روئى است روى دوست که هيچش نظير نيست
زانرو بهيچ رويم از آن رو گزير نيست
در عشق آن پرى چه ملامت کنى مرا
ديوانه چون ز عقل نصيحت پذير نيست
آنکس که داد دست ارادت به پير عشق
هيچش خبر ز طعنه برنا و پير نيست
دارم نظر بعارض خورشيد منظرى
کز ماه رو بجمله جهانش نظير نيست
آزاد بنده که شود پاى بند او
برگشته طالعى که در اين دام اسير نيست
دارم ضمير روشن و راى منير از آنک
جز مهر روى دوست مرا در ضمير نيست
با تاب آفتاب رخش روز و شب مرا
حاجت بمهر انور و بدر منير نيست
تا تا با دزد به طره عنبر فشان او
ما را هواى نکهت مشک و عبير نيست
اى دوست دستگير حسين شکسته را
کو را بجز تو هيچکسى دستگير نيست