به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست

1030عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

به گلشن تا ز گل نام و نشانست

حدیث بلبل و گل در میانست

جهان تا هست ذکر شعر فایز

میان دوستان این داستانست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۷۵: دلا دیدی که دلبر عهد بشکست 2شمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست 3شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت 4شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است 5شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 6شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 7شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 8شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 9شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 10شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 11شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 12شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 13شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 14شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 15شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 16شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 17شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 18شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 19شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 20شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 21شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 22شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 23شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 24شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 25شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 26شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 27شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 28شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 29شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 30شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 31شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 32شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 33شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 34شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 35شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 36شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 37شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 38شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 39شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 40شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 41شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 42شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 43شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 44شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 45شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 46شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟47شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 48شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 49شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 50شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 51شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 52شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 53شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 54شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 55شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 56شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 57شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 58شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 59شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 60شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 61شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 62شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 63شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 64شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 65شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 66شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 67شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 68شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 69شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 70شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 71شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 72شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 73شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 74شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 75شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 76شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 77شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 78شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 79شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 80شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 81شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 82شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 83شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 84شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 85شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 86شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 87شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 88شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 89شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 90شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 91شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 92شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 93شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 94شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 95شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!96شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 97شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 98شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 99شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 100شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 101شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 102شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 103شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 104شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 105شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 106شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 107شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 108شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 109شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 110شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 111شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 112شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 113شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 114شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 115شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 116شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 117شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 118شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 119شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 120شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 121شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 122شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 123شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 124شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 125شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 126شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 127شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 128شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 129شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 130شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 131شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 132شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 133شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 134شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 135شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 136شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 137شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 138شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 139شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 140شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 141شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 142شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 143شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 144شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 145شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 146شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 147شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 148شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 149شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 150شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 151شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 152شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 153شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 154شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 155شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 156شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 157شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 158شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 159شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 160شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 161شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 162شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 163شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 164شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 165شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 166شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 167شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 168شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 169شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 170شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 171شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 172شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 173شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 174شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 175شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟176شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 177شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 178شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 179شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 180شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 181شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 182شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 183شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 184شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 185شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 186شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 187شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 188شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 189شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 190شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 191شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 192شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 193شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 194شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 195شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 196شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 197شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 198شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 199شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!200شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 201شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 202شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 203شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 204شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 205شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 206شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 207شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 208شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 209شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 210شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 211شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 212شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 213شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 214شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 215شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 216شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 217شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 218شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 219شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 220شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 221شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 222شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 223شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 224شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 225شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 226شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 227شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 228شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 229شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 230شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 231شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 232شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 233شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 234شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 235شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 236شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 237شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 238شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 239شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 240شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 241شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 242شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 243شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 244شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 245شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 246شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 247شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 248شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 249شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟250شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 251شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 252شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 253شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 254شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 255شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 256شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 257شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 258شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 259شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 260شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 261شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 262شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 263شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 264شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 265شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 266شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 267شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 268شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 269شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 270شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 271شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟272شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 273شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 274شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 275شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 276شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 277شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 278شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 279شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 280شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 281شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 282شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 283شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 284شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 285شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 286شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 287شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 288شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 289شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 290شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 291شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 292شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 293شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 294شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 295شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 296شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 297شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 298شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 299شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 300شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 301شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 302شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 303شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟304شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 305شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 306شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 307شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 308شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 309شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 310شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 311شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 312شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 313شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 314شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟315شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 316شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟317شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 318شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 319شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 320شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 321شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 322شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 323شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 324شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 325شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 326شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 327شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 328شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 329شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 330شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 331شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 332شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 333شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟334شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 335شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 336شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 337شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 338شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 339شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 340شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 341شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ