به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد

1030عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

بت نامهربان دیدی چها کرد

وفا کردیم و او با ما جفا کرد؟

کسی از دلبر فایز نپرسید

که ناحق حکم قتل ما چرا کرد؟

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 2شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 3شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 4شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 5شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 6شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 7شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 8شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 9شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 10شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 11شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 12شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 13شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 14شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 15شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 16شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 17شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 18شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 19شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 20شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 21شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 22شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 23شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 24شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 25شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 26شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟27شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 28شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 29شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 30شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 31شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 32شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 33شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 34شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 35شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 36شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 37شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 38شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 39شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 40شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 41شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 42شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 43شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 44شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 45شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 46شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 47شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 48شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 49شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 50شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 51شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 52شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 53شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 54شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 55شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 56شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 57شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 58شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 59شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 60شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 61شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 62شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 63شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 64شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 65شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 66شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 67شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 68شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 69شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 70شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 71شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 72شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 73شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 74شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 75شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!76شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 77شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 78شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 79شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 80شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 81شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 82شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 83شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 84شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 85شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 86شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 87شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 88شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 89شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 90شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 91شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 92شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 93شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 94شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 95شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 96شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 97شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 98شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 99شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 100شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 101شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 102شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 103شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 104شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 105شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 106شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 107شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 108شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 109شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 110شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 111شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 112شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 113شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 114شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 115شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 116شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 117شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 118شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 119شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 120شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 121شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 122شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 123شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 124شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 125شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 126شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 127شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 128شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 129شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 130شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 131شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 132شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 133شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 134شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 135شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 136شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 137شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 138شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 139شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 140شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 141شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 142شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 143شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 144شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 145شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 146شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 147شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 148شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 149شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 150شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 151شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 152شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 153شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 154شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 155شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟156شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 157شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 158شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 159شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 160شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 161شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 162شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 163شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 164شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 165شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 166شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 167شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 168شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 169شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 170شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 171شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 172شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 173شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 174شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 175شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 176شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 177شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 178شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 179شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!180شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 181شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 182شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 183شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 184شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 185شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 186شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 187شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 188شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 189شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 190شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 191شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 192شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 193شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 194شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 195شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 196شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 197شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 198شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 199شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 200شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 201شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 202شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 203شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 204شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 205شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 206شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 207شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 208شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 209شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 210شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 211شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 212شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 213شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 214شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 215شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 216شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 217شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 218شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 219شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 220شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 221شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 222شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 223شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 224شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 225شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 226شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 227شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 228شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 229شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟230شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 231شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 232شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 233شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 234شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 235شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 236شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 237شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 238شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 239شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 240شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 241شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 242شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 243شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 244شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 245شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 246شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 247شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 248شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 249شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 250شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 251شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟252شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 253شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 254شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 255شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 256شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 257شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 258شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 259شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 260شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 261شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 262شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 263شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 264شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 265شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 266شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 267شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 268شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 269شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 270شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 271شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 272شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 273شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 274شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 275شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 276شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 277شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 278شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 279شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 280شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 281شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 282شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 283شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟284شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 285شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 286شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 287شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 288شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 289شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 290شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 291شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 292شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 293شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 294شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟295شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 296شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟297شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 298شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 299شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 300شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 301شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 302شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 303شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 304شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 305شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 306شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 307شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 308شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 309شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 310شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 311شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 312شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 313شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟314شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 315شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 316شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 317شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 318شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 319شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 320شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 321شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ