به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست

580عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

نه هر ویروانه دل ماوای عشقست

نه هر سینه که بینی جای عشقست

دلی همچون دل فایز بباید

که او اندر خور سودای عشقست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 2شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 3شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 4شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 5شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 6شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 7شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 8شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 9شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 10شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 11شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 12شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 13شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 14شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 15شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 16شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 17شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 18شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 19شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 20شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 21شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 22شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 23شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 24شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 25شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 26شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 27شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 28شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 29شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 30شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 31شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 32شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 33شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 34شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 35شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 36شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 37شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 38شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟39شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 40شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 41شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 42شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 43شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 44شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 45شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 46شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 47شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 48شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 49شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 50شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 51شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 52شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 53شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 54شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 55شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 56شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 57شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 58شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 59شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 60شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 61شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 62شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 63شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 64شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 65شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 66شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 67شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 68شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 69شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 70شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 71شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 72شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 73شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 74شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 75شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 76شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 77شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 78شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 79شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 80شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 81شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 82شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 83شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 84شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 85شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 86شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 87شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!88شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 89شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 90شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 91شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 92شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 93شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 94شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 95شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 96شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 97شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 98شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 99شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 100شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 101شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 102شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 103شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 104شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 105شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 106شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 107شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 108شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 109شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 110شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 111شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 112شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 113شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 114شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 115شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 116شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 117شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 118شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 119شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 120شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 121شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 122شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 123شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 124شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 125شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 126شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 127شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 128شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 129شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 130شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 131شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 132شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 133شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 134شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 135شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 136شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 137شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 138شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 139شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 140شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 141شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 142شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 143شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 144شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 145شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 146شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 147شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 148شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 149شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 150شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 151شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 152شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 153شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 154شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 155شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 156شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 157شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 158شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 159شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 160شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 161شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 162شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 163شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 164شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 165شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 166شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 167شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟168شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 169شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 170شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 171شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 172شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 173شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 174شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 175شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 176شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 177شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 178شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 179شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 180شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 181شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 182شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 183شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 184شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 185شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 186شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 187شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 188شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 189شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 190شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 191شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!192شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 193شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 194شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 195شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 196شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 197شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 198شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 199شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 200شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 201شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 202شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 203شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 204شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 205شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 206شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 207شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 208شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 209شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 210شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 211شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 212شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 213شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 214شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 215شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 216شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 217شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 218شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 219شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 220شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 221شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 222شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 223شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 224شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 225شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 226شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 227شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 228شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 229شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 230شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 231شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 232شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 233شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 234شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 235شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 236شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 237شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 238شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 239شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 240شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 241شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟242شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 243شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 244شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 245شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 246شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 247شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 248شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 249شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 250شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 251شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 252شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 253شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 254شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 255شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 256شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 257شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 258شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 259شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 260شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 261شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 262شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 263شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟264شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 265شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 266شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 267شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 268شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 269شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 270شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 271شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 272شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 273شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 274شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 275شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 276شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 277شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 278شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 279شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 280شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 281شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 282شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 283شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 284شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 285شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 286شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 287شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 288شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 289شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 290شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 291شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 292شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 293شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 294شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 295شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟296شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 297شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 298شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 299شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 300شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 301شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 302شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 303شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 304شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 305شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 306شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟307شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 308شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟309شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 310شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 311شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 312شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 313شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 314شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 315شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 316شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 317شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 318شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 319شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 320شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 321شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 322شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 323شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 324شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 325شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟326شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 327شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 328شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 329شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 330شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 331شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 332شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 333شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ