به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند

1050عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

مرا تا دل به تن تسلیم کردند

همی مهر بتان تعلیم کردند

دل فایز بتان بردند یغما

ببردند و به هم تقسیم کردند

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 2شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 3شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 4شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 5شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 6شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 7شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 8شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 9شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 10شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 11شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 12شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 13شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 14شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 15شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 16شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 17شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 18شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 19شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 20شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟21شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 22شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 23شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 24شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 25شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 26شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 27شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 28شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 29شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 30شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 31شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 32شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 33شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 34شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 35شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 36شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 37شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 38شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 39شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 40شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 41شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 42شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 43شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 44شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 45شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 46شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 47شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 48شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 49شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 50شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 51شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 52شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 53شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 54شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 55شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 56شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 57شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 58شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 59شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 60شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 61شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 62شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 63شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 64شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 65شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 66شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 67شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 68شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 69شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!70شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 71شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 72شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 73شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 74شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 75شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 76شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 77شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 78شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 79شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 80شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 81شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 82شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 83شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 84شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 85شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 86شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 87شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 88شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 89شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 90شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 91شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 92شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 93شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 94شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 95شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 96شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 97شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 98شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 99شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 100شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 101شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 102شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 103شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 104شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 105شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 106شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 107شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 108شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 109شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 110شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 111شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 112شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 113شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 114شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 115شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 116شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 117شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 118شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 119شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 120شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 121شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 122شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 123شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 124شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 125شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 126شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 127شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 128شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 129شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 130شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 131شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 132شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 133شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 134شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 135شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 136شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 137شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 138شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 139شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 140شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 141شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 142شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 143شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 144شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 145شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 146شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 147شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 148شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 149شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟150شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 151شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 152شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 153شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 154شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 155شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 156شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 157شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 158شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 159شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 160شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 161شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 162شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 163شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 164شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 165شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 166شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 167شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 168شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 169شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 170شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 171شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 172شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 173شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!174شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 175شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 176شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 177شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 178شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 179شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 180شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 181شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 182شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 183شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 184شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 185شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 186شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 187شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 188شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 189شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 190شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 191شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 192شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 193شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 194شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 195شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 196شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 197شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 198شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 199شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 200شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 201شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 202شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 203شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 204شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 205شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 206شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 207شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 208شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 209شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 210شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 211شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 212شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 213شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 214شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 215شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 216شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 217شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 218شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 219شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 220شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 221شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 222شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 223شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟224شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 225شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 226شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 227شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 228شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 229شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 230شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 231شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 232شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 233شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 234شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 235شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 236شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 237شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 238شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 239شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 240شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 241شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 242شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 243شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 244شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 245شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟246شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 247شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 248شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 249شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 250شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 251شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 252شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 253شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 254شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 255شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 256شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 257شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 258شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 259شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 260شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 261شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 262شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 263شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 264شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 265شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 266شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 267شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 268شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 269شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 270شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 271شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 272شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 273شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 274شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 275شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 276شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 277شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟278شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 279شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 280شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 281شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 282شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 283شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 284شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 285شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 286شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 287شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 288شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟289شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 290شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟291شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 292شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 293شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 294شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 295شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 296شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 297شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 298شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 299شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 300شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 301شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 302شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 303شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 304شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 305شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 306شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 307شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟308شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 309شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 310شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 311شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 312شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 313شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 314شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 315شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ