به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۶۷: خبر از دل ندارم نیست یا هست

1100عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

خبر از دل ندارم نیست یا هست

برید از ما و با دلدار پیوست

گله از دل مکن فایز که پیری

تو را از پا فکند و رفت از دست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۶: مبر نام جدایی ترسم ای دوست 2شمارهٔ ۶۷: خبر از دل ندارم نیست یا هست 3شمارهٔ ۶۸: به چشمان تو دل دادم امانت 4شمارهٔ ۶۹: شب ابر است و دنیا تیره تار است 5شمارهٔ ۷۰: خدنگ مه جبینان دلنشین است 6شمارهٔ ۷۱: چرا خواهی که من آیم به غربت 7شمارهٔ ۷۲: به تیرم زد کمان افکند در پشت 8شمارهٔ ۷۳: انیس من به جز آه سحر نیست 9شمارهٔ ۷۴: بیا جانا که دنیا را وفا نیست 10شمارهٔ ۷۵: دلا دیدی که دلبر عهد بشکست 11شمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست 12شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت 13شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است 14شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 15شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 16شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 17شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 18شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 19شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 20شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 21شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 22شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 23شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 24شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 25شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 26شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 27شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 28شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 29شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 30شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 31شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 32شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 33شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 34شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 35شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 36شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 37شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 38شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 39شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 40شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 41شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 42شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 43شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 44شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 45شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 46شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 47شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 48شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 49شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 50شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 51شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 52شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 53شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 54شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 55شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟56شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 57شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 58شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 59شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 60شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 61شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 62شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 63شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 64شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 65شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 66شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 67شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 68شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 69شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 70شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 71شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 72شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 73شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 74شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 75شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 76شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 77شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 78شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 79شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 80شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 81شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 82شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 83شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 84شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 85شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 86شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 87شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 88شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 89شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 90شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 91شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 92شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 93شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 94شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 95شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 96شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 97شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 98شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 99شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 100شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 101شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 102شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 103شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 104شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!105شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 106شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 107شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 108شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 109شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 110شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 111شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 112شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 113شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 114شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 115شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 116شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 117شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 118شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 119شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 120شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 121شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 122شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 123شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 124شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 125شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 126شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 127شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 128شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 129شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 130شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 131شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 132شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 133شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 134شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 135شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 136شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 137شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 138شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 139شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 140شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 141شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 142شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 143شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 144شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 145شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 146شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 147شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 148شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 149شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 150شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 151شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 152شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 153شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 154شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 155شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 156شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 157شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 158شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 159شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 160شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 161شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 162شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 163شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 164شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 165شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 166شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 167شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 168شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 169شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 170شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 171شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 172شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 173شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 174شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 175شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 176شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 177شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 178شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 179شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 180شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 181شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 182شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 183شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 184شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟185شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 186شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 187شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 188شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 189شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 190شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 191شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 192شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 193شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 194شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 195شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 196شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 197شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 198شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 199شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 200شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 201شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 202شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 203شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 204شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 205شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 206شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 207شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 208شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!209شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 210شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 211شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 212شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 213شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 214شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 215شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 216شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 217شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 218شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 219شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 220شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 221شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 222شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 223شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 224شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 225شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 226شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 227شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 228شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 229شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 230شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 231شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 232شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 233شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 234شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 235شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 236شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 237شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 238شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 239شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 240شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 241شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 242شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 243شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 244شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 245شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 246شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 247شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 248شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 249شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 250شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 251شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 252شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 253شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 254شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 255شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 256شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 257شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 258شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟259شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 260شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 261شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 262شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 263شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 264شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 265شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 266شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 267شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 268شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 269شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 270شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 271شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 272شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 273شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 274شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 275شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 276شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 277شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 278شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 279شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 280شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟281شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 282شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 283شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 284شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 285شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 286شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 287شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 288شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 289شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 290شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 291شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 292شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 293شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 294شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 295شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 296شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 297شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 298شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 299شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 300شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 301شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 302شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 303شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 304شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 305شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 306شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 307شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 308شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 309شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 310شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 311شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 312شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟313شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 314شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 315شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 316شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 317شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 318شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 319شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 320شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 321شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 322شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 323شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟324شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 325شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟326شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 327شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 328شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 329شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 330شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 331شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 332شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 333شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 334شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 335شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 336شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 337شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 338شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 339شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 340شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 341شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 342شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟343شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 344شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 345شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 346شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 347شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 348شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 349شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 350شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ