به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۴۶: به رویش زلف اندر پیچ و تابست

1000عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

به رویش زلف اندر پیچ و تابست

همان این اضطراب از التهابست

از آن فایز سیه فام است زلفش

که دایم در جوار آفتابست

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۵: گرت با ما نگارا میل سوداست 2شمارهٔ ۴۶: به رویش زلف اندر پیچ و تابست 3شمارهٔ ۴۷: دلم از دست خوبان چاک چاکست 4شمارهٔ ۴۸: ز من ببرید جانان باز پیوست 5شمارهٔ ۴۹: نه هر بالانشینی ماهتابست 6شمارهٔ ۵۰: نه چشم است آن که چشمانش ندیده ست 7شمارهٔ ۵۱: ز هم بگسسته ای بند نقابت 8شمارهٔ ۵۲: سرم پر شور شیدای تو کافیست 9شمارهٔ ۵۳: سخن آهسته تر گو دلبر این جاست 10شمارهٔ ۵۴: بهشت است این زمین یا کوی یار است 11شمارهٔ ۵۵: نه قامت، تازه سرو جویبار است 12شمارهٔ ۵۶: اگر از روی تو مهجورم ای دوست 13شمارهٔ ۵۷: تو خوبی او ز خوبی بی نیاز است 14شمارهٔ ۵۸: تو که هیچت ز حال ما خبر نیست 15شمارهٔ ۵۹: مرا یاران وصیت این چنین است 16شمارهٔ ۶۰: به لب خال سیاهت جایگاهست 17شمارهٔ ۶۱: دگر از نو نوای نی بلند است 18شمارهٔ ۶۲: برو قاصد که در رفتن ثوابست 19شمارهٔ ۶۳: دلم را تیر مژگانت شکار است 20شمارهٔ ۶۴: نه هر سرچشمه ای آب زلالست 21شمارهٔ ۶۵: بتا از کجرویهایت شکایت 22شمارهٔ ۶۶: مبر نام جدایی ترسم ای دوست 23شمارهٔ ۶۷: خبر از دل ندارم نیست یا هست 24شمارهٔ ۶۸: به چشمان تو دل دادم امانت 25شمارهٔ ۶۹: شب ابر است و دنیا تیره تار است 26شمارهٔ ۷۰: خدنگ مه جبینان دلنشین است 27شمارهٔ ۷۱: چرا خواهی که من آیم به غربت 28شمارهٔ ۷۲: به تیرم زد کمان افکند در پشت 29شمارهٔ ۷۳: انیس من به جز آه سحر نیست 30شمارهٔ ۷۴: بیا جانا که دنیا را وفا نیست 31شمارهٔ ۷۵: دلا دیدی که دلبر عهد بشکست 32شمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست 33شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت 34شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است 35شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 36شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 37شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 38شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 39شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 40شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 41شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 42شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 43شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 44شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 45شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 46شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 47شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 48شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 49شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 50شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 51شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 52شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 53شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 54شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 55شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 56شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 57شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 58شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 59شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 60شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 61شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 62شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 63شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 64شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 65شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 66شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 67شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 68شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 69شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 70شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 71شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 72شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 73شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 74شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 75شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 76شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟77شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 78شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 79شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 80شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 81شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 82شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 83شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 84شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 85شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 86شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 87شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 88شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 89شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 90شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 91شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 92شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 93شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 94شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 95شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 96شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 97شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 98شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 99شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 100شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 101شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 102شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 103شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 104شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 105شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 106شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 107شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 108شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 109شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 110شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 111شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 112شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 113شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 114شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 115شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 116شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 117شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 118شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 119شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 120شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 121شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 122شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 123شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 124شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 125شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!126شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 127شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 128شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 129شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 130شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 131شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 132شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 133شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 134شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 135شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 136شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 137شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 138شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 139شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 140شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 141شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 142شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 143شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 144شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 145شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 146شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 147شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 148شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 149شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 150شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 151شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 152شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 153شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 154شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 155شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 156شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 157شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 158شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 159شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 160شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 161شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 162شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 163شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 164شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 165شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 166شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 167شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 168شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 169شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 170شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 171شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 172شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 173شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 174شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 175شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 176شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 177شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 178شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 179شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 180شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 181شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 182شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 183شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 184شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 185شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 186شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 187شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 188شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 189شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 190شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 191شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 192شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 193شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 194شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 195شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 196شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 197شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 198شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 199شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 200شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 201شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 202شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 203شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 204شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 205شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟206شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 207شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 208شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 209شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 210شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 211شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 212شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 213شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 214شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 215شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 216شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 217شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 218شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 219شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 220شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 221شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 222شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 223شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 224شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 225شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 226شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 227شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 228شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 229شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!230شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 231شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 232شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 233شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 234شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 235شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 236شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 237شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 238شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 239شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 240شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 241شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 242شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 243شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 244شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 245شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 246شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 247شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 248شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 249شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 250شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 251شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 252شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 253شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 254شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 255شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 256شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 257شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 258شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 259شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 260شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 261شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 262شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 263شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 264شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 265شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 266شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 267شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 268شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 269شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 270شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 271شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 272شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 273شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 274شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 275شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 276شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 277شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 278شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 279شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟280شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 281شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 282شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 283شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 284شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 285شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 286شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 287شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 288شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 289شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 290شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 291شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 292شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 293شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 294شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 295شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 296شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 297شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 298شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 299شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 300شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 301شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟302شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 303شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 304شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 305شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 306شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 307شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 308شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 309شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 310شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 311شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 312شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 313شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 314شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 315شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 316شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 317شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 318شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 319شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 320شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 321شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 322شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 323شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 324شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 325شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 326شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 327شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 328شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 329شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 330شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 331شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 332شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 333شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟334شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 335شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 336شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 337شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 338شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 339شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 340شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 341شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 342شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 343شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 344شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟345شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 346شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟347شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 348شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 349شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 350شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 351شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 352شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 353شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 354شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 355شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 356شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 357شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 358شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 359شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 360شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 361شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 362شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 363شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟364شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 365شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 366شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 367شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 368شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 369شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 370شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 371شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ