به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد

690عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

سحرگاهان که شبنم بر گل افتد

زتو شور و فغان در بلبل افتد

بت فایز به یاد نوگل خویش

به جانش صد هزاران غلغل افتد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 2شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 3شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 4شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 5شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 6شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 7شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 8شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 9شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 10شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 11شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 12شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 13شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 14شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 15شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 16شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 17شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 18شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 19شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 20شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 21شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 22شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 23شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 24شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 25شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 26شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 27شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 28شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 29شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 30شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 31شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 32شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 33شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 34شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 35شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 36شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 37شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 38شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 39شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 40شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 41شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 42شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 43شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 44شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 45شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 46شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 47شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 48شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 49شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!50شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 51شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 52شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 53شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 54شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 55شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 56شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 57شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 58شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 59شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 60شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 61شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 62شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 63شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 64شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 65شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 66شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 67شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 68شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 69شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 70شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 71شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 72شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 73شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 74شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 75شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 76شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 77شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 78شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 79شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 80شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 81شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 82شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 83شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 84شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 85شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 86شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 87شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 88شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 89شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 90شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 91شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 92شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 93شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 94شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 95شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 96شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 97شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 98شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 99شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 100شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 101شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 102شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 103شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 104شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 105شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 106شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 107شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 108شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 109شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 110شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 111شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 112شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 113شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 114شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 115شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 116شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 117شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 118شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 119شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 120شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 121شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 122شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 123شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 124شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 125شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 126شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 127شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 128شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 129شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟130شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 131شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 132شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 133شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 134شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 135شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 136شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 137شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 138شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 139شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 140شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 141شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 142شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 143شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 144شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 145شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 146شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 147شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 148شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 149شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 150شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 151شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 152شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 153شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!154شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 155شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 156شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 157شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 158شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 159شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 160شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 161شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 162شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 163شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 164شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 165شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 166شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 167شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 168شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 169شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 170شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 171شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 172شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 173شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 174شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 175شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 176شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 177شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 178شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 179شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 180شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 181شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 182شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 183شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 184شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 185شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 186شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 187شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 188شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 189شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 190شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 191شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 192شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 193شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 194شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 195شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 196شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 197شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 198شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 199شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 200شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 201شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 202شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 203شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟204شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 205شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 206شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 207شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 208شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 209شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 210شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 211شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 212شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 213شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 214شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 215شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 216شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 217شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 218شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 219شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 220شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 221شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 222شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 223شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 224شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 225شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟226شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 227شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 228شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 229شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 230شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 231شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 232شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 233شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 234شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 235شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 236شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 237شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 238شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 239شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 240شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 241شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 242شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 243شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 244شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 245شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 246شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 247شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 248شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 249شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 250شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 251شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 252شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 253شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 254شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 255شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 256شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 257شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟258شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 259شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 260شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 261شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 262شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 263شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 264شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 265شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 266شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 267شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 268شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟269شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 270شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟271شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 272شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 273شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 274شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 275شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 276شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 277شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 278شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 279شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 280شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 281شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 282شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 283شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 284شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 285شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 286شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 287شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟288شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 289شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 290شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 291شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 292شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 293شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 294شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 295شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ