به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد

1070عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دگر شب شد که دل بی تاب گردد

دو چشمم نا امید از خواب گردد

عجب باریست بر دوش تو فایز

که بر کشتی نهی غرقاب گردد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 2شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 3شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 4شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 5شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟6شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 7شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 8شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 9شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 10شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 11شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 12شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 13شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 14شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 15شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 16شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 17شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 18شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 19شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 20شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 21شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 22شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 23شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 24شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 25شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 26شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 27شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 28شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 29شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 30شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 31شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 32شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 33شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 34شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 35شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 36شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 37شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 38شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 39شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 40شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 41شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 42شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 43شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 44شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 45شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 46شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 47شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 48شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 49شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 50شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 51شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 52شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 53شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 54شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!55شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 56شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 57شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 58شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 59شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 60شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 61شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 62شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 63شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 64شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 65شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 66شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 67شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 68شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 69شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 70شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 71شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 72شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 73شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 74شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 75شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 76شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 77شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 78شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 79شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 80شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 81شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 82شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 83شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 84شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 85شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 86شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 87شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 88شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 89شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 90شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 91شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 92شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 93شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 94شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 95شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 96شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 97شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 98شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 99شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 100شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 101شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 102شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 103شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 104شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 105شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 106شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 107شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 108شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 109شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 110شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 111شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 112شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 113شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 114شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 115شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 116شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 117شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 118شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 119شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 120شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 121شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 122شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 123شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 124شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 125شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 126شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 127شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 128شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 129شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 130شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 131شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 132شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 133شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 134شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟135شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 136شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 137شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 138شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 139شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 140شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 141شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 142شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 143شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 144شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 145شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 146شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 147شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 148شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 149شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 150شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 151شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 152شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 153شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 154شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 155شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 156شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 157شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 158شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!159شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 160شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 161شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 162شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 163شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 164شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 165شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 166شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 167شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 168شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 169شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 170شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 171شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 172شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 173شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 174شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 175شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 176شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 177شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 178شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 179شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 180شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 181شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 182شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 183شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 184شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 185شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 186شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 187شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 188شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 189شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 190شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 191شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 192شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 193شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 194شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 195شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 196شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 197شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 198شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 199شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 200شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 201شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 202شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 203شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 204شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 205شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 206شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 207شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 208شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟209شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 210شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 211شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 212شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 213شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 214شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 215شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 216شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 217شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 218شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 219شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 220شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 221شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 222شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 223شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 224شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 225شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 226شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 227شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 228شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 229شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 230شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟231شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 232شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 233شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 234شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 235شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 236شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 237شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 238شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 239شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 240شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 241شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 242شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 243شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 244شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 245شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 246شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 247شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 248شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 249شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 250شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 251شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 252شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 253شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 254شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 255شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 256شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 257شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 258شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 259شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 260شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 261شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 262شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟263شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 264شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 265شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 266شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 267شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 268شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 269شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 270شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 271شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 272شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 273شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟274شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 275شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟276شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 277شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 278شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 279شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 280شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 281شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 282شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 283شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 284شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 285شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 286شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 287شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 288شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 289شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 290شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 291شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 292شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟293شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 294شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 295شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 296شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 297شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 298شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 299شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 300شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ