به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد

1240عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خبر داری به من هجران چها کرد

دلم را ریش و جانم مبتلا کرد؟

ز مردم عشق تو پوشیده فایز

ولی شوق تو رازش بر ملا کرد

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 2شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 3شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 4شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 5شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 6شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 7شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 8شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 9شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 10شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 11شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 12شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 13شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 14شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 15شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 16شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 17شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 18شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 19شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 20شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 21شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 22شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 23شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 24شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 25شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 26شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 27شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 28شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 29شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 30شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 31شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 32شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 33شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 34شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 35شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 36شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 37شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 38شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 39شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 40شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 41شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 42شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 43شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 44شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 45شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!46شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 47شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 48شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 49شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 50شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 51شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 52شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 53شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 54شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 55شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 56شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 57شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 58شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 59شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 60شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 61شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 62شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 63شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 64شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 65شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 66شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 67شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 68شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 69شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 70شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 71شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 72شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 73شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 74شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 75شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 76شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 77شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 78شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 79شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 80شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 81شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 82شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 83شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 84شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 85شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 86شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 87شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 88شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 89شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 90شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 91شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 92شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 93شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 94شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 95شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 96شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 97شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 98شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 99شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 100شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 101شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 102شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 103شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 104شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 105شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 106شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 107شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 108شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 109شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 110شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 111شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 112شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 113شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 114شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 115شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 116شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 117شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 118شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 119شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 120شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 121شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 122شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 123شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 124شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 125شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟126شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 127شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 128شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 129شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 130شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 131شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 132شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 133شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 134شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 135شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 136شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 137شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 138شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 139شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 140شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 141شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 142شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 143شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 144شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 145شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 146شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 147شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 148شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 149شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!150شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 151شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 152شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 153شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 154شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 155شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 156شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 157شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 158شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 159شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 160شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 161شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 162شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 163شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 164شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 165شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 166شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 167شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 168شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 169شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 170شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 171شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 172شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 173شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 174شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 175شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 176شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 177شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 178شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 179شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 180شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 181شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 182شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 183شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 184شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 185شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 186شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 187شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 188شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 189شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 190شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 191شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 192شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 193شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 194شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 195شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 196شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 197شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 198شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 199شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟200شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 201شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 202شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 203شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 204شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 205شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 206شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 207شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 208شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 209شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 210شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 211شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 212شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 213شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 214شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 215شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 216شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 217شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 218شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 219شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 220شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 221شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟222شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 223شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 224شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 225شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 226شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 227شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 228شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 229شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 230شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 231شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 232شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 233شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 234شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 235شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 236شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 237شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 238شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 239شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 240شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 241شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 242شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 243شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 244شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 245شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 246شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 247شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 248شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 249شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 250شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 251شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 252شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 253شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟254شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 255شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 256شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 257شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 258شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 259شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 260شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 261شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 262شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 263شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 264شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟265شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 266شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟267شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 268شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 269شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 270شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 271شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 272شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 273شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 274شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 275شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 276شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 277شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 278شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 279شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 280شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 281شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 282شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 283شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟284شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 285شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 286شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 287شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 288شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 289شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 290شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 291شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ