به تارنماری گنجینه فارسی خوش آمدید. لطفا در معرفی تارنمای گنجینه فارسی ما را یاری بفرمایید

منوی دسترسی

کتابخانه دیجیتال

جلال عضد یزدی

جلال عضد یزدیغزلیاتشمارهٔ ۵: پیش تو عرضه می کنم حال تباه خویش را

2760عکس بساز

با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامه ی دهخدا جستجو کنید

پیش تو عرضه می کنم حال تباه خویش را

تا تو نصیحتی کنی چشم سیاه خویش را

سرزنشم مکن که تو، شیفته تر ز من شوی

بینی اگر به ناگهان چشم سیاه خویش را

شما می توانید این مطلب را با صدای خود ضبط کنید و برای دیگران به یادگار بگذارید.

کافی ست فایل مورد نظر را انتخاب کنید و برای ما ارسال کنید. صوت شما پس از تایید ، در سایت نمایش داده خواهد شد.

توجه داشته باشید که برای هر مطلب فقط یک فایل می توانید ارسال کنید و با هر بار ارسال ، فایل های قبلی حذف خواهند شد.

یک فایل آپلود کنید

فرمت های mp3 و wav پذیرفته می شوند.

1شمارهٔ ۴: ساقیا! خیز و بیار آن آب رنگ آمیز را 2شمارهٔ ۵: پیش تو عرضه می کنم حال تباه خویش را 3شمارهٔ ۶: خبرت هست که از خویش خبر نیست مرا 4شمارهٔ ۷: روز اوّل که به چشمت نظر افتاد مرا 5شمارهٔ ۸: نمی کنی نظری بیدلان غمگین را 6شمارهٔ ۹: زلفی که چو دود است بر آتش وطن او را 7شمارهٔ ۱۰: هر آن کس که دیده ست آن خاک پا 8شمارهٔ ۱۱: ای جبینت ماه و رویت آفتاب 9شمارهٔ ۱۲: حدیث عشق میسّر کجا شود به کتابت 10شمارهٔ ۱۳: چو گل بگشاد لب را در ملاحت 11شمارهٔ ۱۴: بس که جانم ز تمنّای رخ یار بسوخت 12شمارهٔ ۱۵: دل که از من گشت ناپیدا کجاست؟13شمارهٔ ۱۶: این چه شمع است که در مجلس مستان بر ...14شمارهٔ ۱۷: هر آن نفس که نه با دوست می زنی باد ...15شمارهٔ ۱۸: یاقوت شکربار ترا لذّت قند است 16شمارهٔ ۱۹: عاشق سوخته دل زنده به جانی دگر است 17شمارهٔ ۲۰: سر معشوق بر بالین ناز است 18شمارهٔ ۲۱: دلم متاب که هجران سینه تاب بس است 19شمارهٔ ۲۲: می گزی لب را که طعم لعل خندانت خوش ...20شمارهٔ ۲۳: خطّ تو که در عین خرد عین جمال است 21شمارهٔ ۲۴: گهی با ما خوش و گه سرگران است 22شمارهٔ ۲۵: آن چه شمع است که از چهره برافروخته ...23شمارهٔ ۲۶: شب رو خونی که از چشمم به دور افتاد ...24شمارهٔ ۲۷: ای از می عشق تو دلم مست 25شمارهٔ ۲۸: پایم مبند از آنکه سرم زیر دست تست 26شمارهٔ ۲۹: کجا گوهر وصلش آرم به دست 27شمارهٔ ۳۰: چو سلطان فلک را بار بشکست 28شمارهٔ ۳۱: من سر زلفش نمی دادم ز دست 29شمارهٔ ۳۲: برادران و عزیزان! نگار من اینست 30شمارهٔ ۳۳: یا رب آن ماه است یا رخسار دوست 31شمارهٔ ۳۴: بگذار تا بمیرم بر آستان دوست 32شمارهٔ ۳۵: نگویم در تو عیبی ای پسر هست 33شمارهٔ ۳۶: کسی را در دو عالم حاصلی هست 34شمارهٔ ۳۷: ساقیا! عقل مرا مست کن ار جامی هست 35شمارهٔ ۳۸: از رخت ارغوان نموداری ست 36شمارهٔ ۳۹: سوخته ای بر درت شب همه شب می گریست 37شمارهٔ ۴۰: در این ایّام کس غمخوار ما نیست 38شمارهٔ ۴۱: چون تو گلی در همه گلزار نیست 39شمارهٔ ۴۲: به بالین غریبانت گذر نیست 40شمارهٔ ۴۳: از تو تا مقصود چندان منزلی در پیش ...41شمارهٔ ۴۴: جلوه حسن ترا محرم به جز آیینه نیست 42شمارهٔ ۴۵: عمری ست که بر منتظرانت نظری نیست 43شمارهٔ ۴۶: درون خلوت ما جز من و تو هیچ کسی نی ...44شمارهٔ ۴۷: مونس ما ای صبا بجز تو کسی نیست 45شمارهٔ ۴۸: «یعلم اللّه» که مرا از تو شکیبایی ...46شمارهٔ ۴۹: دل از هوای تو دشوار بر توانم داشت 47شمارهٔ ۵۰: عمرم همه در آرزوی روی تو بگذشت 48شمارهٔ ۵۱: دوش در سودای او بر من به بیداری گذ ...49شمارهٔ ۵۲: جان ما دوری ز خاک کوی جانان برنتاف ...50شمارهٔ ۵۳: آن سرو گل اندام که در زیر قبا رفت 51شمارهٔ ۵۴: شوق توام باز گریبان گرفت 52شمارهٔ ۵۵: رفت عمر و غم عشقش ز دل ریش نرفت 53شمارهٔ ۵۶: هر شب از هجر تو تا روز نمی یارم خف ...54شمارهٔ ۵۷: راز غم دوستان به کس نتوان گفت 55شمارهٔ ۵۸: ماییم و غم عشق و سر کوی ملامت 56شمارهٔ ۵۹: دست ما کی رسد به بالایت 57شمارهٔ ۶۰: از دوست به دشمن نتوان کرد شکایت 58شمارهٔ ۶۱: بویی ز سر زلف به عالم نفرستاد 59شمارهٔ ۶۲: چون مرا بر رخ خوبت نظر افتاد 60شمارهٔ ۶۳: چه فتنه ای ست که ناگاه در جهان افت ...61شمارهٔ ۶۴: در میان چشم و دل خون اوفتاد 62شمارهٔ ۶۵: گل رنگ نگار ما ندارد 63شمارهٔ ۶۶: تا کی اندر طلبت دل به جهان در گردد 64شمارهٔ ۶۷: دل نیست که در کوی تو در خاک نگردد 65شمارهٔ ۶۸: از آن سنبل که بر گلنار دارد 66شمارهٔ ۶۹: شوریده دل ما سر بهبود ندارد 67شمارهٔ ۷۰: آن چه مشک است که در طرّه پرچین دار ...68شمارهٔ ۷۱: سالها شد که دلم مهر نگاری دارد 69شمارهٔ ۷۲: نه ترا پند سود می دارد 70شمارهٔ ۷۳: تو مپندار که دوران همه یکسان گذرد 71شمارهٔ ۷۴: هوای باده و آهنگ جام خواهم کرد 72شمارهٔ ۷۵: عشق آمد و از سینه من جوش برآورد 73شمارهٔ ۷۶: صبا ز زلف تو بویی به عاشقان آورد 74شمارهٔ ۷۷: صبا آمد به من بوی تو آورد 75شمارهٔ ۷۸: با لبت اتّفاق خواهم کرد 76شمارهٔ ۷۹: چند دلم ز آتش فراق بسوزد 77شمارهٔ ۸۰: باد صبا به نافه چینت نمی رسد 78شمارهٔ ۸۱: دلم تا کی چنین افگار باشد 79شمارهٔ ۸۲: مرا به وصل تو گر زان که دسترس باشد 80شمارهٔ ۸۳: خطّی که قرین خال باشد 81شمارهٔ ۸۴: گل همچو رویت زیبا نباشد 82شمارهٔ ۸۵: مه را چو تو رخ باز کنی تاب نباشد 83شمارهٔ ۸۶: چمن را رنگ و بو چندین نباشد 84شمارهٔ ۸۷: هر که را خال عنبرین باشد 85شمارهٔ ۸۸: طاعت ما جز مَی مغانه نباشد 86شمارهٔ ۸۹: در شهر فتنه ای شد می دانم از که با ...87شمارهٔ ۹۰: برقی از حُسن تو پیدا شد و ناپیدا ش ...88شمارهٔ ۹۱: جانم از عشق تو بی صبر و سکون خواهد ...89شمارهٔ ۹۲: مگر فتنه عشق بیدار شد 90شمارهٔ ۹۳: هر که را دلدار باید، درد بی درمان ...91شمارهٔ ۹۴: گدای کوی تو از پادشا نیندیشد 92شمارهٔ ۹۵: شب چو به سر رفت و آفتاب برآمد 93شمارهٔ ۹۶: باده بیاور که نوبهار آمد 94شمارهٔ ۹۷: من سرو ندیدم که به بالای تو ماند 95شمارهٔ ۹۸: سرو را خطه کمال نماند 96شمارهٔ ۹۹: عهد ما مشکن و بر باد مده خاکی چند 97شمارهٔ ۱۰۰: معاشران که مقیمان کوی خمّارند 98شمارهٔ ۱۰۱: من نشنیدم که خط بر آب نویسند 99شمارهٔ ۱۰۲: چون مرغ سحر در غم گلزار بنالد 100شمارهٔ ۱۰۳: آن را که غمی باشد و گفتن نتواند 101شمارهٔ ۱۰۴: باز در سودای او امروز جان خواهم ف ...102شمارهٔ ۱۰۵: اگر نسیم صبا زلف او برافشاند 103شمارهٔ ۱۰۶: عشّاق ز دل درد ترا دام نهادند 104شمارهٔ ۱۰۷: ای زده در مشک ناب صد گره و بند 105شمارهٔ ۱۰۸: بتم باز قصد جفا می کند 106شمارهٔ ۱۰۹: شوخی نگر که آن بت عیّار می کند 107شمارهٔ ۱۱۰: زلف تو خورشید را در سایه پنهان می ...108شمارهٔ ۱۱۱: آنان که طالب تو نگشتند جاهلند 109شمارهٔ ۱۱۲: عاشقان اوّل قدم بر هر دو عالم می ...110شمارهٔ ۱۱۳: گرچه یاران وفادار جفا نیز کنند 111شمارهٔ ۱۱۴: چشم و ابرویت به دل بردن قیامت می ...112شمارهٔ ۱۱۵: چند جانم پس زانوی عنا بنشیند 113شمارهٔ ۱۱۶: دوش شبم را صفت روز بود 114شمارهٔ ۱۱۷: ازین دیار برفتیم و خوش دیاری بود 115شمارهٔ ۱۱۸: مرا خیال وصالش ز سر به در نرود 116شمارهٔ ۱۱۹: دل از بند زلفت رها کی شود 117شمارهٔ ۱۲۰: یک لحظه درد عشق تو از دل نمی شود 118شمارهٔ ۱۲۱: شب نیست کز غمت دل من خون نمی شود 119شمارهٔ ۱۲۲: عشق تو هر لحظه فزون می شود 120شمارهٔ ۱۲۳: تیری کز آن دو غمزه پرفن برون جهد 121شمارهٔ ۱۲۴: عاشق آن باشد که بر خود سخت و سست ...122شمارهٔ ۱۲۵: بی روی دل افروزت عمرم به چه کار آ ...123شمارهٔ ۱۲۶: گر از لعل تو کام جان برآید 124شمارهٔ ۱۲۷: هیهات که نامم به زبان تو برآید 125شمارهٔ ۱۲۸: بویی ز سر زلف نگارین به من آرید 126شمارهٔ ۱۲۹: چون سرانگشت آن نگارین دید 127شمارهٔ ۱۳۰: دردمندی ز تو هرگز به دوایی نرسید 128شمارهٔ ۱۳۱: ای از فروغ روی تو خورشید رو سپید 129شمارهٔ ۱۳۲: ای دُرج ثمین تو گهربار 130شمارهٔ ۱۳۳: هر شبی بر خاک کویت جای سازم تا سح ...131شمارهٔ ۱۳۴: تا که آمد دیده را بالای جانان در ...132شمارهٔ ۱۳۵: چشم مستت می زند هر لحظه ام تیری د ...133شمارهٔ ۱۳۶: زلف و رخ تو شب است و هم نور 134شمارهٔ ۱۳۷: زهی کشیده دل ما به زلف در زنجیر 135شمارهٔ ۱۳۸: سیه چاهی ست زلفت تار و دلگیر 136شمارهٔ ۱۳۹: افکند گل ز چهره خود روی پوش باز 137شمارهٔ ۱۴۰: ای ز رخ چون مه و زلف دراز 138شمارهٔ ۱۴۱: نازنینان و چار بالش ناز 139شمارهٔ ۱۴۲: گشت خط بر گرد آن رخسار چون گلنار ...140شمارهٔ ۱۴۳: دردی از هجر تو دیدم، که ندیدم هرگ ...141شمارهٔ ۱۴۴: دلبر نرفت بر سر عهد و وفا هنوز 142شمارهٔ ۱۴۵: در خشم رفت و خوش نشد آن تندخو هنو ...143شمارهٔ ۱۴۶: باز می ناید دل ما از پریشانی هنوز 144شمارهٔ ۱۴۷: ای زلف و رخ تو چون شب و روز 145شمارهٔ ۱۴۸: ماییم و به جان مهر تو ورزیدن ازین ...146شمارهٔ ۱۴۹: مرد این میدان نه ای همچون زنان در ...147شمارهٔ ۱۵۰: آن کآتشی اندر دل خلق است ز یادش 148شمارهٔ ۱۵۱: می دهم جان ز پی لعل زمرّد پوشش 149شمارهٔ ۱۵۲: وقت صبوحی آن شوخ سرکش 150شمارهٔ ۱۵۳: ای لعل تو کانِ آفرینش 151شمارهٔ ۱۵۴: ای گلستان روی تو چون نوبهار خوش 152شمارهٔ ۱۵۵: دُزدانه در آمد از درم دوش 153شمارهٔ ۱۵۶: گل خودروی و شمشاد قصب پوش 154شمارهٔ ۱۵۷: آن دم که می گذشتی ای سرو سبزپوش 155شمارهٔ ۱۵۸: به سر طواف کنم بر در شراب فروش 156شمارهٔ ۱۵۹: تا کی از دست جفایت تیره بینم روز ...157شمارهٔ ۱۶۰: زلف تو بر ماه نهد پای خویش 158شمارهٔ ۱۶۱: آتش دل چند سوزد رشته جانم چو شمع؟159شمارهٔ ۱۶۲: ما بریدیم به دوران تو از کام طمع 160شمارهٔ ۱۶۳: سزد که رنجه کنی یک زمان قدوم شریف 161شمارهٔ ۱۶۴: باز به بستان شکفته گشت شقایق 162شمارهٔ ۱۶۵: مدّعی در عشق او گر طعنه زد بر من ...163شمارهٔ ۱۶۶: ای ز دوری رخت جامه صبرم شده چاک 164شمارهٔ ۱۶۷: غلغل میخوارگان و غلغله چنگ 165شمارهٔ ۱۶۸: اگرچه روز و شبم با تو در خیال خیا ...166شمارهٔ ۱۶۹: ز بس که در نظر آمد مرا خیال خیال 167شمارهٔ ۱۷۰: دامن کشان رسید سوی جویبار گل 168شمارهٔ ۱۷۱: دور نشاط آمد و دوران گل 169شمارهٔ ۱۷۲: ای به ما نزدیک همچون جان و دور از ...170شمارهٔ ۱۷۳: رسید وقت صبوحی بیار ساقی جام 171شمارهٔ ۱۷۴: در میان موج بحری بیکران افتاده ام 172شمارهٔ ۱۷۵: تو آفتاب بلندی و من چنین پستم 173شمارهٔ ۱۷۶: دوش جان را در فضای کوی جانان یافت ...174شمارهٔ ۱۷۷: صبحدم بر بوی جانان سوی گلزار آمدم 175شمارهٔ ۱۷۸: باز از چمن غیب برآورد صبا دم 176شمارهٔ ۱۷۹: منم کز درت سر به راهی نکردم 177شمارهٔ ۱۸۰: دوش می رفت و آه می کردم 178شمارهٔ ۱۸۱: در آرزوی وصالت اگرچه با غم و دردم 179شمارهٔ ۱۸۲: در ره کعبه مقصود و بیابان حرم 180شمارهٔ ۱۸۳: وقت است که در بر رخ اغیار ببندم 181شمارهٔ ۱۸۴: ترا از هر دو عالم برگزیدم 182شمارهٔ ۱۸۵: به دستی دل، به دستی سنگ دارم 183شمارهٔ ۱۸۶: آشکارا کنم این درد که در جان دارم 184شمارهٔ ۱۸۷: به جز ذکر لبت کاری ندارم 185شمارهٔ ۱۸۸: مرا دردی ست اندر دل، ولی گفتن نمی ...186شمارهٔ ۱۸۹: گرچه غریق بحر مضایق چو لنگرم 187شمارهٔ ۱۹۰: بخت برگشت ز من تا تو برفتی ز برم 188شمارهٔ ۱۹۱: در پایت اوفتادم ای دوست! دست گیرم 189شمارهٔ ۱۹۲: تو مپندار که از عشق تو دل برگیرم 190شمارهٔ ۱۹۳: من شمع طلعتت را پروانه ای حقیرم 191شمارهٔ ۱۹۴: همی خواهم که تا من زنده باشم 192شمارهٔ ۱۹۵: خیال روی تو مأوا گرفت در بر چشم 193شمارهٔ ۱۹۶: شکر است که سجّاده درافتاد ز دوشم 194شمارهٔ ۱۹۷: ساقی بده به باده خلاصم ز چنگ غم 195شمارهٔ ۱۹۸: از دوری کنار تو هستم میان غم 196شمارهٔ ۱۹۹: المنّة لِلّه که برآمد همه کامم 197شمارهٔ ۲۰۰: ز سودای غم عشقت چنانم 198شمارهٔ ۲۰۱: من بنده آن قامت و بالا و میانم 199شمارهٔ ۲۰۲: ای قامت تو سرو روانم 200شمارهٔ ۲۰۳: روزی کزین سراچه سفلی گذر کنم 201شمارهٔ ۲۰۴: هر شام شمع چرخ ز طارم درافکنم 202شمارهٔ ۲۰۵: کی دهد دستم که در پایت سراندازی ک ...203شمارهٔ ۲۰۶: دارم غم نهانی و پیدا نمی کنم 204شمارهٔ ۲۰۷: در هجر تو زین گونه که بی صبر و سک ...205شمارهٔ ۲۰۸: ما سر بر آستانه دلبر نهاده ایم 206شمارهٔ ۲۰۹: به رخ خاک درت رُفتیم و رَفتیم 207شمارهٔ ۲۱۰: دادیم بسی جان و به جانان نرسیدیم 208شمارهٔ ۲۱۱: ما شب و روز رند و و مَی خواریم 209شمارهٔ ۲۱۲: منِ غریب که در هجر یار می گریم 210شمارهٔ ۲۱۳: بیا که داد صبوح از بهار بستانیم 211شمارهٔ ۲۱۴: پدید نیست دگر ره دل بلا جویم 212شمارهٔ ۲۱۵: دردی که مراست با که گویم 213شمارهٔ ۲۱۶: سحر چون غنچه بگشاید گریبان 214شمارهٔ ۲۱۷: که می برد به سوی دوستان سلام غریب ...215شمارهٔ ۲۱۸: آن ابرو و رخ نیست هلال و قمر است ...216شمارهٔ ۲۱۹: مکن وز مهربانان رو مگردان 217شمارهٔ ۲۲۰: از آن ساعت که افتادم جدا از صحبت ...218شمارهٔ ۲۲۱: چون سایه منم فتان و خیزان 219شمارهٔ ۲۲۲: ای چشم نیم مست تو خمّار عاشقان 220شمارهٔ ۲۲۳: ای حریم آستانت مسکن آوارگان 221شمارهٔ ۲۲۴: از سر کوی تو با دل باز نتوان آمدن 222شمارهٔ ۲۲۵: درد تو در سینه دارم دم نمی یارم ز ...223شمارهٔ ۲۲۶: امروز درین شهر هر آن دل که شود گم 224شمارهٔ ۲۲۷: ای زلف تو بخت تیره من 225شمارهٔ ۲۲۸: ای بت سرو قد سیمین تن 226شمارهٔ ۲۲۹: ای وصالت آرزوی جان غَم پرورد من 227شمارهٔ ۲۳۰: الا ای گل لاله رخسار من 228شمارهٔ ۲۳۱: چند خوری خون دلم، چیست ترا با دل ...229شمارهٔ ۲۳۲: باز برآمد اختر میمون 230شمارهٔ ۲۳۳: چه نکهت است مگر بوی بوستان است ای ...231شمارهٔ ۲۳۴: چرا گل می کند بیداد چندین؟232شمارهٔ ۲۳۵: درد ما دوری درمان برنتابد بیش ازی ...233شمارهٔ ۲۳۶: گرچه رفت آب رخ من در سر یاری او 234شمارهٔ ۲۳۷: گر عاقلی در عشق او، دیوانه شو دیو ...235شمارهٔ ۲۳۸: ای صبا! احوال من با او بگو 236شمارهٔ ۲۳۹: نمی کنی نفسی سوی من به لطف نگاه 237شمارهٔ ۲۴۰: آهی که من خسته برآرم ز جگرگاه 238شمارهٔ ۲۴۱: ای سایبان شاهی بر آفتاب بسته 239شمارهٔ ۲۴۲: زهی زلف تو نرخ سنبل شکسته 240شمارهٔ ۲۴۳: ای بی سببی ز بنده برگشته 241شمارهٔ ۲۴۴: ماییم و دلی به غم نشسته 242شمارهٔ ۲۴۵: قدحی نوش کن و جرعه به مخموران ده 243شمارهٔ ۲۴۶: ای از آن طرّه سرافکنده 244شمارهٔ ۲۴۷: ای جمال رخ تو تا بوده 245شمارهٔ ۲۴۸: معشوقه به چنگ آر و می و چنگ و چغا ...246شمارهٔ ۲۴۹: ای ز نور رخت افتاده به شک پروانه 247شمارهٔ ۲۵۰: بیاور ای بت ساقی شراب دوشینه 248شمارهٔ ۲۵۱: ای سهی قدّ ترا سرو و صنوبر بنده ا ...249شمارهٔ ۲۵۲: ای یار! دوش همدم و یار که بوده ای ...250شمارهٔ ۲۵۳: جانا! تو سوز و درد دل ما ندیده ای 251شمارهٔ ۲۵۴: من کی ام ، بر آستانت خسته بیچاره ...252شمارهٔ ۲۵۵: ای ز چشمان تو در دیده بختم خوابی 253شمارهٔ ۲۵۶: ما کرده ایم نامه هستی خویش طی 254شمارهٔ ۲۵۷: به یاد آور که در ایّام خُردی 255شمارهٔ ۲۵۸: چه جرم رفت که یکباره مِهر ببریدی 256شمارهٔ ۲۵۹: ز سودای گل سوری ز عشق روی گلناری 257شمارهٔ ۲۶۰: در زمستان بر امید آنکه باز آید به ...258شمارهٔ ۲۶۱: آیم که رُخت بینم و دیدن نگذاری 259شمارهٔ ۲۶۲: بکوش تا دل آزرده ای به دست آری 260شمارهٔ ۲۶۳: صبحدم می گفت نالان بلبلی بر شاخسا ...261شمارهٔ ۲۶۴: چنین کرشمه کنان گر به شهر برگذری 262شمارهٔ ۲۶۵: من صورتی چنین نشنیدم به دلبری 263شمارهٔ ۲۶۶: ای برگ گل سوری! از خار مکن دوری 264شمارهٔ ۲۶۷: بزن تیغ و مکن تندی و تیزی 265شمارهٔ ۲۶۸: بده ساقی شراب لایزالی 266شمارهٔ ۲۶۹: ای چشم و دهان تو به هم خواب و خیا ...267شمارهٔ ۲۷۰: خیز که شب رفت و صبح کرد تجلّی 268شمارهٔ ۲۷۱: سرگذشتی بشنو از من داشتم وقتی دلی 269شمارهٔ ۲۷۲: بیاور ساقیا! در دِه من دل خسته را ...270شمارهٔ ۲۷۳: هر کجا بشکفد گلستانی 271شمارهٔ ۲۷۴: جهان پیر را نو شد جوانی 272شمارهٔ ۲۷۵: [چه] موجب است که با ما بجز جفا نک ...273شمارهٔ ۲۷۶: ای به بازار غم عشق تو صد جان به ج ...274شمارهٔ ۲۷۷: ای حسن ترا مثال شاهی 275شمارهٔ ۲۷۸: تا بدو کرده ام تولاّیی 276شمارهٔ ۲۷۹: خوش آن زمان که چو بخت از درم فراز ...277شمارهٔ ۲۸۰: گر گریه من بشنوی ای یار بگریی 278شمارهٔ ۲۸۱: هر کس به جست و جویی هر گوشه گفت و ...279شمارهٔ ۲۸۲: نگارا! با هواداران ز بیزاری چه می ...

نظرات

نام خود را وارد کنید

متن نظر را وارد کنید

برداشت از داده های تارنمای گنجینه فارسی با یادکرد منبع آزاد میباشد. گنجینه فارسی 1400.

طراحی سایت و بهینه سازی سایت توسط شرکت مهندسی آبی

آمارگیر وبلاگ