به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۴۷: دلم از دست خوبان چاک چاکست

890عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

دلم از دست خوبان چاک چاکست

تنم از هجرشان اندوهناکست

چو فایز خورده باشد تیر غمزه

ز تیر طعنه دشمن چه باکست؟

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴۶: به رویش زلف اندر پیچ و تابست 2شمارهٔ ۴۷: دلم از دست خوبان چاک چاکست 3شمارهٔ ۴۸: ز من ببرید جانان باز پیوست 4شمارهٔ ۴۹: نه هر بالانشینی ماهتابست 5شمارهٔ ۵۰: نه چشم است آن که چشمانش ندیده ست 6شمارهٔ ۵۱: ز هم بگسسته ای بند نقابت 7شمارهٔ ۵۲: سرم پر شور شیدای تو کافیست 8شمارهٔ ۵۳: سخن آهسته تر گو دلبر این جاست 9شمارهٔ ۵۴: بهشت است این زمین یا کوی یار است 10شمارهٔ ۵۵: نه قامت، تازه سرو جویبار است 11شمارهٔ ۵۶: اگر از روی تو مهجورم ای دوست 12شمارهٔ ۵۷: تو خوبی او ز خوبی بی نیاز است 13شمارهٔ ۵۸: تو که هیچت ز حال ما خبر نیست 14شمارهٔ ۵۹: مرا یاران وصیت این چنین است 15شمارهٔ ۶۰: به لب خال سیاهت جایگاهست 16شمارهٔ ۶۱: دگر از نو نوای نی بلند است 17شمارهٔ ۶۲: برو قاصد که در رفتن ثوابست 18شمارهٔ ۶۳: دلم را تیر مژگانت شکار است 19شمارهٔ ۶۴: نه هر سرچشمه ای آب زلالست 20شمارهٔ ۶۵: بتا از کجرویهایت شکایت 21شمارهٔ ۶۶: مبر نام جدایی ترسم ای دوست 22شمارهٔ ۶۷: خبر از دل ندارم نیست یا هست 23شمارهٔ ۶۸: به چشمان تو دل دادم امانت 24شمارهٔ ۶۹: شب ابر است و دنیا تیره تار است 25شمارهٔ ۷۰: خدنگ مه جبینان دلنشین است 26شمارهٔ ۷۱: چرا خواهی که من آیم به غربت 27شمارهٔ ۷۲: به تیرم زد کمان افکند در پشت 28شمارهٔ ۷۳: انیس من به جز آه سحر نیست 29شمارهٔ ۷۴: بیا جانا که دنیا را وفا نیست 30شمارهٔ ۷۵: دلا دیدی که دلبر عهد بشکست 31شمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست 32شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت 33شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است 34شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 35شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 36شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 37شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 38شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 39شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 40شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 41شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 42شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 43شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 44شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 45شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 46شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 47شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 48شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 49شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 50شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 51شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 52شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 53شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 54شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 55شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 56شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 57شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 58شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 59شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 60شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 61شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 62شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 63شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 64شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 65شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 66شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 67شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 68شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 69شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 70شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 71شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 72شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 73شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 74شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 75شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟76شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 77شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 78شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 79شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 80شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 81شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 82شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 83شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 84شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 85شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 86شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 87شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 88شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 89شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 90شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 91شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 92شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 93شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 94شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 95شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 96شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 97شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 98شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 99شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 100شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 101شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 102شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 103شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 104شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 105شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 106شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 107شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 108شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 109شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 110شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 111شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 112شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 113شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 114شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 115شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 116شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 117شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 118شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 119شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 120شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 121شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 122شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 123شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 124شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!125شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 126شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 127شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 128شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 129شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 130شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 131شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 132شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 133شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 134شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 135شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 136شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 137شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 138شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 139شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 140شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 141شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 142شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 143شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 144شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 145شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 146شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 147شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 148شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 149شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 150شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 151شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 152شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 153شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 154شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 155شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 156شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 157شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 158شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 159شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 160شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 161شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 162شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 163شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 164شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 165شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 166شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 167شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 168شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 169شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 170شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 171شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 172شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 173شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 174شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 175شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 176شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 177شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 178شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 179شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 180شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 181شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 182شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 183شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 184شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 185شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 186شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 187شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 188شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 189شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 190شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 191شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 192شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 193شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 194شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 195شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 196شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 197شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 198شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 199شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 200شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 201شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 202شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 203شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 204شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟205شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 206شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 207شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 208شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 209شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 210شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 211شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 212شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 213شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 214شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 215شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 216شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 217شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 218شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 219شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 220شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 221شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 222شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 223شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 224شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 225شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 226شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 227شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 228شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!229شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 230شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 231شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 232شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 233شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 234شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 235شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 236شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 237شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 238شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 239شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 240شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 241شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 242شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 243شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 244شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 245شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 246شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 247شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 248شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 249شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 250شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 251شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 252شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 253شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 254شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 255شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 256شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 257شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 258شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 259شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 260شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 261شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 262شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 263شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 264شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 265شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 266شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 267شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 268شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 269شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 270شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 271شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 272شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 273شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 274شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 275شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 276شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 277شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 278شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟279شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 280شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 281شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 282شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 283شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 284شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 285شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 286شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 287شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 288شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 289شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 290شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 291شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 292شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 293شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 294شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 295شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 296شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 297شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 298شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 299شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 300شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟301شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 302شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 303شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 304شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 305شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 306شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 307شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 308شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 309شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 310شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 311شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 312شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 313شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 314شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 315شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 316شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 317شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 318شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 319شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 320شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 321شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 322شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 323شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 324شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 325شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 326شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 327شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 328شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 329شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 330شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 331شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 332شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟333شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 334شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 335شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 336شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 337شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 338شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 339شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 340شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 341شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 342شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 343شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟344شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 345شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟346شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 347شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 348شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 349شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 350شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 351شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 352شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 353شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 354شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 355شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 356شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 357شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 358شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 359شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 360شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 361شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 362شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟363شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 364شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 365شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 366شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 367شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 368شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 369شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 370شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ