به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۶۸: به چشمان تو دل دادم امانت

600عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

به چشمان تو دل دادم امانت

لب و دندان تو کرده خیانت

دل فایز به زنجیر دو زلفت

گرفتی خود چرا کردی جنایت

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۷: خبر از دل ندارم نیست یا هست 2شمارهٔ ۶۸: به چشمان تو دل دادم امانت 3شمارهٔ ۶۹: شب ابر است و دنیا تیره تار است 4شمارهٔ ۷۰: خدنگ مه جبینان دلنشین است 5شمارهٔ ۷۱: چرا خواهی که من آیم به غربت 6شمارهٔ ۷۲: به تیرم زد کمان افکند در پشت 7شمارهٔ ۷۳: انیس من به جز آه سحر نیست 8شمارهٔ ۷۴: بیا جانا که دنیا را وفا نیست 9شمارهٔ ۷۵: دلا دیدی که دلبر عهد بشکست 10شمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست 11شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت 12شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است 13شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 14شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 15شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 16شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 17شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 18شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 19شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 20شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 21شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 22شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 23شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 24شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 25شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 26شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 27شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 28شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 29شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 30شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 31شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 32شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 33شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 34شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 35شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 36شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 37شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 38شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 39شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 40شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 41شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 42شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 43شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 44شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 45شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 46شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 47شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 48شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 49شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 50شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 51شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 52شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 53شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 54شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟55شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 56شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 57شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 58شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 59شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 60شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 61شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 62شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 63شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 64شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 65شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 66شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 67شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 68شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 69شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 70شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 71شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 72شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 73شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 74شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 75شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 76شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 77شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 78شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 79شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 80شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 81شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 82شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 83شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 84شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 85شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 86شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 87شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 88شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 89شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 90شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 91شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 92شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 93شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 94شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 95شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 96شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 97شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 98شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 99شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 100شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 101شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 102شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 103شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!104شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 105شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 106شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 107شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 108شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 109شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 110شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 111شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 112شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 113شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 114شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 115شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 116شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 117شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 118شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 119شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 120شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 121شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 122شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 123شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 124شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 125شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 126شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 127شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 128شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 129شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 130شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 131شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 132شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 133شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 134شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 135شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 136شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 137شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 138شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 139شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 140شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 141شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 142شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 143شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 144شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 145شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 146شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 147شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 148شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 149شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 150شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 151شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 152شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 153شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 154شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 155شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 156شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 157شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 158شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 159شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 160شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 161شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 162شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 163شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 164شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 165شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 166شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 167شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 168شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 169شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 170شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 171شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 172شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 173شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 174شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 175شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 176شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 177شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 178شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 179شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 180شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 181شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 182شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 183شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟184شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 185شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 186شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 187شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 188شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 189شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 190شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 191شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 192شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 193شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 194شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 195شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 196شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 197شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 198شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 199شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 200شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 201شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 202شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 203شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 204شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 205شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 206شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 207شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!208شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 209شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 210شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 211شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 212شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 213شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 214شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 215شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 216شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 217شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 218شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 219شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 220شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 221شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 222شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 223شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 224شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 225شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 226شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 227شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 228شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 229شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 230شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 231شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 232شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 233شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 234شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 235شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 236شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 237شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 238شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 239شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 240شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 241شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 242شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 243شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 244شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 245شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 246شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 247شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 248شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 249شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 250شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 251شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 252شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 253شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 254شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 255شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 256شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 257شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟258شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 259شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 260شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 261شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 262شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 263شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 264شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 265شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 266شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 267شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 268شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 269شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 270شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 271شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 272شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 273شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 274شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 275شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 276شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 277شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 278شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 279شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟280شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 281شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 282شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 283شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 284شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 285شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 286شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 287شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 288شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 289شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 290شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 291شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 292شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 293شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 294شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 295شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 296شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 297شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 298شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 299شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 300شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 301شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 302شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 303شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 304شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 305شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 306شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 307شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 308شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 309شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 310شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 311شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟312شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 313شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 314شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 315شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 316شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 317شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 318شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 319شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 320شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 321شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 322شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟323شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 324شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟325شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 326شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 327شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 328شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 329شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 330شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 331شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 332شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 333شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 334شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 335شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 336شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 337شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 338شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 339شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 340شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 341شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟342شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 343شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 344شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 345شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 346شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 347شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 348شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 349شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ