به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است

1030عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

ندانم چون کنم دل بی قرار است

به چشمم روز روشن شام تاراست

ندانم راز دل با کی بگویم

دو چشمم فایز اینک اشکبار است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت 2شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است 3شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 4شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 5شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 6شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 7شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 8شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 9شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 10شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 11شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 12شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 13شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 14شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 15شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 16شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 17شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 18شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 19شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 20شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 21شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 22شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 23شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 24شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 25شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 26شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 27شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 28شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 29شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 30شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 31شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 32شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 33شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 34شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 35شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 36شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 37شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 38شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 39شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 40شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 41شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 42شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 43شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 44شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟45شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 46شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 47شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 48شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 49شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 50شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 51شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 52شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 53شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 54شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 55شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 56شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 57شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 58شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 59شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 60شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 61شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 62شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 63شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 64شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 65شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 66شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 67شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 68شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 69شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 70شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 71شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 72شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 73شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 74شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 75شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 76شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 77شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 78شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 79شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 80شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 81شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 82شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 83شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 84شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 85شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 86شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 87شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 88شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 89شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 90شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 91شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 92شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 93شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!94شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 95شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 96شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 97شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 98شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 99شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 100شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 101شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 102شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 103شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 104شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 105شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 106شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 107شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 108شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 109شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 110شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 111شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 112شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 113شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 114شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 115شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 116شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 117شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 118شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 119شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 120شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 121شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 122شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 123شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 124شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 125شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 126شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 127شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 128شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 129شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 130شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 131شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 132شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 133شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 134شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 135شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 136شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 137شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 138شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 139شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 140شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 141شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 142شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 143شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 144شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 145شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 146شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 147شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 148شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 149شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 150شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 151شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 152شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 153شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 154شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 155شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 156شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 157شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 158شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 159شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 160شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 161شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 162شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 163شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 164شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 165شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 166شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 167شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 168شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 169شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 170شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 171شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 172شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 173شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟174شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 175شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 176شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 177شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 178شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 179شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 180شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 181شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 182شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 183شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 184شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 185شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 186شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 187شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 188شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 189شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 190شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 191شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 192شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 193شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 194شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 195شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 196شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 197شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!198شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 199شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 200شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 201شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 202شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 203شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 204شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 205شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 206شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 207شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 208شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 209شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 210شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 211شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 212شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 213شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 214شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 215شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 216شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 217شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 218شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 219شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 220شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 221شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 222شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 223شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 224شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 225شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 226شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 227شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 228شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 229شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 230شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 231شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 232شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 233شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 234شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 235شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 236شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 237شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 238شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 239شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 240شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 241شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 242شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 243شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 244شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 245شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 246شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 247شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟248شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 249شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 250شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 251شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 252شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 253شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 254شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 255شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 256شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 257شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 258شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 259شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 260شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 261شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 262شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 263شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 264شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 265شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 266شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 267شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 268شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 269شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟270شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 271شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 272شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 273شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 274شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 275شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 276شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 277شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 278شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 279شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 280شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 281شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 282شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 283شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 284شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 285شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 286شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 287شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 288شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 289شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 290شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 291شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 292شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 293شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 294شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 295شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 296شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 297شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 298شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 299شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 300شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 301شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟302شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 303شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 304شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 305شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 306شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 307شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 308شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 309شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 310شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 311شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 312شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟313شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 314شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟315شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 316شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 317شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 318شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 319شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 320شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 321شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 322شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 323شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 324شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 325شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 326شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 327شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 328شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 329شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 330شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 331شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟332شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 333شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 334شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 335شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 336شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 337شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 338شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 339شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ