به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

فایز دشتی

فایز دشتیبخش نخست دوبیتی هاشمارهٔ ۲۷: گهی دل مسکنش در کنج لبهات

860عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

گهی دل مسکنش در کنج لبهات

گهی در حلقه زلف چلیپات

دل فایز گهی بر پشت ابروت

گهی در زیر نرگس های شهلات

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۲۶: دل من همچو رستم در عتابست 2شمارهٔ ۲۷: گهی دل مسکنش در کنج لبهات 3شمارهٔ ۲۸: اگر دانی که فردا محشری نیست 4شمارهٔ ۲۹: رخ تو آتش و زلف تو دود است 5شمارهٔ ۳۰: اگر از رخ براندازی نقابت 6شمارهٔ ۳۱: کنم مدح خم ابروت یا روت 7شمارهٔ ۳۲: رخت تا در نظر می آرم ای دوست 8شمارهٔ ۳۳: هر آن کس عاشق است از دور پیداست 9شمارهٔ ۳۴: دلا امشب نه وقت قال و قیل است 10شمارهٔ ۳۵: خداوندا جوانیم بسر رفت 11شمارهٔ ۳۶: جهان رفت و جوانی و چمن رفت 12شمارهٔ ۳۷: سر و زلف سیاهت شام یلداست 13شمارهٔ ۳۸: نه پر دارم که پروازم به کویت 14شمارهٔ ۳۹: به دارالملک تن دل پادشاهست 15شمارهٔ ۴۰: هنوزم بوی زلفش در مشام است 16شمارهٔ ۴۱: برفت آن یار و از ما مهر برداشت 17شمارهٔ ۴۲: دل آگه چه محتاج برید است 18شمارهٔ ۴۳: مرا در پیش راهی پر زبیم است 19شمارهٔ ۴۴: نه از دل می رود بیرون خیالت 20شمارهٔ ۴۵: گرت با ما نگارا میل سوداست 21شمارهٔ ۴۶: به رویش زلف اندر پیچ و تابست 22شمارهٔ ۴۷: دلم از دست خوبان چاک چاکست 23شمارهٔ ۴۸: ز من ببرید جانان باز پیوست 24شمارهٔ ۴۹: نه هر بالانشینی ماهتابست 25شمارهٔ ۵۰: نه چشم است آن که چشمانش ندیده ست 26شمارهٔ ۵۱: ز هم بگسسته ای بند نقابت 27شمارهٔ ۵۲: سرم پر شور شیدای تو کافیست 28شمارهٔ ۵۳: سخن آهسته تر گو دلبر این جاست 29شمارهٔ ۵۴: بهشت است این زمین یا کوی یار است 30شمارهٔ ۵۵: نه قامت، تازه سرو جویبار است 31شمارهٔ ۵۶: اگر از روی تو مهجورم ای دوست 32شمارهٔ ۵۷: تو خوبی او ز خوبی بی نیاز است 33شمارهٔ ۵۸: تو که هیچت ز حال ما خبر نیست 34شمارهٔ ۵۹: مرا یاران وصیت این چنین است 35شمارهٔ ۶۰: به لب خال سیاهت جایگاهست 36شمارهٔ ۶۱: دگر از نو نوای نی بلند است 37شمارهٔ ۶۲: برو قاصد که در رفتن ثوابست 38شمارهٔ ۶۳: دلم را تیر مژگانت شکار است 39شمارهٔ ۶۴: نه هر سرچشمه ای آب زلالست 40شمارهٔ ۶۵: بتا از کجرویهایت شکایت 41شمارهٔ ۶۶: مبر نام جدایی ترسم ای دوست 42شمارهٔ ۶۷: خبر از دل ندارم نیست یا هست 43شمارهٔ ۶۸: به چشمان تو دل دادم امانت 44شمارهٔ ۶۹: شب ابر است و دنیا تیره تار است 45شمارهٔ ۷۰: خدنگ مه جبینان دلنشین است 46شمارهٔ ۷۱: چرا خواهی که من آیم به غربت 47شمارهٔ ۷۲: به تیرم زد کمان افکند در پشت 48شمارهٔ ۷۳: انیس من به جز آه سحر نیست 49شمارهٔ ۷۴: بیا جانا که دنیا را وفا نیست 50شمارهٔ ۷۵: دلا دیدی که دلبر عهد بشکست 51شمارهٔ ۷۶: به گلشن تا ز گل نام و نشانست 52شمارهٔ ۷۷: بتا عشقت به جانم آتش افروخت 53شمارهٔ ۷۸: ندانم چون کنم دل بی قرار است 54شمارهٔ ۷۹: رخ تو دلبرا مانند ماهست 55شمارهٔ ۸۰: ندارم راحتی جز زجر و زحمت 56شمارهٔ ۸۱: اگر دوران دهد بر بادم ای دوست 57شمارهٔ ۸۲: عرق بر چهره ات گل یا گلابست 58شمارهٔ ۸۳: اگر در عهد، ابروت منکر ماست 59شمارهٔ ۸۴: نه هر ویروانه دل ماوای عشقست 60شمارهٔ ۸۵: به قربان خم زلف سیاهت 61شمارهٔ ۸۶: به گل سنبل فروهشته که گیسوست 62شمارهٔ ۸۷: چه مقصود است از این جانا بگو راست 63شمارهٔ ۸۸: در این عالم غمم از حد فزونست 64شمارهٔ ۸۹: من از چشم تو می ترسم که مست است 65شمارهٔ ۹۰: دلم در گوشه چشمش مکین است 66شمارهٔ ۹۱: بتا مثل تو اندر شهر چین نیست 67شمارهٔ ۹۲: به دوشش گیسوان خوش دلپسند است 68شمارهٔ ۹۳: نه هر رخشنده کوکب آفتابست 69شمارهٔ ۹۴: نه هر آهوی دشت آهوی چین است 70شمارهٔ ۹۵: بت زورق نشینم در امان باد 71شمارهٔ ۹۶: بت نامهربان دیدی چها کرد 72شمارهٔ ۹۷: سحر شبنم چو بر گیسویش افتاد 73شمارهٔ ۹۸: بشارت باد ای دل دلبر آمد 74شمارهٔ ۹۹: نه قاصد نه پیام دلبر آمد 75شمارهٔ ۱۰۰: زمن گشتی جدا ای سرو آزاد 76شمارهٔ ۱۰۱: بیا تا برگ گل نارفته بر باد 77شمارهٔ ۱۰۲: مرا تا دل به تن تسلیم کردند 78شمارهٔ ۱۰۳: بتی کز ناز پا بر دل گذارد 79شمارهٔ ۱۰۴: به جز من هر که با دلبر نشیند 80شمارهٔ ۱۰۵: اگر صد تیر ناز از دلبر آید 81شمارهٔ ۱۰۶: جوانی هست چون گنجی خداداد 82شمارهٔ ۱۰۷: کسی کآگه ز حال ما نباشد 83شمارهٔ ۱۰۸: خیالت گر نبودی دل چه می کرد 84شمارهٔ ۱۰۹: سحر چون زهره از مشرق برآمد 85شمارهٔ ۱۱۰: سحر گاهان به گلشن انجمن بود 86شمارهٔ ۱۱۱: حصار دوست گر ز آهن بر آرند 87شمارهٔ ۱۱۲: بتم سرپنجه با لوح و قلم زد 88شمارهٔ ۱۱۳: بهار آمد زمین فیروزه گون شد 89شمارهٔ ۱۱۴: ره عشقست باید ز آن حذر کرد 90شمارهٔ ۱۱۵: به دل گفتم مکن این قدر فریاد 91شمارهٔ ۱۱۶: دگر شب شد که تا جانم بسوزد 92شمارهٔ ۱۱۷: دگر شب شد که دل بی تاب گردد 93شمارهٔ ۱۱۸: دل من حالت پروانه دارد 94شمارهٔ ۱۱۹: نخستین بار باید ترک جان کرد 95شمارهٔ ۱۲۰: که بر نخل امید من تبر زد؟96شمارهٔ ۱۲۱: مه ده چار پیشت مضمحل شد 97شمارهٔ ۱۲۲: سحرگاهان که شبنم بر گل افتد 98شمارهٔ ۱۲۳: بهار آمد زمردسان زمین شد 99شمارهٔ ۱۲۴: شما که ساکنان کوی یارید 100شمارهٔ ۱۲۵: بتا زلف تو سر از سر کشان برد 101شمارهٔ ۱۲۶: خبر داری به من هجران چها کرد 102شمارهٔ ۱۲۷: دو زلف یار عنبر می تراود 103شمارهٔ ۱۲۸: نه یادم می کنی نه می روی یاد 104شمارهٔ ۱۲۹: دو چشمت چون به چشمانم نگه کرد 105شمارهٔ ۱۳۰: سحر، دل ناله های زار می کرد 106شمارهٔ ۱۳۱: دلم از فرقت روی تو خون شد 107شمارهٔ ۱۳۲: شب هجران مرا جان بر لب آورد 108شمارهٔ ۱۳۳: جوانی گر به نرخ جان فروشند 109شمارهٔ ۱۳۴: خروس عرش دیشب التجا کرد 110شمارهٔ ۱۳۵: بلند بالا، بلند قد و لبت قند 111شمارهٔ ۱۳۶: جوانی کاشکی بیع و شرا بود 112شمارهٔ ۱۳۷: خداوندا دلم از دین بری شد 113شمارهٔ ۱۳۸: مسلسل زلف عنبر بار دارد 114شمارهٔ ۱۳۹: دلم تاراج روی گلرخان شد 115شمارهٔ ۱۴۰: بهشت از روی تو بهتر نباشد 116شمارهٔ ۱۴۱: مرا هم ساق و هم زانو کند درد 117شمارهٔ ۱۴۲: صنم عشق تو همچون نار نمرود 118شمارهٔ ۱۴۳: بگو تا دلبر حورم بیاید 119شمارهٔ ۱۴۴: سهیل اندر یمن بلغار سوزد 120شمارهٔ ۱۴۵: به صعوه منصب بلبل ندادند 121شمارهٔ ۱۴۶: نه هر دل عشق جانان قابل افتد 122شمارهٔ ۱۴۷: وفا دخلی به محبوبی ندارد 123شمارهٔ ۱۴۸: اگر آهی کشم افلاک سوزد 124شمارهٔ ۱۴۹: بتا ختم رسل پیغمبری شد 125شمارهٔ ۱۵۰: دلم را جز تو کس دلبر نباشد 126شمارهٔ ۱۵۱: صبا دوشم ز جانان این خبر داد 127شمارهٔ ۱۵۲: رفیق ! از وصل جانانم مده یاد 128شمارهٔ ۱۵۳: سحر شد ناله بلبل نیامد 129شمارهٔ ۱۵۴: سحر سنبل دمید و لاله سر زد 130شمارهٔ ۱۵۵: عسل از معدن زنبور خیزد 131شمارهٔ ۱۵۶: پری رویان سلام از من رسانید 132شمارهٔ ۱۵۷: سحر دل خود به خود فریاد می کرد 133شمارهٔ ۱۵۸: سحر دل ناله های زار می کرد 134شمارهٔ ۱۵۹: فلک! از جور تو دل پر زخون بود 135شمارهٔ ۱۶۰: دل من همچو هدهد در سبا شد 136شمارهٔ ۱۶۱: سر و زلف تو آشوب جهان شد 137شمارهٔ ۱۶۲: مرا ز آنروز قصه مشکل افتاد 138شمارهٔ ۱۶۳: سهی سرو این قد و بالا ندارد 139شمارهٔ ۱۶۴: شب آمد تا شب وصل آردم یاد 140شمارهٔ ۱۶۵: دلا گر زار گریم بر تو شاید 141شمارهٔ ۱۶۶: مرا شب سیل آه از دل بر آید 142شمارهٔ ۱۶۷: ز آب و آتش و از خاک و از باد 143شمارهٔ ۱۶۸: بتا بیهوده منما گریه بسیار 144شمارهٔ ۱۶۹: خروس از هرزه خوانی دست بردار!145شمارهٔ ۱۷۰: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 146شمارهٔ ۱۷۱: مسلسل حلقه حلقه زلف دلدار 147شمارهٔ ۱۷۲: به هنگام وداع آن لاله رخسار 148شمارهٔ ۱۷۳: به قصد کشتن این بی دل زار 149شمارهٔ ۱۷۴: خداوندا تو قهاری و جبار 150شمارهٔ ۱۷۵: دو گیسویت فتاده چون سیه مار 151شمارهٔ ۱۷۶: نیامد دلبر و من مردم آخر 152شمارهٔ ۱۷۷: سحرگه خوش بود رفتن سوی یار 153شمارهٔ ۱۷۸: کمند زلف گرد چهره یار 154شمارهٔ ۱۷۹: اگر آهی کشم از فرقت یار 155شمارهٔ ۱۸۰: تو پنداری که تا گشتی ز من دور 156شمارهٔ ۱۸۱: مریضی کز جدایی گشته بیمار 157شمارهٔ ۱۸۲: مهی از قبله آمد در شب تار 158شمارهٔ ۱۸۳: بتا اخگر به تابستان میاور 159شمارهٔ ۱۸۴: مرا شب تا سحر این چشم خونبار 160شمارهٔ ۱۸۵: خوشا برنایی و نیسان و آزار 161شمارهٔ ۱۸۶: سفر بر من دگر سخت است و دشوار 162شمارهٔ ۱۸۷: سحرگه ز آرزوی شوق دیدار 163شمارهٔ ۱۸۸: سحرگه بی خبر ای کاش دلبر 164شمارهٔ ۱۸۹: اگر دورم من از تو ای پریزاد 165شمارهٔ ۱۹۰: به زیر زلف مشکین عارض یار 166شمارهٔ ۱۹۱: سحر در خواب دیدم با دل زار 167شمارهٔ ۱۹۲: دلا از بی وفایان دست بردار 168شمارهٔ ۱۹۳: عجب دارم ز سرو قامت یار 169شمارهٔ ۱۹۴: گذشت ایام گل ای بلبل زار 170شمارهٔ ۱۹۵: سحرگه چون ز مشرق ماه خاور 171شمارهٔ ۱۹۶: گهی که یادم آمد صحبت یار 172شمارهٔ ۱۹۷: شدم پیر و ندیدم روی دلدار 173شمارهٔ ۱۹۸: به زیر پیرهن پستان دلبر 174شمارهٔ ۱۹۹: اگر صد پاره ام سازی به خنجر 175شمارهٔ ۲۰۰: سحر پرسیدم از گیسوی دلبر 176شمارهٔ ۲۰۱: نه از مژگان سیاهی خورده ای تیر 177شمارهٔ ۲۰۲: گرفتم آن که اقبالم شود یار 178شمارهٔ ۲۰۳: خدایم گر کند فردای محشر 179شمارهٔ ۲۰۴: ز تاثیر هوا خوی بر رخ یار 180شمارهٔ ۲۰۵: فراق روی تو ای لاله رخسار 181شمارهٔ ۲۰۶: سحرگاهان ز غم با باد شبگیر 182شمارهٔ ۲۰۷: لبت کوثر، قدت طوبی، رخت حور 183شمارهٔ ۲۰۸: دو گیسوی تو جانا لیله القدر 184شمارهٔ ۲۰۹: گهی که یادم آمد صحبت یار 185شمارهٔ ۲۱۰: به گردن هشته ای زلف چو زنجیر 186شمارهٔ ۲۱۱: بت نامهربان، یار ستمگر 187شمارهٔ ۲۱۲: مسلسل حلقه حلقه روی دلبر 188شمارهٔ ۲۱۳: به دل گفتم مرو در کوی دلبر 189شمارهٔ ۲۱۴: قدت طوبا، لبت کوثر، رخت حور 190شمارهٔ ۲۱۵: معنبر گیسوی مشکین دلبر 191شمارهٔ ۲۱۶: اگر خواهی جهان سازی مسخر 192شمارهٔ ۲۱۷: سحر چون ماه سر بر زد زخاور 193شمارهٔ ۲۱۸: زحسن رویت ای نادیده مهجور 194شمارهٔ ۲۱۹: دو نرگس مست و بی باک و ستمگر 195شمارهٔ ۲۲۰: شب دیجور و من مهجور وره دور 196شمارهٔ ۲۲۱: به هر جا بگذرد آن ماه رخسار 197شمارهٔ ۲۲۲: من از عهد جوانی تا شدم پیر 198شمارهٔ ۲۲۳: دل من در خم زلفت گره گیر 199شمارهٔ ۲۲۴: دل و شوق و خیال و میل هر چار 200شمارهٔ ۲۲۵: عجب دارم از این ابریشمین تار 201شمارهٔ ۲۲۶: غم دنیا خورم یا حسرت یار 202شمارهٔ ۲۲۷: تو را دل می دمد کاین سنبل تر 203شمارهٔ ۲۲۸: که والشمس الضحی روی تو ای یار 204شمارهٔ ۲۲۹: نگفتم جا مده بر چهره عنبر 205شمارهٔ ۲۳۰: شب ابر است و باران گهر بار 206شمارهٔ ۲۳۱: معاذالله دهم زآن زلف، یک تار 207شمارهٔ ۲۳۲: خودم این جا دلم در پیش دلبر 208شمارهٔ ۲۳۳: سحرگه از نوای مرغ گلزار 209شمارهٔ ۲۳۴: مکش سرمه به چشم ناز پرور 210شمارهٔ ۲۳۵: بتا! بیژن صفت در چه گرفتار 211شمارهٔ ۲۳۶: دلم در حلقه زلفش گره گیر 212شمارهٔ ۲۳۷: دو زلفانت فتاده چون سر مار 213شمارهٔ ۲۳۸: ذلیل و خوار و زارم کردی آخر 214شمارهٔ ۲۳۹: بدی زلف سیاهت لیله القدر 215شمارهٔ ۲۴۰: منه بر رخ دو گیسوی معنبر 216شمارهٔ ۲۴۱: شود فردا که منشیان تقدیر 217شمارهٔ ۲۴۲: صنم صورت منور کردی امروز 218شمارهٔ ۲۴۳: جهان را عنبر افشان کرده ای باز 219شمارهٔ ۲۴۴: به ایما گفت چشمش با من این راز 220شمارهٔ ۲۴۵: به گردن هشته این زلف دلاویز 221شمارهٔ ۲۴۶: دخیلا شانه بر زلفت میاویز 222شمارهٔ ۲۴۷: به تیر ناوک مژگان دل دوز 223شمارهٔ ۲۴۸: پی تعظیم قدر دلبر امروز 224شمارهٔ ۲۴۹: نگفتم دل از آن گیسو بپرهیز؟225شمارهٔ ۲۵۰: دلا دلدارت آمد با خبر باش 226شمارهٔ ۲۵۱: گهی در خواب بینم قد و بالاش 227شمارهٔ ۲۵۲: سحر از شوق جانان مست و مدهوش 228شمارهٔ ۲۵۳: سحر! امشب دمی بر جای خود باش 229شمارهٔ ۲۵۴: دلا خون شو مکن افشای رازش 230شمارهٔ ۲۵۵: مسلسل حلقه حلقه زلف خوشبوش 231شمارهٔ ۲۵۶: فغان از امشب و یاد از شب دوش 232شمارهٔ ۲۵۷: شب عید است و هر کس با عزیزش 233شمارهٔ ۲۵۸: شدم غافل اسیر چشم مستش 234شمارهٔ ۲۵۹: نه از دل می رود بیرون خیالش 235شمارهٔ ۲۶۰: در آمد یار از رخ نور ساطع 236شمارهٔ ۲۶۱: زهجرت سینه و دامن کنم چاک 237شمارهٔ ۲۶۲: زره پوشیده ای با من کنی جنگ 238شمارهٔ ۲۶۳: زاسب افتادم و شد کار مشکل 239شمارهٔ ۲۶۴: تو که ملای قرآن خوانی ای دل 240شمارهٔ ۲۶۵: مرا تن زورق است و ناخدا دل 241شمارهٔ ۲۶۶: زما آن چشم و ابرو می برد دل 242شمارهٔ ۲۶۷: خوشا روزی که گل بودی و بلبل 243شمارهٔ ۲۶۸: غراب عشق اندر بندر دل 244شمارهٔ ۲۶۹: سحرها در چمن با خواهش گل 245شمارهٔ ۲۷۰: عبث دادم به یار بی وفا دل 246شمارهٔ ۲۷۱: قدت گل، قامتت گل، کفش پا گل 247شمارهٔ ۲۷۲: اگر کاغذ نباشد پرده دل 248شمارهٔ ۲۷۳: به جز فکر وصال دلبر ای دل!249شمارهٔ ۲۷۴: سحر با باغبانی گفت بلبل 250شمارهٔ ۲۷۵: بت گلروی سنبل موی خوشگل 251شمارهٔ ۲۷۶: همه مه صورتان در برج محمل 252شمارهٔ ۲۷۷: بلا شد حسن مه رویان خوشگل 253شمارهٔ ۲۷۸: مرا جان بر لب آمد از غم دل 254شمارهٔ ۲۷۹: بنال ای بلبل شوریده احوال 255شمارهٔ ۲۸۰: قمر طلعت پری پیکر نگارم 256شمارهٔ ۲۸۱: پس از قرنی به ارمن شد گذارم 257شمارهٔ ۲۸۲: سحرگه برگ گل تر شد زشبنم 258شمارهٔ ۲۸۳: سراغ جان جانان از که پرسم 259شمارهٔ ۲۸۴: پری پیکر بت عیسا پرستم 260شمارهٔ ۲۸۵: ندانم از چه رو آشفته حالم 261شمارهٔ ۲۸۶: دگر شب شد که مشتاق حضورم 262شمارهٔ ۲۸۷: در این دنیا بسی اندوهناکم 263شمارهٔ ۲۸۸: بهشتی ای صنم دادی نشانم 264شمارهٔ ۲۸۹: نه افلاطون کند فکری به حالم 265شمارهٔ ۲۹۰: جوانی! رفتی و نایی به سویم 266شمارهٔ ۲۹۱: سه مه پیکر برون آمد به یک دم 267شمارهٔ ۲۹۲: بت لیلی و شم خورشید عالم 268شمارهٔ ۲۹۳: به شب نالم شب شبگیر نالم 269شمارهٔ ۲۹۴: چو آید فکر یار اندر ضمیرم 270شمارهٔ ۲۹۵: به راه دوست دست از جان کشیدم 271شمارهٔ ۲۹۶: بتا از دوریت حالی ندارم 272شمارهٔ ۲۹۷: خداوندا تو کردی لامکانم 273شمارهٔ ۲۹۸: مسلمانان گرفتار دلستم 274شمارهٔ ۲۹۹: خداوندا که در نزع روانم 275شمارهٔ ۳۰۰: مگر یار آمده بر پشت بامم 276شمارهٔ ۳۰۱: فراق لاله رویان ساخت کارم 277شمارهٔ ۳۰۲: چرا از دلبر حورا سرشتم 278شمارهٔ ۳۰۳: ندانم خواب یا بیدار بودم 279شمارهٔ ۳۰۴: نشد ز آمد شد نظاره مفهوم 280شمارهٔ ۳۰۵: فغان کز کوی جانان دور ماندم 281شمارهٔ ۳۰۶: ندانم در چه حالم در کجایم 282شمارهٔ ۳۰۷: بتا کی دست در پستانت آرم 283شمارهٔ ۳۰۸: اگر جانان به هنگام تکلم 284شمارهٔ ۳۰۹: گهی که سرنهادم تا بخوابم 285شمارهٔ ۳۱۰: نه من امروز پابند تو هستم 286شمارهٔ ۳۱۱: به هنگام تبسم های جانان 287شمارهٔ ۳۱۲: رخ و زلف و لب و دندان جانان 288شمارهٔ ۳۱۳: اگر هنگام مردن دلبر من 289شمارهٔ ۳۱۴: خم ابروست یا شمشیر بهمن 290شمارهٔ ۳۱۵: ز کشت و پیچ این شلوار رنگین 291شمارهٔ ۳۱۶: خوش از جور و جفای مه جبینان 292شمارهٔ ۳۱۷: از این ره می روی رویت به من کن 293شمارهٔ ۳۱۸: لا نتوان به زلفش آرمیدن 294شمارهٔ ۳۱۹: خیالت آورد بر من شبیخون 295شمارهٔ ۳۲۰: دلم از هجر تو شد دجله خون 296شمارهٔ ۳۲۱: سر راهم دو تا شد وای بر من 297شمارهٔ ۳۲۲: شده خاموش شمع محفل من 298شمارهٔ ۳۲۳: اجل دانی کی آیی بر سر من؟299شمارهٔ ۳۲۴: خیال کشتن من داشت جانان 300شمارهٔ ۳۲۵: مرو ای جان شیرین از بر من 301شمارهٔ ۳۲۶: لبت شکر شکن مژگان صف اشکن 302شمارهٔ ۳۲۷: مکحل چشم مست کافرش بین 303شمارهٔ ۳۲۸: بلندی سیر عالم می کنم من 304شمارهٔ ۳۲۹: سحر از بس که نالیدم ز هجران 305شمارهٔ ۳۳۰: نه هر چشمی ز جسمی می برد جان 306شمارهٔ ۳۳۱: مرا یک دل بود مطلب هزاران 307شمارهٔ ۳۳۲: به سیر باغ رفتم باختم من 308شمارهٔ ۳۳۳: تو بر من بگذری چون برق رخشان 309شمارهٔ ۳۳۴: پس از ببریدن و پیوند جانان 310شمارهٔ ۳۳۵: مه بالا نشین پایین نظر کن 311شمارهٔ ۳۳۶: دلم ایکاش بیرون می شد از تن 312شمارهٔ ۳۳۷: مکش شانه به این زلفان پرچین 313شمارهٔ ۳۳۸: دگر طعن رقیب و جور دشمن 314شمارهٔ ۳۳۹: جفا از تو بتا! خون خوردن از من 315شمارهٔ ۳۴۰: به گردن زلف یا زنجیرش است این 316شمارهٔ ۳۴۱: رخ و زلف و لب و دندان جانان 317شمارهٔ ۳۴۲: بیا جانا دمی ترک جفا کن 318شمارهٔ ۳۴۳: سحر دلبر چو آمد بر سر من 319شمارهٔ ۳۴۴: پس از مرگم بگو با گلعذاران 320شمارهٔ ۳۴۵: که گفته چشم شهلا سرمه سا کن؟321شمارهٔ ۳۴۶: مده یادم ز روز وصل جانان 322شمارهٔ ۳۴۷: بهای این لب و دندان جانان 323شمارهٔ ۳۴۸: شدم رسوای عالم بهر جانان 324شمارهٔ ۳۴۹: به دل تخم تمنا کاشتم من 325شمارهٔ ۳۵۰: دلا دیدی جدایی زیستی تو 326شمارهٔ ۳۵۱: مسلسل زلف عنبرسا مکن تو 327شمارهٔ ۳۵۲: دل از من چشم شهلا دلبر از تو 328شمارهٔ ۳۵۳: نگفتم جا مده بر چهره گیسو 329شمارهٔ ۳۵۴: دلا تا چند در آزارام از تو 330شمارهٔ ۳۵۵: دو گیسو را به دوش انداختی تو 331شمارهٔ ۳۵۶: نسیم! امشب عجب دفع غمی تو 332شمارهٔ ۳۵۷: خوش الحان مرغکی وقت سحرگاه 333شمارهٔ ۳۵۸: به زیر زلف برق گوشواره 334شمارهٔ ۳۵۹: دلم از بس که دنبال تو گشته 335شمارهٔ ۳۶۰: به مژگان خاک روبم زین گذرگاه 336شمارهٔ ۳۶۱: مرو دنبال آهوی رمیده 337شمارهٔ ۳۶۲: بر ابر ماه تابانم نشسته 338شمارهٔ ۳۶۳: به هر محفل که آن دلبر نشسته 339شمارهٔ ۳۶۴: بتا عشقت مرا واله نموده 340شمارهٔ ۳۶۵: مکحل چشم شورانگیز کرده 341شمارهٔ ۳۶۶: که گفتت زلف بر رخ جابه جا نه 342شمارهٔ ۳۶۷: کسی که آن پری رخسار دیده 343شمارهٔ ۳۶۸: به عارض طره سنبل فکنده 344شمارهٔ ۳۶۹: غمت در دل چنان ماوا گرفته 345شمارهٔ ۳۷۰: به زلفت مرغ دل ماوا گرفته 346شمارهٔ ۳۷۱: سر و روی تو تا غبغب رسیده 347شمارهٔ ۳۷۲: غم و غصه تن و جانم گرفته 348شمارهٔ ۳۷۳: پری رویان به ما کردند نظاره 349شمارهٔ ۳۷۴: نسیم! آهسته آهسته سحرگاه 350شمارهٔ ۳۷۵: نمی بینم ز مردم آشنایی 351شمارهٔ ۳۷۶: بتا در گوش، گوش آویز داری 352شمارهٔ ۳۷۷: ندانم ای غزالم از چه دشتی؟353شمارهٔ ۳۷۸: به قامت مظهر سرو رسایی 354شمارهٔ ۳۷۹: خروس امشب بداده هرزه خوانی 355شمارهٔ ۳۸۰: تو آتش رخ دلم پروانه کردی 356شمارهٔ ۳۸۱: بیا جانا که مردم از جدایی 357شمارهٔ ۳۸۲: خداوندا گل ناز آفریدی 358شمارهٔ ۳۸۳: صباحی دلبر گیسو بلندی 359شمارهٔ ۳۸۴: چه بد کردم که مهر از من بریدی 360شمارهٔ ۳۸۵: در اول مستم از پیمانه کردی 361شمارهٔ ۳۸۶: به بالا بنگری مهتاب بینی 362شمارهٔ ۳۸۷: صنم سرخیل ترسازادگانی 363شمارهٔ ۳۸۸: نسیم! عنبر شمیمی از کجایی؟364شمارهٔ ۳۸۹: به گیتی هر چه کردم جستجویی 365شمارهٔ ۳۹۰: اگر ماهی به زیر ابر تا کی؟366شمارهٔ ۳۹۱: خدایا زلف و گردن آفریدی 367شمارهٔ ۳۹۲: دو چشمان تو دارد میل یاری 368شمارهٔ ۳۹۳: نه از من سر بزد دلبر خطایی 369شمارهٔ ۳۹۴: بیا کز حد گذشت ایام دوری 370شمارهٔ ۳۹۵: ز پیشم رفتی ای عهد جوانی 371شمارهٔ ۳۹۶: خداوندا تو رحمان و رحیمی 372شمارهٔ ۳۹۷: ذلیل و زار و بیمارم نمودی 373شمارهٔ ۳۹۸: سیه زلفان به رخ ماوا نمودی 374شمارهٔ ۳۹۹: بتا! گر زنده بودی فتنه بودی 375شمارهٔ ۴۰۰: به دل بردن تو جانا! خوش دلیری 376شمارهٔ ۴۰۱: دو چشمان گفت ابرو فتنه جویی 377شمارهٔ ۴۰۲: پس از مرگم نخواهم های هایی 378شمارهٔ ۴۰۳: بیا تا گویمت شرح جدایی 379شمارهٔ ۴۰۴: مرا جان بر لب آمد از جدایی 380شمارهٔ ۴۰۵: دلا! امشب نه بر جای خودستی 381شمارهٔ ۴۰۶: ز دستم رفتی ای حور بهشتی 382شمارهٔ ۴۰۷: الا ای آسمان از من چه دیدی؟383شمارهٔ ۴۰۸: چنان زارم که از فرط نزاری 384شمارهٔ ۴۰۹: شب مهتاب و حوت و برج ماهی 385شمارهٔ ۴۱۰: خداوندا تو یاری کن تو یاری 386شمارهٔ ۴۱۱: ندانم آفتابی یا که ماهی 387شمارهٔ ۴۱۲: نکردم در وفاداری قصوری 388شمارهٔ ۴۱۳: نه خسرو خواهم و نه خسروانی 389شمارهٔ ۴۱۴: پس از پیری و ضعف و ناتوانی 390شمارهٔ ۴۱۵: به ظاهر گر زچشمانم جدایی

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ