به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۶۲: برو قاصد که در رفتن ثوابست

900عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

برو قاصد که در رفتن ثوابست

به تعجیلی برو حالم خرابست

به تعجیلی برو در پیش دلبر

بگو فایز دمادم در عذابست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۱: دگر از نو نوای نی بلند است 2شمارهٔ ۶۲: برو قاصد که در رفتن ثوابست 3شمارهٔ ۶۳: دلم را تیر مژگانت شکار است 4شمارهٔ ۶۴: نه هر سرچشمه ای آب زلالست 5شمارهٔ ۶۵: بتا از کجرویهایت شکایت 6شمارهٔ ۶۶: مبر نام جدایی ترسم ای دوست 7شمارهٔ ۶۷: خبر از دل ندارم نیست یا هست 8شمارهٔ ۶۸: به چشمان تو دل دادم امانت 9شمارهٔ ۶۹: شب ابر است و دنیا تیره تار است 10شمارهٔ ۷۰: خدنگ مه جبینان دلنشین است 11شمارهٔ ۷۱: چرا خواهی که من آیم به غربت 12شمارهٔ ۷۲: به تیرم زد کمان افکند در پشت 13شمارهٔ ۷۳: انیس من به جز آه سحر نیست 14شمارهٔ ۷۴: بیا جانا که دنیا را وفا نیست 15شمارهٔ ۷۵: دلا دیدی که دلبر عهد بشکست 16شمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست 17شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت 18شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است 19شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 20شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 21شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 22شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 23شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 24شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 25شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 26شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 27شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 28شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 29شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 30شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 31شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 32شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 33شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 34شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 35شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 36شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 37شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 38شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 39شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 40شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 41شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 42شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 43شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 44شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 45شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 46شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 47شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 48شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 49شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 50شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 51شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 52شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 53شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 54شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 55شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 56شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 57شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 58شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 59شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 60شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟61شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 62شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 63شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 64شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 65شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 66شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 67شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 68شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 69شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 70شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 71شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 72شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 73شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 74شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 75شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 76شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 77شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 78شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 79شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 80شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 81شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 82شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 83شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 84شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 85شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 86شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 87شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 88شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 89شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 90شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 91شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 92شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 93شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 94شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 95شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 96شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 97شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 98شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 99شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 100شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 101شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 102شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 103شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 104شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 105شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 106شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 107شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 108شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 109شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!110شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 111شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 112شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 113شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 114شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 115شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 116شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 117شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 118شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 119شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 120شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 121شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 122شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 123شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 124شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 125شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 126شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 127شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 128شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 129شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 130شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 131شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 132شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 133شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 134شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 135شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 136شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 137شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 138شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 139شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 140شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 141شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 142شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 143شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 144شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 145شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 146شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 147شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 148شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 149شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 150شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 151شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 152شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 153شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 154شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 155شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 156شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 157شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 158شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 159شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 160شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 161شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 162شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 163شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 164شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 165شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 166شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 167شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 168شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 169شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 170شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 171شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 172شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 173شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 174شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 175شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 176شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 177شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 178شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 179شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 180شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 181شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 182شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 183شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 184شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 185شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 186شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 187شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 188شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 189شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟190شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 191شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 192شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 193شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 194شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 195شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 196شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 197شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 198شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 199شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 200شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 201شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 202شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 203شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 204شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 205شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 206شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 207شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 208شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 209شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 210شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 211شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 212شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 213شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!214شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 215شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 216شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 217شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 218شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 219شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 220شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 221شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 222شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 223شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 224شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 225شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 226شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 227شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 228شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 229شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 230شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 231شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 232شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 233شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 234شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 235شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 236شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 237شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 238شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 239شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 240شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 241شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 242شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 243شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 244شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 245شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 246شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 247شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 248شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 249شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 250شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 251شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 252شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 253شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 254شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 255شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 256شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 257شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 258شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 259شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 260شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 261شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 262شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 263شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟264شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 265شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 266شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 267شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 268شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 269شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 270شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 271شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 272شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 273شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 274شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 275شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 276شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 277شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 278شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 279شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 280شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 281شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 282شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 283شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 284شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 285شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟286شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 287شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 288شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 289شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 290شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 291شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 292شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 293شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 294شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 295شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 296شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 297شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 298شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 299شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 300شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 301شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 302شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 303شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 304شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 305شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 306شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 307شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 308شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 309شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 310شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 311شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 312شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 313شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 314شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 315شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 316شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 317شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟318شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 319شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 320شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 321شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 322شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 323شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 324شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 325شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 326شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 327شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 328شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟329شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 330شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟331شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 332شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 333شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 334شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 335شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 336شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 337شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 338شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 339شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 340شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 341شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 342شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 343شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 344شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 345شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 346شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 347شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟348شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 349شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 350شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 351شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 352شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 353شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 354شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 355شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ