به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۳۲: رخت تا در نظر می آرم ای دوست

980عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

رخت تا در نظر می آرم ای دوست

خودم را زنده می پندارم ای دوست

ولی چون تو برفتی یار فایز

بگو این دل به کی بسپارم ای دوست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۳۱: کنم مدح خم ابروت یا روت 2شمارهٔ ۳۲: رخت تا در نظر می آرم ای دوست 3شمارهٔ ۳۳: هر آن کس عاشق است از دور پیداست 4شمارهٔ ۳۴: دلا امشب نه وقت قال و قیل است 5شمارهٔ ۳۵: خداوندا جوانیم بسر رفت 6شمارهٔ ۳۶: جهان رفت و جوانی و چمن رفت 7شمارهٔ ۳۷: سر و زلف سیاهت شام یلداست 8شمارهٔ ۳۸: نه پر دارم که پروازم به کویت 9شمارهٔ ۳۹: به دارالملک تن دل پادشاهست 10شمارهٔ ۴۰: هنوزم بوی زلفش در مشام است 11شمارهٔ ۴۱: برفت آن یار و از ما مهر برداشت 12شمارهٔ ۴۲: دل آگه چه محتاج برید است 13شمارهٔ ۴۳: مرا در پیش راهی پر زبیم است 14شمارهٔ ۴۴: نه از دل می رود بیرون خیالت 15شمارهٔ ۴۵: گرت با ما نگارا میل سوداست 16شمارهٔ ۴۶: به رویش زلف اندر پیچ و تابست 17شمارهٔ ۴۷: دلم از دست خوبان چاک چاکست 18شمارهٔ ۴۸: ز من ببرید جانان باز پیوست 19شمارهٔ ۴۹: نه هر بالانشینی ماهتابست 20شمارهٔ ۵۰: نه چشم است آن که چشمانش ندیده ست 21شمارهٔ ۵۱: ز هم بگسسته ای بند نقابت 22شمارهٔ ۵۲: سرم پر شور شیدای تو کافیست 23شمارهٔ ۵۳: سخن آهسته تر گو دلبر این جاست 24شمارهٔ ۵۴: بهشت است این زمین یا کوی یار است 25شمارهٔ ۵۵: نه قامت، تازه سرو جویبار است 26شمارهٔ ۵۶: اگر از روی تو مهجورم ای دوست 27شمارهٔ ۵۷: تو خوبی او ز خوبی بی نیاز است 28شمارهٔ ۵۸: تو که هیچت ز حال ما خبر نیست 29شمارهٔ ۵۹: مرا یاران وصیت این چنین است 30شمارهٔ ۶۰: به لب خال سیاهت جایگاهست 31شمارهٔ ۶۱: دگر از نو نوای نی بلند است 32شمارهٔ ۶۲: برو قاصد که در رفتن ثوابست 33شمارهٔ ۶۳: دلم را تیر مژگانت شکار است 34شمارهٔ ۶۴: نه هر سرچشمه ای آب زلالست 35شمارهٔ ۶۵: بتا از کجرویهایت شکایت 36شمارهٔ ۶۶: مبر نام جدایی ترسم ای دوست 37شمارهٔ ۶۷: خبر از دل ندارم نیست یا هست 38شمارهٔ ۶۸: به چشمان تو دل دادم امانت 39شمارهٔ ۶۹: شب ابر است و دنیا تیره تار است 40شمارهٔ ۷۰: خدنگ مه جبینان دلنشین است 41شمارهٔ ۷۱: چرا خواهی که من آیم به غربت 42شمارهٔ ۷۲: به تیرم زد کمان افکند در پشت 43شمارهٔ ۷۳: انیس من به جز آه سحر نیست 44شمارهٔ ۷۴: بیا جانا که دنیا را وفا نیست 45شمارهٔ ۷۵: دلا دیدی که دلبر عهد بشکست 46شمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست 47شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت 48شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است 49شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 50شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 51شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 52شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 53شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 54شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 55شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 56شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 57شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 58شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 59شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 60شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 61شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 62شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 63شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 64شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 65شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 66شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 67شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 68شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 69شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 70شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 71شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 72شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 73شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 74شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 75شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 76شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 77شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 78شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 79شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 80شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 81شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 82شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 83شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 84شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 85شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 86شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 87شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 88شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 89شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 90شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟91شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 92شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 93شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 94شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 95شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 96شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 97شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 98شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 99شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 100شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 101شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 102شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 103شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 104شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 105شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 106شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 107شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 108شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 109شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 110شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 111شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 112شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 113شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 114شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 115شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 116شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 117شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 118شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 119شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 120شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 121شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 122شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 123شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 124شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 125شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 126شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 127شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 128شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 129شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 130شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 131شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 132شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 133شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 134شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 135شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 136شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 137شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 138شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 139شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!140شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 141شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 142شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 143شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 144شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 145شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 146شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 147شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 148شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 149شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 150شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 151شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 152شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 153شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 154شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 155شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 156شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 157شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 158شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 159شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 160شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 161شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 162شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 163شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 164شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 165شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 166شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 167شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 168شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 169شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 170شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 171شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 172شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 173شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 174شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 175شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 176شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 177شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 178شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 179شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 180شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 181شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 182شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 183شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 184شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 185شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 186شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 187شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 188شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 189شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 190شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 191شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 192شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 193شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 194شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 195شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 196شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 197شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 198شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 199شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 200شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 201شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 202شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 203شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 204شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 205شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 206شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 207شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 208شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 209شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 210شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 211شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 212شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 213شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 214شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 215شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 216شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 217شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 218شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 219شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟220شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 221شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 222شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 223شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 224شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 225شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 226شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 227شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 228شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 229شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 230شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 231شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 232شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 233شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 234شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 235شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 236شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 237شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 238شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 239شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 240شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 241شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 242شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 243شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!244شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 245شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 246شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 247شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 248شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 249شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 250شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 251شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 252شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 253شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 254شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 255شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 256شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 257شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 258شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 259شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 260شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 261شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 262شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 263شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 264شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 265شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 266شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 267شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 268شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 269شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 270شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 271شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 272شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 273شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 274شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 275شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 276شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 277شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 278شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 279شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 280شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 281شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 282شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 283شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 284شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 285شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 286شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 287شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 288شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 289شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 290شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 291شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 292شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 293شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟294شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 295شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 296شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 297شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 298شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 299شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 300شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 301شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 302شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 303شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 304شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 305شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 306شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 307شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 308شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 309شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 310شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 311شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 312شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 313شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 314شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 315شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟316شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 317شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 318شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 319شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 320شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 321شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 322شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 323شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 324شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 325شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 326شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 327شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 328شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 329شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 330شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 331شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 332شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 333شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 334شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 335شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 336شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 337شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 338شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 339شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 340شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 341شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 342شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 343شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 344شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 345شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 346شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 347شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟348شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 349شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 350شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 351شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 352شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 353شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 354شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 355شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 356شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 357شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 358شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟359شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 360شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟361شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 362شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 363شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 364شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 365شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 366شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 367شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 368شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 369شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 370شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 371شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 372شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 373شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 374شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 375شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 376شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 377شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟378شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 379شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 380شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 381شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 382شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 383شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 384شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 385شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ