به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود

960عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

سحر گاهان به گلشن انجمن بود

گل نسرین و سرو و یاسمن بود

همه گلها به گلشن جمع بودند

ولی فایز! نه پیدا یار من بود

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 2شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 3شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 4شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 5شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 6شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 7شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 8شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 9شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 10شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 11شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 12شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟13شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 14شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 15شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 16شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 17شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 18شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 19شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 20شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 21شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 22شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 23شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 24شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 25شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 26شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 27شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 28شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 29شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 30شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 31شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 32شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 33شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 34شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 35شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 36شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 37شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 38شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 39شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 40شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 41شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 42شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 43شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 44شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 45شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 46شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 47شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 48شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 49شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 50شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 51شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 52شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 53شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 54شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 55شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 56شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 57شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 58شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 59شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 60شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 61شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!62شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 63شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 64شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 65شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 66شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 67شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 68شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 69شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 70شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 71شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 72شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 73شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 74شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 75شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 76شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 77شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 78شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 79شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 80شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 81شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 82شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 83شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 84شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 85شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 86شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 87شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 88شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 89شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 90شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 91شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 92شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 93شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 94شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 95شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 96شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 97شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 98شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 99شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 100شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 101شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 102شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 103شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 104شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 105شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 106شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 107شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 108شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 109شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 110شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 111شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 112شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 113شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 114شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 115شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 116شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 117شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 118شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 119شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 120شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 121شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 122شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 123شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 124شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 125شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 126شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 127شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 128شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 129شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 130شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 131شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 132شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 133شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 134شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 135شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 136شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 137شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 138شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 139شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 140شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 141شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟142شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 143شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 144شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 145شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 146شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 147شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 148شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 149شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 150شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 151شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 152شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 153شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 154شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 155شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 156شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 157شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 158شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 159شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 160شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 161شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 162شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 163شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 164شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 165شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!166شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 167شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 168شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 169شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 170شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 171شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 172شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 173شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 174شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 175شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 176شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 177شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 178شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 179شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 180شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 181شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 182شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 183شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 184شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 185شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 186شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 187شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 188شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 189شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 190شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 191شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 192شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 193شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 194شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 195شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 196شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 197شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 198شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 199شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 200شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 201شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 202شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 203شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 204شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 205شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 206شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 207شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 208شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 209شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 210شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 211شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 212شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 213شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 214شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 215شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟216شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 217شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 218شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 219شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 220شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 221شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 222شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 223شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 224شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 225شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 226شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 227شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 228شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 229شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 230شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 231شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 232شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 233شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 234شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 235شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 236شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 237شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟238شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 239شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 240شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 241شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 242شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 243شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 244شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 245شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 246شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 247شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 248شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 249شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 250شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 251شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 252شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 253شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 254شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 255شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 256شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 257شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 258شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 259شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 260شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 261شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 262شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 263شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 264شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 265شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 266شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 267شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 268شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 269شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟270شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 271شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 272شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 273شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 274شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 275شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 276شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 277شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 278شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 279شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 280شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟281شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 282شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟283شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 284شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 285شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 286شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 287شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 288شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 289شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 290شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 291شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 292شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 293شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 294شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 295شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 296شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 297شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 298شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 299شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟300شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 301شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 302شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 303شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 304شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 305شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 306شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 307شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ