به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۲۸: اگر دانی که فردا محشری نیست

930عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

اگر دانی که فردا محشری نیست

سئوال و پرسش و پیغمبری نیست

بتاز اسب جفا تا می توانی

که فایز را سپاه و لشکری نیست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۷: گهی دل مسکنش در کنج لبهات 2شمارهٔ ۲۸: اگر دانی که فردا محشری نیست 3شمارهٔ ۲۹: رخ تو آتش و زلف تو دود است 4شمارهٔ ۳۰: اگر از رخ براندازی نقابت 5شمارهٔ ۳۱: کنم مدح خم ابروت یا روت 6شمارهٔ ۳۲: رخت تا در نظر می آرم ای دوست 7شمارهٔ ۳۳: هر آن کس عاشق است از دور پیداست 8شمارهٔ ۳۴: دلا امشب نه وقت قال و قیل است 9شمارهٔ ۳۵: خداوندا جوانیم بسر رفت 10شمارهٔ ۳۶: جهان رفت و جوانی و چمن رفت 11شمارهٔ ۳۷: سر و زلف سیاهت شام یلداست 12شمارهٔ ۳۸: نه پر دارم که پروازم به کویت 13شمارهٔ ۳۹: به دارالملک تن دل پادشاهست 14شمارهٔ ۴۰: هنوزم بوی زلفش در مشام است 15شمارهٔ ۴۱: برفت آن یار و از ما مهر برداشت 16شمارهٔ ۴۲: دل آگه چه محتاج برید است 17شمارهٔ ۴۳: مرا در پیش راهی پر زبیم است 18شمارهٔ ۴۴: نه از دل می رود بیرون خیالت 19شمارهٔ ۴۵: گرت با ما نگارا میل سوداست 20شمارهٔ ۴۶: به رویش زلف اندر پیچ و تابست 21شمارهٔ ۴۷: دلم از دست خوبان چاک چاکست 22شمارهٔ ۴۸: ز من ببرید جانان باز پیوست 23شمارهٔ ۴۹: نه هر بالانشینی ماهتابست 24شمارهٔ ۵۰: نه چشم است آن که چشمانش ندیده ست 25شمارهٔ ۵۱: ز هم بگسسته ای بند نقابت 26شمارهٔ ۵۲: سرم پر شور شیدای تو کافیست 27شمارهٔ ۵۳: سخن آهسته تر گو دلبر این جاست 28شمارهٔ ۵۴: بهشت است این زمین یا کوی یار است 29شمارهٔ ۵۵: نه قامت، تازه سرو جویبار است 30شمارهٔ ۵۶: اگر از روی تو مهجورم ای دوست 31شمارهٔ ۵۷: تو خوبی او ز خوبی بی نیاز است 32شمارهٔ ۵۸: تو که هیچت ز حال ما خبر نیست 33شمارهٔ ۵۹: مرا یاران وصیت این چنین است 34شمارهٔ ۶۰: به لب خال سیاهت جایگاهست 35شمارهٔ ۶۱: دگر از نو نوای نی بلند است 36شمارهٔ ۶۲: برو قاصد که در رفتن ثوابست 37شمارهٔ ۶۳: دلم را تیر مژگانت شکار است 38شمارهٔ ۶۴: نه هر سرچشمه ای آب زلالست 39شمارهٔ ۶۵: بتا از کجرویهایت شکایت 40شمارهٔ ۶۶: مبر نام جدایی ترسم ای دوست 41شمارهٔ ۶۷: خبر از دل ندارم نیست یا هست 42شمارهٔ ۶۸: به چشمان تو دل دادم امانت 43شمارهٔ ۶۹: شب ابر است و دنیا تیره تار است 44شمارهٔ ۷۰: خدنگ مه جبینان دلنشین است 45شمارهٔ ۷۱: چرا خواهی که من آیم به غربت 46شمارهٔ ۷۲: به تیرم زد کمان افکند در پشت 47شمارهٔ ۷۳: انیس من به جز آه سحر نیست 48شمارهٔ ۷۴: بیا جانا که دنیا را وفا نیست 49شمارهٔ ۷۵: دلا دیدی که دلبر عهد بشکست 50شمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست 51شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت 52شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است 53شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 54شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 55شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 56شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 57شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 58شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 59شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 60شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 61شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 62شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 63شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 64شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 65شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 66شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 67شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 68شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 69شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 70شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 71شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 72شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 73شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 74شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 75شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 76شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 77شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 78شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 79شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 80شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 81شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 82شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 83شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 84شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 85شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 86شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 87شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 88شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 89شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 90شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 91شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 92شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 93شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 94شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟95شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 96شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 97شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 98شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 99شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 100شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 101شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 102شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 103شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 104شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 105شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 106شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 107شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 108شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 109شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 110شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 111شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 112شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 113شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 114شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 115شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 116شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 117شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 118شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 119شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 120شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 121شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 122شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 123شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 124شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 125شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 126شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 127شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 128شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 129شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 130شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 131شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 132شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 133شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 134شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 135شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 136شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 137شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 138شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 139شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 140شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 141شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 142شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 143شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!144شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 145شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 146شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 147شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 148شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 149شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 150شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 151شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 152شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 153شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 154شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 155شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 156شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 157شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 158شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 159شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 160شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 161شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 162شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 163شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 164شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 165شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 166شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 167شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 168شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 169شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 170شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 171شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 172شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 173شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 174شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 175شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 176شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 177شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 178شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 179شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 180شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 181شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 182شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 183شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 184شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 185شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 186شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 187شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 188شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 189شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 190شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 191شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 192شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 193شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 194شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 195شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 196شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 197شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 198شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 199شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 200شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 201شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 202شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 203شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 204شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 205شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 206شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 207شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 208شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 209شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 210شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 211شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 212شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 213شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 214شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 215شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 216شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 217شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 218شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 219شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 220شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 221شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 222شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 223شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟224شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 225شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 226شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 227شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 228شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 229شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 230شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 231شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 232شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 233شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 234شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 235شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 236شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 237شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 238شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 239شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 240شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 241شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 242شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 243شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 244شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 245شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 246شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 247شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!248شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 249شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 250شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 251شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 252شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 253شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 254شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 255شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 256شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 257شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 258شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 259شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 260شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 261شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 262شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 263شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 264شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 265شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 266شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 267شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 268شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 269شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 270شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 271شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 272شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 273شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 274شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 275شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 276شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 277شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 278شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 279شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 280شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 281شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 282شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 283شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 284شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 285شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 286شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 287شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 288شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 289شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 290شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 291شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 292شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 293شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 294شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 295شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 296شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 297شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟298شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 299شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 300شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 301شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 302شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 303شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 304شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 305شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 306شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 307شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 308شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 309شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 310شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 311شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 312شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 313شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 314شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 315شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 316شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 317شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 318شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 319شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟320شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 321شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 322شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 323شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 324شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 325شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 326شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 327شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 328شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 329شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 330شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 331شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 332شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 333شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 334شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 335شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 336شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 337شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 338شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 339شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 340شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 341شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 342شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 343شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 344شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 345شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 346شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 347شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 348شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 349شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 350شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 351شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟352شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 353شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 354شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 355شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 356شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 357شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 358شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 359شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 360شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 361شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 362شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟363شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 364شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟365شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 366شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 367شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 368شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 369شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 370شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 371شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 372شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 373شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 374شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 375شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 376شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 377شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 378شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 379شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 380شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 381شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟382شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 383شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 384شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 385شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 386شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 387شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 388شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 389شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ