به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۶۳: دلم را تیر مژگانت شکار است

830عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دلم را تیر مژگانت شکار است

نه مجبوریست دل خود خواستار است

مکش از سینه فایز خدنگت

که این ز آن دست و بازو یادگار است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۲: برو قاصد که در رفتن ثوابست 2شمارهٔ ۶۳: دلم را تیر مژگانت شکار است 3شمارهٔ ۶۴: نه هر سرچشمه ای آب زلالست 4شمارهٔ ۶۵: بتا از کجرویهایت شکایت 5شمارهٔ ۶۶: مبر نام جدایی ترسم ای دوست 6شمارهٔ ۶۷: خبر از دل ندارم نیست یا هست 7شمارهٔ ۶۸: به چشمان تو دل دادم امانت 8شمارهٔ ۶۹: شب ابر است و دنیا تیره تار است 9شمارهٔ ۷۰: خدنگ مه جبینان دلنشین است 10شمارهٔ ۷۱: چرا خواهی که من آیم به غربت 11شمارهٔ ۷۲: به تیرم زد کمان افکند در پشت 12شمارهٔ ۷۳: انیس من به جز آه سحر نیست 13شمارهٔ ۷۴: بیا جانا که دنیا را وفا نیست 14شمارهٔ ۷۵: دلا دیدی که دلبر عهد بشکست 15شمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست 16شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت 17شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است 18شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 19شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 20شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 21شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 22شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 23شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 24شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 25شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 26شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 27شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 28شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 29شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 30شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 31شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 32شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 33شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 34شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 35شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 36شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 37شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 38شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 39شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 40شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 41شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 42شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 43شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 44شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 45شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 46شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 47شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 48شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 49شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 50شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 51شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 52شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 53شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 54شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 55شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 56شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 57شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 58شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 59شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟60شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 61شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 62شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 63شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 64شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 65شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 66شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 67شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 68شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 69شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 70شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 71شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 72شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 73شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 74شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 75شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 76شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 77شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 78شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 79شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 80شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 81شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 82شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 83شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 84شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 85شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 86شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 87شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 88شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 89شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 90شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 91شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 92شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 93شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 94شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 95شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 96شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 97شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 98شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 99شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 100شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 101شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 102شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 103شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 104شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 105شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 106شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 107شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 108شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!109شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 110شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 111شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 112شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 113شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 114شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 115شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 116شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 117شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 118شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 119شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 120شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 121شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 122شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 123شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 124شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 125شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 126شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 127شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 128شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 129شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 130شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 131شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 132شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 133شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 134شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 135شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 136شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 137شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 138شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 139شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 140شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 141شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 142شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 143شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 144شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 145شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 146شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 147شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 148شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 149شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 150شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 151شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 152شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 153شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 154شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 155شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 156شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 157شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 158شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 159شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 160شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 161شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 162شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 163شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 164شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 165شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 166شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 167شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 168شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 169شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 170شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 171شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 172شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 173شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 174شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 175شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 176شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 177شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 178شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 179شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 180شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 181شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 182شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 183شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 184شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 185شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 186شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 187شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 188شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟189شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 190شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 191شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 192شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 193شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 194شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 195شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 196شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 197شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 198شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 199شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 200شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 201شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 202شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 203شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 204شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 205شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 206شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 207شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 208شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 209شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 210شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 211شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 212شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!213شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 214شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 215شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 216شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 217شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 218شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 219شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 220شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 221شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 222شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 223شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 224شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 225شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 226شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 227شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 228شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 229شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 230شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 231شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 232شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 233شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 234شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 235شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 236شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 237شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 238شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 239شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 240شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 241شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 242شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 243شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 244شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 245شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 246شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 247شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 248شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 249شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 250شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 251شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 252شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 253شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 254شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 255شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 256شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 257شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 258شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 259شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 260شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 261شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 262شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟263شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 264شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 265شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 266شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 267شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 268شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 269شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 270شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 271شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 272شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 273شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 274شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 275شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 276شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 277شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 278شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 279شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 280شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 281شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 282شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 283شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 284شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟285شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 286شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 287شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 288شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 289شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 290شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 291شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 292شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 293شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 294شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 295شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 296شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 297شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 298شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 299شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 300شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 301شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 302شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 303شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 304شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 305شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 306شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 307شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 308شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 309شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 310شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 311شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 312شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 313شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 314شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 315شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 316شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟317شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 318شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 319شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 320شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 321شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 322شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 323شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 324شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 325شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 326شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 327شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟328شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 329شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟330شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 331شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 332شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 333شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 334شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 335شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 336شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 337شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 338شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 339شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 340شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 341شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 342شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 343شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 344شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 345شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 346شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟347شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 348شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 349شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 350شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 351شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 352شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 353شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 354شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ