به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۶۹: شب ابر است و دنیا تیره تار است

710عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

شب ابر است و دنیا تیره تار است

خیالم پاسبان کوی یار است

پلنگ نفس فایز سینه بر خاک

بکش جانا که هنگام شکار است

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۶۸: به چشمان تو دل دادم امانت 2شمارهٔ ۶۹: شب ابر است و دنیا تیره تار است 3شمارهٔ ۷۰: خدنگ مه جبینان دلنشین است 4شمارهٔ ۷۱: چرا خواهی که من آیم به غربت 5شمارهٔ ۷۲: به تیرم زد کمان افکند در پشت 6شمارهٔ ۷۳: انیس من به جز آه سحر نیست 7شمارهٔ ۷۴: بیا جانا که دنیا را وفا نیست 8شمارهٔ ۷۵: دلا دیدی که دلبر عهد بشکست 9شمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست 10شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت 11شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است 12شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 13شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 14شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 15شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 16شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 17شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 18شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 19شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 20شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 21شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 22شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 23شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 24شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 25شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 26شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 27شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 28شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 29شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 30شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 31شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 32شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 33شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 34شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 35شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 36شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 37شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 38شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 39شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 40شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 41شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 42شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 43شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 44شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 45شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 46شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 47شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 48شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 49شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 50شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 51شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 52شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 53شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟54شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 55شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 56شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 57شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 58شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 59شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 60شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 61شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 62شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 63شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 64شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 65شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 66شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 67شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 68شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 69شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 70شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 71شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 72شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 73شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 74شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 75شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 76شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 77شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 78شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 79شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 80شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 81شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 82شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 83شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 84شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 85شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 86شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 87شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 88شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 89شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 90شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 91شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 92شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 93شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 94شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 95شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 96شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 97شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 98شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 99شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 100شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 101شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 102شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!103شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 104شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 105شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 106شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 107شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 108شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 109شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 110شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 111شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 112شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 113شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 114شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 115شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 116شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 117شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 118شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 119شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 120شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 121شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 122شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 123شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 124شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 125شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 126شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 127شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 128شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 129شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 130شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 131شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 132شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 133شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 134شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 135شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 136شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 137شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 138شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 139شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 140شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 141شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 142شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 143شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 144شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 145شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 146شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 147شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 148شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 149شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 150شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 151شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 152شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 153شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 154شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 155شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 156شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 157شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 158شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 159شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 160شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 161شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 162شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 163شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 164شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 165شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 166شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 167شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 168شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 169شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 170شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 171شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 172شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 173شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 174شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 175شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 176شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 177شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 178شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 179شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 180شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 181شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 182شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟183شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 184شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 185شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 186شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 187شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 188شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 189شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 190شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 191شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 192شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 193شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 194شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 195شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 196شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 197شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 198شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 199شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 200شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 201شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 202شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 203شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 204شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 205شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 206شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!207شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 208شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 209شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 210شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 211شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 212شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 213شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 214شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 215شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 216شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 217شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 218شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 219شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 220شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 221شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 222شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 223شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 224شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 225شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 226شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 227شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 228شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 229شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 230شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 231شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 232شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 233شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 234شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 235شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 236شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 237شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 238شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 239شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 240شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 241شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 242شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 243شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 244شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 245شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 246شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 247شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 248شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 249شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 250شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 251شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 252شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 253شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 254شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 255شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 256شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟257شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 258شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 259شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 260شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 261شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 262شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 263شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 264شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 265شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 266شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 267شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 268شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 269شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 270شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 271شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 272شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 273شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 274شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 275شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 276شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 277شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 278شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟279شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 280شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 281شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 282شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 283شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 284شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 285شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 286شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 287شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 288شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 289شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 290شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 291شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 292شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 293شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 294شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 295شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 296شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 297شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 298شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 299شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 300شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 301شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 302شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 303شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 304شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 305شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 306شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 307شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 308شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 309شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 310شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟311شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 312شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 313شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 314شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 315شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 316شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 317شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 318شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 319شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 320شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 321شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟322شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 323شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟324شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 325شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 326شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 327شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 328شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 329شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 330شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 331شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 332شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 333شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 334شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 335شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 336شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 337شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 338شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 339شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 340شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟341شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 342شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 343شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 344شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 345شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 346شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 347شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 348شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ