شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 244شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 245شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 246شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 247شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 248شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 249شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 250شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 251شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 252شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 253شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 254شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 255شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 256شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 257شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 258شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 259شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 260شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 261شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟262شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 263شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 264شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 265شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 266شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 267شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 268شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 269شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 270شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 271شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 272شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟273شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 274شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟275شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 276شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 277شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 278شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 279شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 280شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 281شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 282شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 283شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 284شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 285شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 286شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 287شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 288شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 289شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 290شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 291شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟292شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 293شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 294شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 295شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 296شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 297شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 298شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 299شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ