ناله بکوی او دلم بهر چه بس نمیکند
یار ستیزه کار من یاری کس نمیکند
نیست بفکر سینه‌ام گم شده دل که چون رهد
مرغ اسیر از قفس یاد قفس نمیکند
گرنه ضعیف ما خود و همت ما بود قوی
بهر چه عنکبوت ما صید مگس نمیکند
منع مکن ز ناله‌ام کانچه بمن جدا ز تو
سوز فراق میکند شعله بخس نمیکند
نیست دم مرا اثر ورنه قفای محملش
میکنم آنقدر که من ناله جرس نمیکند
دل مگرت خبر دهد گاه ز حالم از طپش
ورنه ضعیف ناله‌ام کار نفس نمیکند
دل کشد از نگاه او آنچه بمست روز و شب
بیم جفای شحنه و جور عسس نمیکند